69. ΕΙΡΗΝΗ

2.4K 266 40
                                    

Την βλέπω από την ακρη του ματιού μου να με κοιτάει.

«Μαμά μην με κοιτάς έτσι...σε παρακαλώ...»την παρακαλαω.
«Εντάξει κόρη μου εντάξει»λέει.

Με τα δικιά της και αυτή.
Σε ποιον να το πω και να με πειστεψει.Σε ποιον.

Δεν έφτασε που το πέρασα αυτό μια φορά τώρα το ξαναπερναω.Και η  είρωνια είναι ότι αντέδρασαν και οι δυο το ιδιο.Και οι οι δυο σκέφτηκαν να το ρίξω.Και οι δυο δεν είναι τόσο άντρες όσο νομίζουν ότι είναι.

Και τώρα είμαι σε μια ίδια κατάσταση για δεύτερη φορά.Με ένα παιδί στην κοιλιά και με έναν πατέρα εξαφανισμένο.Αν φύγει σε άλλη χώρα ο Μαριος δεν θα μου φανει περιεργο.

Και αυτός.

Πως έγιναν έτσι τα πραγματα...
Πως...

Ανάθεμα την μέρα που άκουσα τον Στέφανο και ηπια τόσο.Τιποτα δεν θα είχε συμβεί.

«Και τώρα τι θα κανείς;»με ρωτάει.
«Δεν ξέρω μαμά.Δεν ξέρω.»
«Ο Μαριος....»
«Ο Μαριος τίποτα.Δεν υπάρχει Μαριος.Πρεπει να το περάσω και αυτό μόνη μου.Παλι.Μαλλον είναι γραφτό να μείνω μακριά από άντρες...»λέω.Γιατι μετά από αυτό σίγουρα δεν θέλω ούτε αγαπες ούτε ερωτες.

Άφησα τον ευατο μου να νιωσει ξανά και ερωτεύτηκα κάποιον που μάλλον δεν αξίζει να ερωτευτεί.Το κατάλαβα ότι του ήρθε απότομο.Και εμένα όταν εκανα το τεστ.Αλλα θα προτιμούσα να εξαφανιστεί παρά να πει να το ρίξουμε.

Νόμιζα ότι με ξέρει.Και ξέρει ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο.Αν ήταν θα το είχα κάνει με τον Νικόλα.

Και με στεναχωρει.Δεν περιμενα να χαρεί και να μου κάνει πρόταση γάμου αλλά ούτε αυτό περιμενα.

«Τουλάχιστον εσυ θα αποκτήσεις αδερφάκι...»λέει η μαμά μου στον Νικόλα που καθόταν διπλα της και έβλεπε κινούμενα στην τηλεόραση.

Αδερφάκι...Με όλα αυτά δεν σκεφτηκα ότι ο Νικόλας θα αποκτήσει αδερφάκι...

Γελάω με την ιδέα.Δεν περιμενα να έρθουν έτσι τα πραγματα.

«Νομίζεις θα τα καταφέρουμε;»ρωτάω την μαμα.
«Με εσένα αγαπη μου δεν υπάρχει ένα πραγμα που να μην μπορείς να καταφέρεις.»
«Το λες επειδή είσαι η μαμά μου»
«Το λέω επειδή είναι αλήθεια»απαντάει.

Πιάνω το κοιλιά μου.Ακομα δεν το πειστευω ότι εδώ μέσα μεγαλώνει ένα πλασματάκι.Ενα παιδί.
Το παιδί μου.

Χρυπαει το κουδούνι και σηκώνομαι να ανοίξω.Οταν βλέπω τον Μάριο δεν εκπλήσσομαι.Εχει προσπαθήσει να με πάρει τηλεφωνο από χθες.

Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)Where stories live. Discover now