Think About It II chanbaek

11 - Soft Gangster

Chanyeol, Baekhyun'u ilk kez ağlarken gördüğü zaman çetin ceviz bir gangster olduğunu neredeyse unutuyordu.

Okuldan sonraydı ve çoğu kişi çoktan eve gitmişti, ama bazen Baekhyun'un aptalca okul sonrası programlarına kaldığını biliyordu o yüzden onu hala orada görmek onun için sıradışı bir şey değildi. Ama ağlıyor olduğu gerçeği... tuhaftı.

Chanyeol başka yöne döndü. Cüceyi görmezden gelmek muhtemelen en iyi seçenekti. Zaten onunla konuşmak da istemiyordu o yüzden başını çoğu beladan kurtarırdı. Artı, cüce acayip fazla konuşuyordu o yüzden...

Kahretsin.

"Hey! Niye öyle sesli ağlıyorsun!" Chanyeol koridorun aşağısına doğru bağırdı. Küçüğe yakınlaşmak istemiyordu ama bacakları kendisini dinlemeden onu oraya götürüyordu. "Kulaklarımı acıtıyorsun!"

Sonra, Baekhyun Chanyeol'ün beklemediği bir şey yaptı: Kollarını açarak ona doğru koşturmak gibi. Daha tepki vermeyi bile düşünemeden cüce ona kilitlendi, yüzünü gangsterin gömleğine gömmüştü.

"Annem az önce beni aradı ve Salem'in eve gelmediğini söyledi!"

"A--" Bu ne sik-- "H-hey," Chanyeol Baekhyun'u üzerinden itmeyi düşündü ama tam anlamıyla 2 nedenden dolayı bunu yapamazdı:

1. Çocuk ağlıyordu.
2. O ağlıyordu. Ve yalandan falan da değildi.

Tanrım, bir yanı cücenin gözyaşlarını silmek istiyordu ama bu havalı bir hareket olmazdı. En azından, kendine göre olmazdı. Bu çocuk tamı tamına aylardır kendisini sinir ediyordu ve bir anda 'Salem' eve gelmediği için onun o hanım evladı gözyaşlarını, aptal yüzünden silmek istiyordu öyle mi!?

Sürtük.

"Hey... Um... Her şey yoluna girecektir..." Koca bir hapı yutmak gibiydi... susuz bir şekilde hem de. Chanyeol isteksizce ellerini Baekhyun'un omuzlarına koydu ve o şişmiş kahverengi gözlere bakabilmek için yeteri kadar alan yarattı. Kahretsin. "Salem ne?"

Baekhyun burnunu çekti. "Kedim."

"Yani... Sadece aptal kedinin teki işte... Değil mi?"

Birini teselli etmekte siktiğimin cidden çok berbattı.

Kaşlarını çatarak, Baekhyun'un dudakları titremeye başladı. "O benim ilkokuldan beri en iyi arkadaşım. Sadece aptal bir kedi değil o!"

"Tamam! Öyle demek istemedim," Chanyeol hızlıca lafını geri aldı. "O sadece bir kedi değil. O bir arkadaş. Yani zaten senin nadiren insan arkadaşların var, ama diyorum ki-"

"Bu konuda... çok kötüsün!" Baekhyun iki eliyle Chanyeol'ü iterken ağladı. "Seni... seni aptal geri zekâlı!"

Chanyeol donakaldı. "Geri zekâlı mı?"

"Beni duydun!" Baekhyun hıçkırdı, gözyaşlarını üniformasının koluyla siliyordu. Yanakları pespembeydi ve gözyaşları o pembelikleri vurgulamaktan başka bir işe yaramıyordu. Chanyeol'ün tüm dikkati oradaydı. "Geri zekâlı! İşe yaramaz, gangster, geri zekâlı!"

"Yah!"

Chanyeol beklediğinden biraz daha yüksek sesle bağırdı. Baekhyun'un şok olmuş bir şekilde olduğu yerde kalakaldığını görebiliyordu. Birkaç saniyeliğine bile olsa, ne yapacağından pek emin değildi. Gerçekten hiçbir planı yoktu. Böylece, aklına gelen ilk şeyi yaptı.

Uzandı, Baekhyun'un elini kavradı ve bu hareketi hakkında konuşmasına bile izin vermedi. "Bir şey söyleyeyim deme! Evet, siktiğimin bebek ellerini tutuyorum! Sadece siktiğimin benimle gel."

"Nereye gidiyoruz ki?" Baekhyun burnunu silerken arada söyledi.

"Salem'i aramaya gidiyoruz, geri zekâlı." Chanyeol halâ az biraz gergindi.

"Gerçekten mi?"

"Evet." Aslında bunu yaptığına cidden inanamıyordu. "Bugün koca kafan için kask getirmedim o yüzden sıkı tutunsan iyi edersin çünkü eğer motorsikletimden düşersen kılımı bile kıpırdatmam."

"Tamam."

Chanyeol bir saniyeliğine arkasına baktı ve Baekhyun'un kendisiyle motorsiklet sürecek olması konusunda normalde olduğu gibi uçarı olmadığını gördü. Bu yüzden... o da geri zekâlı bir gangster olmaya karar verdi.

"Salem ne kadar aptalca bir isim bu arada?" Homurdanarak Baekhyun'u tepki vermesi için dürttü.

Ve... İşe yaramış sayılırdı.

"Onun adını Sabrina'daki Salem'den esinlenerek koydum," Baekhyun tüm benliğiyle ismi savundu.

"O dizi ezikler için değil mi?"

"Hayır! Hiç de değil! Bana oradan birini andırıyorsun." Baekhyun bir anlığına duraksadı. "Harvey."

Köşeyi döndüler ve çıkışa, park alanına doğru ilerlediler. Bu sırada, Chanyeol Baekhyun'un rahat bir şekilde el ele tutuşabilmeleri için kendi elini ayarladığını hissedebiliyordu.

"Ve kahrolası onun özelliği ne?"

Küçük bir kıkırdama duyuldu. "O, malum erkek arkadaş oluyor."

Baekhyun gülümsedi ve Chanyeol, bu sefer, bunu hiç de sorun etmedi.