«Είναι οι ορμόνες»του απαντάω σε αυτό που είπε.
«Όχι.Ειναι απλά χαζούλα»
«Είναι οι ορμόνες.Ακου με που σου λεω»λέω σίγουρα.Είναι σε μια κατάσταση άνω κάτω και τα σκέφτεται όλα.
«Δηλαδή;»
«Δηλαδή όταν είσαι έγκυος περνας μια περίεργη φάση.Εκτος από τους εμμετους,τις αναγούλες εχεις και την διάθεση σου να αλλάζει συνέχεια.Μια κλαις μια γελάς.Τετοια...»του εξηγώ.
«Όλα αυτά στην εγκυμοσύνη;Απορώ πως κάνουν ακόμα παιδιά...»λέει.Αυτό το με τα παιδιά που έχει δεν το καταλαβαίνω.Το σέβομαι αλλά δεν το καταλαβαίνω.Ολοι σε κάποια φάση της ζωής τους θέλουν παιδιά.
Αυτός όχι.
«Τα παιδιά είναι ευτυχία Μάριε..»του λέω.
«Ναι.Ευτυχια με κακακια,κλάμματα και γκρίνια.Ωραια ευτυχια...»σχολιάζει.Κατεβάζω το κεφάλι μου και γυρνάω από την άλλη.
Δεν είναι ότι θέλω να κάνω παιδιά τώρα.Οχι.Δεν το σκέφτομαι.Αλλα αυτό με τον Μάριο πάει καλά.Ειμαι χαρούμενη.Και θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον να γίνουμε οικογένεια.Πολυ μέλλον φυσικά,σε πολλά χρόνια.Και θα ήθελα ένα αδερφάκι για τον Νικόλα.Πολλα πολλά χρόνια μετα αλλά πάλι.Το θέλω.Αλλά αυτός δεν φενεται να το θέλει αρα θα πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι τόσο μακριά.
«Ωραίο φόρεμα...»λέει και γυρνάω και πέφτω πάνω του αφού ήταν ακριβώς από πίσω μου.Ουτε που το κατάλαβα ποτέ ήρθε.
Φοράω ένα απλό μαύρο φόρεμα.Πολυ απλό.
«Ευχαριστώ...»απαντάω.
«Να φοράς πιο συχνά»
«Προσπαθώ να τα αποφύγω βασικά.Αλλα κάνει και ζεστη και είναι δύσκολο...»εξηγώ.Απλά το να φοράω φορέματα κάνει πιο δύσκολο αυτό που προσπαθώ να κάνω.
«Γιατί να τα αποφύγεις;»λέει και βάζει το χέρι στο μπούτι μου.Παει να αναιβει αλλά του το βγάζω γρήγορα.
«Για αυτόν τον λόγο...»λέω.Γελάει.
«Αυτό θα κρατησει πολύ ακόμα;»
«Αρκετά ναι...»απαντάω.Το ποσό δύσκολο είναι μόνο εγώ το ξέρω.Οταν πετάει συνέχεια σπόντες και είσαι τις πιο πολλές ώρες μαζί του φενεται ακατόρθωτο.
Αλλά με το παρελθόν του θέλω να ξέρει που βρίσκομαι.Και δεν ψάχνω κάποιον να κοιμάμαι μαζί του.Ψαχνω κάποιον να είναι μαζί μου.Και δεν θέλω να βασίζεται όλο αυτό στο σεξ.Ειδικα ξέροντας το παρελθόν του.Οσο κάνω πάρεα με την Άννα και την Λαουρα μαθαίνω όλο και περισοτερα πραγματα για το παρελθόν του Μαριου που με τρομάζουν κάπως.
Αλλά προσπαθώ να μην το αφήσω να με επηρέασει.Το τι έχει κάνει πάλια.
Και με την εμφανίση που έχει είναι ακόμα πιο δύσκολο να μείνεις μακριά.
Βγάζει με μια κίνηση την μπλούζα και μένει γυμνός από την μέση και πάνω.Αυτο εννοώ όταν λέω ότι δεν βοηθάει και αυτος την κατάσταση.
«Τι κάνεις τώρα...;»ρωτάω.
«Τίποτα.Απλα έσκασα...»λέει και γελάει.Και καλά τώρα.
«Και εγώ έσκασα αλλά με βλέπεις να βγαζω το φόρεμα;»του λέω.
«Κακώς.Αν θες μπορώ να σε βοηθήσω εγώ να το βγάλεις.Ειμαι καλός σε αυτό....»λέει περηφανος για τον εαυτό του.Αλιμονο.
«Κάτι έχω ακούσει...»απαντάω και με πιάνει από την μέση και με μεγάλη ευκολία με βάζει στον πάγκο.
Σηκώνει τα φριδια και ανοιγοκλείνει τα μάτια όπως τις ταινίες που θέλουν κάτι οι πρωταγωνιστες.
«Ξεχνά το...»λέω.
«Γαμωτο...»απαντάει απογοητευμένος σαν μωρό και βάζει το κεφάλι του στην κοιλιά μου.Έχε χάρη που σαγαπαω.
Έχε χάρη.***
Βλέπω το όνομα της χαραγμένο.
Πλησιάζω και βάζω τα λουλούδια κάτω.
Φενεται καθαρά και γεμάτο λουλούδια έτσι ξέρω ότι τα παιδιά έρχονται συχνά.
Σήμερα για κάποιο λόγο ένιωσα την ανάγκη να έρθω εδώ.Δεν ξέρω γιατί.
Πλησιάζω.
«Γεια σου Αλεξάνδρα...»ψιθιριζω.Η φωτογραφία της είναι τόσο όμορφη.Φενεται τόσο χαμογελαστή.
«Ήρθα να σε ευχαριστήσω.Χωρις εσένα δεν θα ήταν ο Μαριος αυτό που είναι τώρα αρα εσυ ευθύνεσαι για την ευτυχία μου....»
Φτιαχνω Καλυτερα τα λουλούδια μου.
«Λυπάμαι που έφυγες έτσι.Μακαρι να σε είχα γνωρίσει.Ξερω ότι ήσουν υπέροχη.Ολοι το λένε και όλοι σε θυμούνται.Μονο καλά έχουν πει για σένα ξέρεις...»λέω και σηκώνομαι.
«Ξέρω ότι είσαι σε ένα μέρος καλυτερο από αυτό.Και σίγουρα εκει θα είναι και ο μπαμπάς μου...»λέω και κάνω βήματα πίσω μέχρι που φεύγω.
Δεν έχω κάτι άλλο να πω.Τα αλλά τα ξέρει σίγουρα.Παντα πειστευα ότι όταν κάποιος πεθαίνει κάθεται σε ένα πιο ωραίο μέρος και κοιτάει και προσέχει τους άνθρωπους του.
Έτσι κάνει η Αλεξάνδρα για τον Μάριο.
Έτσι κανεί ο μπαμπάς μου με εμένα.
BINABASA MO ANG
Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)
Romance*15 βιβλιο* 4 της σειράς Σαντα Ροζα Ο Μαριος δεν είναι ο ίδιος.Την έχασε εκει που δεν το περιμενε.Και μαζί της έχασε και ένα μέρος του εαυτού του.Δεν τον νοιάζουν τα ίδια πραγματα πια. Από την άλλη η Ειρήνη παρά τις δυσκολίες της είναι ένα άτομο πο...