Ashanti
Nagising ako dahil may malamig na tubig ang dumampi sa katawan ko.
"Wake up bitch!" Saad ng kung sino at sinampal ako.
Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko at may nakita akong isang babaeng nakamaskara.
"Who are you?" I asked.
"Hindi mo ko naaalala? Aw, you forget my voice." Saad niya na waring nasasaktan.
Pinilit kong alalahanin kung sino ang babaeng ito hanggang sa may ideya na ako kung sino nga ba siya.
"Mag tatanong ba ko kung naaalala kita?" Tanong ko sa kanya kahit may clue na ako kung sino siya.
"Kahit kailan talaga pilosopo ka. Tsk!" Saad niya tsaka tinanggal ang maskarang suot niya.
"Sofia Williams." Saad ko ng makita ko na ang mukha niya. Sabi ko na nga ba.
"Sabi ko naman sayo babalikan kita hindi ba? Pero bumalik ako hindi na para bullyhin ka kundi para patayin ka."
"Tsaka pag babayarin pa kita sa kasalanan mo. Pag babayarin kita sa ginawa mo sa tito ko." Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Tito? Wala naman akong pinatay na related sa Sofia na 'to. Iisa lang ang pinatay ko at si Martinez 'yon. Possible kayang si Martinez ang tito niya?
"Ano? May clue ka na ba kung sino ang sinasabi ko?!" Gigil na turan niya.
"Si Martinez ba?" Nakangising tanong ko.
"Oo! Mag babayad ka sa ginawa mo sa tito ko. Buhay ang kinuha mo kaya buhay rin ang hihingin ko sayo." Saad niya at tinutukan ako ng baril.
"Papatayin kita!" At idiniin pa ang baril na nakatutok sa akin.
"Go! Do it! Iputok mo! Wag mo lang hahayaang makatakas ako dito dahil pag nangyari 'yon, ako mismo ang papatay sayo." Madiin kong saad habang nakangisi.
"Aw, I'm scared. Papahirapan muna kita." Saad niya.
"Siguraduhin mo lang na mamamatay ako sa pag papahirap mo dahil kung hindi ako mismo mag papahirap sayo hanggang sa hilingin mo ng mapunta sa impyerno." Banta ko sa kanya. Nag tiim bagang naman siya tsaka umalis.
Nakatingin lang ako sa kwintas ko na may tracking device. Kingina hindi ko alam kong nahanap na nila ako e. Isang linggo na kong nag hihintay pero wala pa rin sila. Malamang hindi nila alam ang tungkol sa kwintas. Tsk!
"Astrielle." Narinig kong tawag sa akin. Lumakas ang tibok ng puso ko ng malaman ko kung sino ang taong iyon.
"Damn! Ano bang ginawa nila sayo?!" Galit na tanong niya habang pinag mamasdan ang katawan kong puro sugat at pasa.
"Bilisan mo na. Kalagan mo na ko dito." Kalmadong turan ko.
Napatingin ako sa pinto ng may narinig akong mga yabag. Agad kong sinenyasan si Klay na mag tago, buti na lang nakalagan niya na ako.
"Sumama ka sakin." Saad ng lalaking pumasok.
"Paano kung ayoko?" Nakangisi kong turan. Bigla niya naman akong sinampal. Potek! Mamaya ka sakin. Tinignan ko si Klay ng masama ng akma siyang lalabas.
"Sumama ka sabi e!" Nang lilisik ang mata niya habang sinasabi 'yon.
"Sabing ayoko e." Saad ko at sinipa ang pinaka iingatan niya at tumayo ako tsaka ko pinulupot ang kamay ko sa leeg niya tsaka siya ginilitan ng leeg. Buti na lang binigyan ako ng kutsilyo ni Klay kanina.
Sinenyasan ko siyang lumabas kaya lumabas siya sa pinag tataguan niya. Bago pa kami makalabas ng pinto agad niya akong niyakap.
"Damn! I really miss you!" Niyakap ko siya pabalik.
"Akala ko hindi niyo na ako matatrack e. Binuksan ko na yung tracking device ko pero isang linggo pa bago niyo ko nakita." Kunyaring naiinis na saad ko. Sabay kaming lumabas.
Tuwing may makakasalubong kaming kalaban agad naming sinasapak kung hindi man gigilitan ko kaagad ng leeg.
"Doon ka. Ako na rito." Saad ko kaya agad naman siyang tumango at umalis.
"Saan punta mo?" Tanong sa akin ng kung sino kaya agad akong humarap, agad akong napangisi.
"Sofia? Hindi ba sabi ko wag mo ko hahayaang makatakas? Paano ba yan? Sa impyerno na ata bagsak mo." I smirked.
"Tignan lang natin." Agad niya akong sinugod at ambang sasapakin sana ng bigla akong yumuko at sinugatan ang hita niya.
Hinawakan niya naman ang hita noya kung saan ko itinama ang kutsilyo ko.
"Damn you!" She said angrily.
"Ow? So, you hate it if someone hurts you? Are tou wordied for your skin? I pity you, hindi naman kasi ganoon kaganda ang kutis mo." Pang aasar ko.
"Anong sinabi mo?!"
"Ngayon nabingi ka?"
"Did you know how I kill your lovely uncle? Let me tell you what I did."
"I barge into his house without making some noise and I make sure that he'll suffer before dying." Dugtong ko. Inis naman siyang tumingin sa akin.
"Do you know why did I kill him? Well it's because he is a traitor. I hate it when there are people who serve for our empire and then suddenly becomes a traitors? I don't want anyone to ruin and block what we have a planned. They all go to hell, especially you."
"Martinez deserves to die as well as your dad." Saad ko at ngumisi.
"Just shut up! Kung wala kang magandang sasabihin manahimik ka!" Natawa ako dahil sa sinabi niya.
"Why? Are you afraid? A typical college bitch girl who is selfish afraid for her dad to be killed?"
"You know what? I pity you. Why? Because you are selfish, ginagamit mo ang kapangyarihan ng tatay mo without knowing na nag hihirap siya? Ginagawa niya lahat just for you dear." Dahil sa sinabi ko galit siyang tumingin sa akin.
"Damn you! Anong gagawin mo sa daddy ko?!" Saad niya at tinutukan ako ng baril.
Kalmado lang ako tumayo sa harapan niya at humawak sa baba ko na wari'y nag iisip.
"Hmm, kill him?"
"Ah actually I don't need to do that kasi malamang ngayon palang nandoon na ang kalahati ng MZ empire. Malamang sinugod na din sila at malamang papatayin na ni daddy ang daddy mo? Malaki atraso ng tatay mo sa--" Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niyang ipinutok ang baril.
Wtf?! Bastos! Masyado namang pikunin ang babaeng ito. Hindi man lang pinatapos ang sasabihin ko.
Ang sakit. Namamanhid ang katawan ko.
