Think About It II chanbaek

9 - Run This World

Okuldan sonra devin peşinden koşarken, Baekhyun onun adını şarkı söyler gibi şakıyordu. Chanyeol onu maalesef duymadan edemiyordu ve etraftaki herkesin de onlara baktığını biliyordu.

"Chanyeol! Beni eve bırakabilir misin?"

"Hayır."

"Beni bırakmazsan seni döverim!" Tehditi neredeyse göz korkutucuydu... ama sonra Baekhyun kıkırdadı. "Whoops."

"Arabam falan yok benim. Git BMW çocuğundan kıçını eve bırakmasını iste."

"Oh, şey, ama ben motorsikletleri de severim ki!" Baekhyun anında cevabı yapıştırdı. "Lütfen? Bugün eve zamanında gitmem gerek! Annemin doğum günü çünkü. Artı, Jongdae'nin arabası da tamirde. Siyah cam taktırıyor."

Gözlerini devirerek, Chanyeol arkasını döndü. Boyu, tam göğsüne çarpan çocuğun üzerine düşüyordu. "Eve yürüyemez misin, cüce?"

"Evet yürüyebilirim, ama o zaman geç kalırım."

"Hiç yoktan iyidir."

"Eğer beni eve bırakırsan, annemin doğum günü yemeğine kalmana izin veririm!" Baekhyun tüm dişlerini gösterip gülümseyerek önerdi.

Dev, bunu utanç verici buldu. Bazen, bu çocuğun ciddi mi olduğunu yoksa etrafta sadece oynayıp mı durduğunu merak ediyordu."Dinle, seni doğuran kadınla tanışmaya hiç meraklı değilim."

Chanyeol'ün motorsikletinin park halinde olduğu alana ulaştılar. Ve aracı görür görmez, Baekhyun "Oooh..."ladı.

Ama dokunmak için uzandığında, dev elini havada kavrayarak onu durdurdu. "Senin olmayan şeylere dokunma."

Baekhyun'un yanaklarındaki pembelerin açmasını fark etmeden önce yarım saniye geçti.

"Sen şimdi kahrolası neye kızarıyorsun?"

"Dedin ki, senin olmayan şeylere dokunma." Baekhyun ona cevap vererek söyledi. "Ama... Sen benim elime dokunuyorsun. Artık resmi mi olalım, onu mu diyorsun?"

Anında, Chanyeol elini çekti ve Baekhyun'u hafifçe bir adım geriye itti. "Siktiğimin çok sinir bozucusun!"

"Belki de öyleyim, ama ben senin sinir bozucunum--"

Kaskını çantasından çıkararak, Chanyeol küçüğe bir bakış fırlattı, ama o bakış yüzündeki telaşlı ifadeyi kapatmaya yetmiyordu. "Sana eve yürümekte iyi eğlenceler."

Baekhyun iç çekti. "Tamam. Peki, bu seferlik bu işin peşini bırakıyorum."

"Güzel--"

"Çünkü az önce ilk defa el ele tutuştuğumuza inanamıyorum."

"Aman tanrım."