3. ΕΙΡΗΝΗ

2.1K 249 26
                                    

Δεν τον είδα καθόλου αυτόν τον Μάριο.Οχι ότι έχω πρόβλημα.Καλυτερα έτσι.Κανω την δουλειά μου και φεύγω.

Αυτά τα χρήματα ηρθαν την κατάλληλη στιγμή.Οταν τα είχα ανάγκη πιο πολλη.

Μπαινω στο σπιτι σιγά σιγά αφού πήγε αργά και δεν θέλω να ξυπνησω κανέναν.Αλλα φυσικά την βλέπω στο σαλονάκι ξύπνια.Να βλέπει τηλεόραση.Με την ρομπα της τυλιγμένη.

«Δεν κοιμάσαι;»
«Αφού ξέρεις ότι σε περιμένω»λέει γλυκά.Παω κοντά και την φιλάω στο κεφάλι.

«Πως είσαι σήμερα μανούλα;»
«Καλά αγαπη μου.Εσυ;Πως πήγε στο καινούργιο σπιτι;»
«Χαμός γίνεται.Κατι μάζεψα.Την άλλη φορά τώρα»
«Είναι νέος;»
«Δεν τον είδα.Αλλα νομίζω όχι πολύ»απανταω.
«Κουράστηκες;Σίγουρα κουράστηκες...»ρωτάει και απαντάει μονή της.

Αν Κουραστηκα λέει...
Και το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να το κρυψω από αυτήν.Παντα το καταλαβαίνει.Μαλλον επειδή η σχέση μας έχει καλυτερεξη πολύ από τότε που ήμουν πιο μικρή.Οταν χάσαμε τον μπαμπά μου,χάσαμε και την γη κάτω από τα πόδια μας.Ηταν το στήριγμα της οικογένειας.Και από τότε έχουμε μόνο η μια την άλλην.

«Τα χάπια σου τα πήρες;»ρωτάω.
«Τα πήρα.Μην ανχωνεσαι για μένα.Εχεις τόσα στο μυαλό σου»λέει.
«Πάντα θα ανχωνομαι για σένα.Και με αυτά τα έξτρα λεφτά θα πάρουμε ένα πληντηριο.Τι λες;»λέω.

Έχει πρόβλημα με την καρδιά της.Δεν κάνει να στεναχωριέται.Να ανχωνεται.Και κάνω τα πάντα για να είναι ήρεμη.

Όταν χάλασε το πληντηριο δεν είχαμε λεφτά για να το επιδιόρθωσουμε.Ειδικα να πάρουμε άλλο.Και τόσο καιρό ήμαστε χωρίς.Αλλα τα πλένει στο χέρι και δεν γίνεται αυτό πια.Ξερω ότι την έχει πιάσει η μέση της και ας μην το παραδέχεται.

«Δεν χρειάζεται αγαπη μου.Κρατα τα να παρεις κάτι για σένα.»
«Εγώ δεν χρειάζομαι τίποτα μαμά.Τα έχω όλα εδώ.Σε αυτό το σπιτι...»λέω και γελάει.

Πλησιάζω και την βοηθάω να ξαπλωσει.

«Πάω για ένα ντουζ και μετά υπνο.Κοιμησου εσυ.»της λέω.
«Τώρα που είσαι σπιτι μπορώ να κοιμηθώ»λέει και γελάω που έχω μια μάνα σαν και αυτήν.

Κλείνω το φως και πάω κατευθείαν για μπάνιο.Κανω ένα στα γρήγορα και φοράω Πιζαμες και πάω στο δωμάτιο.

Τον βλέπω εκει να κοιμάται στην μέση του κρεβατιού και πάω κοντά του.Βγαζω τα μαξιλάρι από γύρω του και ξαπλώνω.Τον φιλάω στο μάγουλο επειδή δεν αντεχα.Ειναι τόσο αξιαγάπητος.Και φυσικά άνοιξε τα μάτια του.

«Μαμά...»ψιθιρισε.
«Σσσς κοιμησου ζωή μου....»λέω και του χαϊδεύω τα μαλλιά για να κοιμηθει.Παντα του άρεσε αυτό.

Δεν αργει να τον πάρει ο ύπνος.
Και εμένα το ίδιο.
Αν έχω τον γιο μου έχω τα πάντα.

Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang