Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)

65.ΜΑΡΙΟΣ

«Αυτό;»ρωτάει.

Αυτήν την φορά ήταν μπλε.

«Γιατί μπλε;»ρωτάω.
«Τι εννοείς;Αφού αγορι έκανε..;!»με ρωτάει και το παιρνει χωρίς να περιμένει απάντηση.

Η Άννα γεννησε και πάμε να δούμε το μωρό.Της είπα ότι εγώ δεν ήταν ανάγκη να πάω αλλά επέμενε.Τι να εκανα;Ήρθα.

«Καλησπέρα.Ποσο έχει αυτός ο αρκούδος;»ρωτάει την κοπέλα στο ταμείο.
«25 ευρώ»λέει εκείνη και βλέπω το πρόσωπο της Ειρήνης να τρομάζει.

«Θες να....»πήγα να προσφερθώ αλλά με έκοψε.
«Όχι όχι.Θα πληρωσω εγώ...»λέει και βγάζει από την τσάντα της το πορτοφόλι.

Βγάζει ένα εικοσάρικο και από ότι βλέπω το μόνο χαρτονόμισμα που είχε και μετά ψάχνει στα ψιλά.Παιρνει κάποια στο χέρι της και τα μέτραγε αλλά αργούσε έτσι η κοπέλα στο ταμείο κοίταζε γύρω γύρω περιμένοντας.

«Ξέρεις τι;Πληρώνω εγώ σήμερα.Εσυ παρτης κάτι άλλο.Μην λέει και ο Στεφανος ότι δεν πήρα τίποτα στο μωρό...»λέω και βγάζω λεφτά και τα δινω στην κοπέλα.

Γέλασα για να μην δειξω τον πραγματικό λόγο που δεν την άφησα να πληρώσει.

Δεν είναι κάλα οικονομικά.Και όσο πιο πολύ καιρό περναω μαζί της τόσο πιο πολύ το καταλαβαίνω.

Προσφερομαι συνέχεια να πληρωσω τα πάντα αλλά είναι πολύ περήφανη για να δεχτεί.

Θέλει να τα κάνει όλα μόνη της.Με τον κόπο της.Και αυτό το θαυμαζω πάνω της.Αυτο και το κορμί της φυσικά.

«Μα έχω...»λέει ενώ βάζει τα λεφτά μέσα.
«Την άλλη φορά εσυ οκ;»λέω.
Κουνάει το κεφάλι της θετικά.

«Είναι τέλειο!!»λέει καθώς κοιτάει τον αρκουδο.

Εντάξει.Ενας αρκούδος είναι.Δεν καταλαβαίνω γιατί κάνει έτσι.

Την βλέπω τον κοιτάει χαρούμενη άλλη μια φορά και μετά τον κρατάει κοντά στο στήθος της καθώς βγαίνουμε έξω.

Περπατάγαμε μέχρι το νοσοκομείο όταν την βλέπω χαμένη στης σκέψεις της.
«Τι σκέφτεσαι;»ρωτάω.

Πλέον μπορώ να καταλάβω ποτέ σκέφτεται κάτι,ποτέ είναι χαρούμενη,ποτέ στεναχωρημένη.Το πρόσωπο της είναι πολύ εκφραστικό και όσο την κοιτάζεις τόσο την κατάλαβαινεις.

«Αυτό.Που πάμε στα παιδιά.Που σίγουρα θα έχει κόσμο να χαρούν με το γεγονός.Ειναι ωραίο όλο αυτό...»λέει.Δεν το λέει στεναχωρημενα.Αλλα με παράπονο.