Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)

28. ΕΙΡΗΝΗ

Δεν έχει βγει σήμερα από το δωμάτιο του.Και το περίεργο είναι ότι το λαπτοπ του είναι εδώ στο σαλόνι.

Και δεν ακούω και τίποτα.Ουτε συνομιλία ούτε την φωνη του.Και για κάποιο λόγο ανησυχώ.Δεν ξέρω απλά κάτι μου λέει ότι πρέπει να δω τι συμβαίνει.Εχω ένα προαίσθημα.Και δεν είναι καλό.

Θα μπω και θα ρωτήσω να δω αν θέλει κάτι.Ναι αυτό θα κάνω.

Πάω έξω από το δωμάτιο του και χτυπάω απαλά.Δεν παιρνω όμως απάντηση.Μηπως κοιμάται;Αλλά τόσες ώρες;

Ξαναχτυπαω και όταν πάλι δεν απαντάει παιρνω την πρώτοβουλια  και ανοίγω την πόρτα.Τον βλέπω ξαπλωμένο αλλά δεν βλέπω το πρόσωπο του έτσι αφήνω ανοιχτά και πάω κοντά του.

Είχε κλειστά τα μάτια.Θα κοιμάται σκεφτηκα αλλά το άλλο μου φανηκε περίεργο.Ηταν κατακόκκινος.Κοκκινος στα μάγουλα και ιδρωμένος στο μέτωπο.

Μήπως ζεστενεται;

«Μάριε;»λέω.Δεν θέλω να τον ξυπνησω αλλά δεν ξέρω.Κατι δεν μαρεσει.

«Μμμμ»λέει αλλά δεν φενεται να είναι ξύπνιος.Βαζω το χέρι μου στο μέτωπο του όταν βλέπω ότι δεν είναι ξύπνιος και τότε κατάλαβα τι έχει.Εχει πυρετο.Και όχι μόνο έχει πυρετο αλλά ψυνεται και ολας.

Για αυτό δεν έχει σηκωθεί καθόλου.

Τώρα;Τώρα τι κάνω;

Πάω κοντά,ακόμα πιο πολύ και βάζω το κεφάλι μου στην ακρη του κρεβατιού.

«Μάριε;Να σου φέρω κάτι;Εχεις πυρετο...»ψιθιριζω  αλλά δεν απαντάει.Και μετά σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει λόγος να ρωτήσω.Θα πει όχι όπως κάθε φορά αφού ποτε δεν θέλει τίποτα από κανέναν.Και μετά θυμάμαι ότι σε ένα συρτάρι στην κουζινα είχα δει ένα κουτάκι με φάρμακα.

Σηκώνομαι και πάω αμέσως εκει.Το ανοίγω και μετά ανοίγω το κουτί.Ειχε πολλά μέσα.Και έγραφαν από πάνω για τι ήταν το κάθε ένα.Περιεργο.Παρα ήταν οργανωμένο για να τα έχει κάνει αυτός.Δεν φενεται της οργάνωσης και πολύ.

Διαβάζω για να δω αν έχει κάτι.Για το στομάχι,για το κεφάλι,για την κοιλιά.Τιποτα μέχρι στιγμής.Το επόμενο μου φανηκε αστειο.Ελεγε «για τι μέρες που πριν έχεις πιεί τον άμπακα».Γελαω.Σιγουρα δεν τα έχει γράψει αυτός.

Μετά το βρίσκω.Για πυρετο.Παιρνω το χάπι και το διαβάζω.Λεει ένα κάθε οχτώ ώρες.Παιρνω ένα χάπι και ένα ποτήρι νερό και πάω μέσα.

Ήταν έτσι όπως τον άφησα.Αναγκαστηκα πρέπει να τον ξυπνησω.Βαζω τα γονατα μου κάτω και με το ελεύθερο χέρι τον σκουντάω.Τον λυπάμαι να τον ξυπνησω αλλα δεν έχω και επιλογή.