Think About It II chanbaek

80 - Countdown (5)

Her şey bir tuhaftı ve Chanyeol'ün bazı pişmanlıkları vardı.

***

Tahoe soğuktu, ama Chanyeol'e Seul'ün kış mevsimindeki halini hatırlatıyordu o yüzden yeni bir şey değildi. Farklı olan tek şey lanet olası birkaç ağaç ve buraya gelirken polislerin söylediği "tekerleklerinize zincir geçirin" olayıydı. Görünüşe göre, tekerleklerin kaymasını engelliyormuş ve arabanın kendisini çekebilmesini sağlıyormuş ama Chanyeol ne anlardı ki?

Kulübeye geldiklerinde, Chanyeol beklediğinden daha büyük bir yer olduğunu fark etti. Kendi apartmanından ya da Baekhyun'un liselerinin yanındaki eski evlerinden kesinlikle daha büyüktü ancak zaten orada 8 kişiydiler yani ev zaten yine ağzına kadar doluyordu.

Tabii ki, Baekhyun erkeklerle bir odada kalıyordu ve kızların da ayrı bir odası vardı.

"Yeol, senle ben aynı yatakta uyuyabiliriz," Baekhyun, kendisinden daha iyimserdi. Valizlerini merdivenlerden çıkarıp da koridorda odalarına sürüklemeyi bitirdikleri anda Chanyeol bu işin böyle yürümeyeceğini söyleyebilirdi.

"Bence ben koltukta falan uyusam daha iyi olur."

Üç tane yatak vardı. İkisi ranzaydı, biriyse çatı katı yataktı ama hepsi de tipik tek kişilik yataktı. Çift kişilik bile değillerdi.

Oraya birlikte kesinlikle sığmazlardı.

Kaşlarını çatarak, Baekhyun onu ikna etmeye çalışarak mantığıyla bir savaşa girişti. "Sığarız ya! Ben yan yatarım, sen de yan yatarsın, oldu bitti! Ya da en uca kadar kaykılırız ve--"

"Sorun değil. Ben başka yerde yatarsam bence daha rahat ederiz." Chanyeol Baekhyun'un elinden valizinin tutacağını aldı. "Senin için bir yere koyarım ben bunu."

"Ama ben seninle uyumak istiyorum!"

"Bu yataklara o iş pek mümkün değil, bebeğim."

"Tamam ama biraz çabalarsak oldururuz."

"O kadar kolay değil." Chanyeol başını salladı. "Endişelenme. Daha birlikte başka bir sürü şey yapacağız zaten."

İç geçirerek, Baekhyun ısrarından vazgeçti. Gangster haklıydı. Uyumanın dışında yapabilecekleri daha çok şey olacaktı...

"Tamam," dedi. "Ben hemen bir üstümü değiştireyim. Gelirken önünden geçtiğimiz lokantada akşam yemeği yiyeceğiz."

"Aşağıda bekliyorum." Çantalarını odalarına bıraktıktan sonra, Chanyeol Baekhyun'u kendine çekti ve alnına bir öpücük bıraktı. "İyi yanından bakacak olursak, bu yolculuktan sonra eve döndüğümüzde orada sarılıp yatabiliriz."

"Haklısın!" Baekhyun ona sımsıkı sarıldı. "Onu unutmuşum ben."

"Evet, biliyorum unuttuğunu."

Geri çekilerek ellerini Baekhyun'un saçlarının arasından geçirirken, Baekhyun güldü. Chanyeol saçlarının hep böyle yumuşacık olup olmadığını merak etmişti.

Muhtemelen öyleydi.

"Hemen geleceğim! Eğer bir şeye ihtiyacın olursa, Jennie'yle konuşabilirsin bence. Korece biliyor. Ama çok karışık bir şey söyleme--- Oh! Aslında okumada daha iyidir o yüzden bir şey olursa, ona yazıp verebilirsin."

Başıyla onaylayarak, Chanyeol odadan çıktı. "Birkaç dakikalığına idare ederim bence. Aşağıda görüşürüz."

Chanyeol odadan ayrıldığında, Baekhyun gülümsemeyi kesti. Geri dönüp yataklara baktı, fazla küçük oldukları için üzgündü.