Θα Σε Ξεχασω (#4 Σαντα Ροζα)

19. ΕΙΡΗΝΗ

Στην αρχή δεν μιλάγαμε.Φενοταν σκεπτικός σήμερα.Πιο πολύ από ότι συνήθως.

«Πηγατε για βουτιά με τον Παρη;»ρωτάω για να μην ήμαστε έτσι στην σιωπή.
«Περίπου»απαντάει.

Περίπου.Μαλιστα.
Ακόμα και οι απαντήσεις του περίεργες είναι.

«Γιατί πας με τα πόδια;Δεν εχεις αμάξι;»ρωτάει.Και είναι η πρώτη φορά που ρωτάει αυτός πρώτος τώρα.Συνηθως εγώ ρωτάω και αυτός απαντάει κοφτά.

«Όχι δεν έχω.Δυστηχως...»λέω.Ενα αμάξι θα ήταν ότι πρέπει.Τρεχω από την μια δουλειά στην άλλη και αν και μικρή η Σαντα Ροζα πολλές φορές φτάνω στο τσακ.

Και το ειρωνικό είναι ότι ο Νικόλας τρελενεται για αμάξια και ποτέ δεν έχει αναιβει σε ένα.Οτι έχει δει στην τηλεοραση και στον δρόμο.

«Εσείς;Έχετε;»ρωτάω.
«Έχω ένα ναι.Αλλα δεν το πολύχρησιμοποιώ»απαντάει.Φυσικα και θα έχει.
«Πάντα ήθελα να μάθω να οδηγάω.Θα είναι ωραια αίσθηση έτσι;Να πηγαινεις γρήγορα με ανοιχτά παράθυρα και ο αέρας να έρχεται στο πρόσωπο σου...»λέω.

Δεν απάντησε έτσι γυρισα να τον δω και με έβλεπε ήδη.Και μόλις με είδε που τον είδα γύρισε το κεφάλι του από την άλλη.

Ώρες ώρες τον λυπάμαι.Εχει τόσους φίλους και όμως φενεται τόσο μόνος.Και δεν είμαι χαζή.Το έχω καταλάβει ότι πενθεί.Φενεται.Δεν χαμογελάει ποτέ και άνθρωπος που δεν χαμογελάει είναι δυστυχισμένος.

«Γιατί κανείς αυτήν την δουλειά;»ρωτάει και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.
«Τι εννοείς;Ενοειται...»διωρθωνω γρήγορα.

Σηκώνει τους ωμους αδιάφορα.
«Γιατί κανείς αυτήν την δουλειά;Είσαι νέα.Θα μπορούσες να κανείς την οποιοδήποτε δουλειά»
«Όχι και οποιαδήποτε.Δεν έχω τελειώσει κάτι.Και υπάρχει εκμετάλλευση παντού αρα...»λέω.
«Παντού;»ρωτάει.
«Έχω δουλέψει και σε ποιο πλούσιους ξέρετε.Και όχι τόσο έντιμους.Μαλλον σε αυτή την κοινωνία η κοπέλα για τις δουλειες κάνει και αλλά πραγματα...»λέω.

Μπορεί να δουλεύω σαν χορεύτρια αλλά το να κοιμηθώ με κάποιον για τα λεφτά δεν θα το εκανα.Και κάποιοι ανθρωποι το απετουσαν αυτό.Για αυτό και άφησα καποιες δουλειες.Πολλα θα τα εκανα για το παιδί μου.Αυτο όχι.Εχω και έναν μπαμπα που με κοιτάει από εκει ψηλά.Δεν θα ήθελα να μην είναι περηφανος για μένα.

«Εννοείς....όχι...!»λέει σαν να μην το πειστευει.
«Ναι.Πειστεψτε με.Ναι»λέω και γελάω.

Ένα παιδάκι επεζε με την άμμο και σκεφτηκα ότι τώρα που άνοιξε ο καιρός θα φέρω τον Νικόλα μια μέρα.Ναι.Να παίξει με την άμμο.Να φτιάξουμε κάστρο.