Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)

58. ΜΑΡΙΟΣ

Με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια για κανένα διλεπτο.

Ωραια.Τωρα;Τώρα τι λέω;Λογικά περιμένει να πω κάτι αλλά τι;

Έπρεπε να έχω έρθει προετοιμασμένος εδώ.Να είχα γράψει κανένα λόγο και απλά να το διάβαζα.Θα ήταν πιο εύκολο.Να είχα βάλει τις σκέψεις μου σε σειρά.

Έτσι όπως ήρθα όμως δεν νομίζω να καταφέρω κάτι.Τι να της πω;Από που να ξεκινησω;

Ότι έβλεπα την Αλεξ δεν μπορώ να το πω.Αυτο θα την απομακρύνει πιο πολύ από μένα.Αλλα τα αλλά πως τα λέμε;

«Πάμε να περπατήσουμε λίγο...;»ρωτάω.Ισως αυτό με βοηθήσει κάπως.
«Τι εννοείς Μάριε με το τελευταίο;»ρωτάει.

Δεν θέλει να περπατήσουμε.Οκ.Εδω.Εδω με την γειτόνισα που παιρνει ματι να πούμε.

Γενικά ήταν δύσκολη μέρα η σημερινή.Γενικα ήταν δύσκολες όλες τα τελευταία χρόνια αλλά όντως από τότε που γνώρισα την Ειρήνη έχω πιο όρεξη για όλα.

Πλησιάζω.Μπορεις Μάριε.Μην είσαι κότα.Πες της αυτά που θες και αν θέλει να μεινει μακριά σου μετά από όλα ας μείνει.

Ποιον κοροϊδεύω;Δεν θέλω να μείνει μακριά μου...

«Έχω ένα παρελθόν....»ξεκιναω.
Ή μήπως δεν έπρεπε να ξεκινησω έτσι;

«Ναι;»λέει για να συνεχίσω.

Τα υπεραναλυω πολύ.Αν ήταν άλλη δεν θα με ενοιαζε αλλά επειδή είναι η Ειρήνη...είναι η Ειρήνη.

«Ξέρω ότι εχεις την Αλεξάνδρα στην καρδιά σου Μάριε για αυτό αν θες να πεις αυτό....»
«Όχι όχι.Βασικα ναι.Βασικα όχι ακριβώς...»λέω.

Με κοιτάει μπερδεμένη.
Λογικο.

Οκ.Το χω.

«Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα για μένα.Και ζούσα στο παρελθόν.Δεν ήθελα να καταλάβω τι γινόταν γύρω μου και έτσι ζούσα στον κόσμο μου.Ηταν πιο εύκολο βλέπεις.Αλλα ήρθες εσυ.Και μετά μου έλεγες αλήθειες που κανείς δεν μου έλεγε.Και με έκανες ακόμα και να θέλω να βγω από το σπιτι μου.Να περιμένω την επόμενη μέρα με ανηπομονησια...»λέω.

Δεν μιλάει.Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει που το πάω.Ελπιζω να το κάνει και να μην χρειαστώ να πω και αλλά.

«Τι προσπαθείς να πεις Μάριε;»ρωτάει.

Έλα μου ντε.
Ιδού η απορία.

«Είμαι βλάκας...»λέω μετά.Οκ αυτό δεν ακουστηκε όπως ήθελα.
«Κάτι κατάλαβα...»λέει.
«Εννοώ είμαι πιο βλάκας από ότι νομίζεις.Εχω κάνει πραγματα ασχημα.Πολυ ασχημα για τα δεδομένα σου και αν στα έλεγα δεν νομίζω να ήθελες καν να με ακούσεις τώρα.Αλλα όπως είπα έγιναν πάλια.Και δεν με νοιαζει να γίνω όπως ήμουν παλιά.Και με είπες εγωιστή.Και εχεις δίκαιο.Και ήμουν και φοβιτσιαρης.Και κοίταζα όντως την πάρτι μου.....»
«Μάριε...»λέει.Σωστα ξέφυγα.