Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)

16. ΜΑΡΙΟΣ

«Φεύγω...»λέει.

Αυτήν την λέξη περιμένω όλη μέρα να ακούσω.

«Εντάξει»απαντάω.

Ακουμπαω την γυμνή πλάτη μου στον τοίχο του δωματίου μου και ανατρίχιασα ολόκληρος.

«Είσαι καλυτερα;»ρωτάει.
«Μια χαρά...»απαντώ γρήγορα.

Θέλω να φύγει.Εχει όλη μέρα εδώ.Απο το πρωί.Και πήγε μεσημέρι.Και όσο είναι εδώ δεν μπορώ να δω την Αλεξάνδρα και όσο δεν την βλέπω δεν θα είμαι καλα.

«Θα έρθει η Άννα τώρα.Δεν θέλω να μένεις μόνος σήμερα...»λέει.

Τι;Όχι όχι όχι όχι.Αυτο δεν είναι καλό.Οχι.

«Παρη...μην μου το κανείς αυτό...»λέω.Το χειρότερο πραγμα που θα μπορούσε να συμβεί είναι αυτό.Οχι την Άννα.

«Δεν μπορεί κανένας άλλος.Μονο αυτή είναι ελεύθερη.»
«Δεν χρειάζομαι νταντά ξέρεις.Δεν είμαι παιδί...»λέω.Αυτο μου ελειπε.Η Άννα και οι εξυπνάδες της.

«Παρη με τρόμαξες σήμερα.Προσπαθω να κάνω ότι καλυτερο για να σε βοηθήσω.Για αυτό σε παρακαλώ μην ξεκινάς οκ;»
«Δεν χρ-.....»
«Δεν χρειάζεσαι βοήθεια.Το ξέρω.Δεν το βλέπω βέβαια αλλά το λες συνέχεια....»λέει και πάει προς την πόρτα.

«Περιμένω έξω την Άννα και μόλις έρθει φεύγω οκ;Να είσαι καλός.Και μην πιεις άλλο!»λέει πριν εξαφανιστεί.

Όταν ακούω την πόρτα κοιταγα γύρω γύρω και περιμενα να εμφανίστει εκείνη.Δεν το κάνει πάλι.Απο χθες έχει να έρθει.

Και το ξέρω ότι την φαντάζομαι αλλά την έχω ανάγκη.Εστω για δυο λεπτά.

Καταριέμαι την στιγμή που ανοίγει πάλι η πόρτα και μπαινει η Άννα.Με ένα φόρεμα και πολύ ψηλά παπούτσια πλησιαζει σε εμένα.Βγαζει τα παπούτσια και κάθεται διπλα μου.Κραταγε ένα κουτί με κάτι και μασουλαγε.

Όταν βλέπω Καλυτερα τι είναι μενω κοκκαλο.Μπορει να έχω χάσει πολλά τον τελευταίο καιρό αλλά ξέρω ότι αυτά δεν τρώγονται τώρα.

«Μελομακαρονα είναι αυτά;»λέω.
«Ναι»λέει και παιρνει άλλο και το βάζει στο στόμα.Τρωει γρήγορα πραγμα περίεργο.Παντα προσέχει πως τρώει,πως φέρεται.

«Καλοκαίρι δεν έχουμε;Που τα βρηκες;»ρωτάω φενωντας ακόμα περίεργο πως τα βρήκε καλοκαιριάτικα.

«Είπα στην Αντζέλικα να μου φτιαξει και μου τα έστειλε.Δεν είναι πολύ γλυκουλα...;»μου λέει.
«Δεν πας καλά»απαντάω.