Just a Teacher | Tamamlandı |

Bölüm-14-

Nur'un ağzından

Elif'in evinden çıkıp eve geldiğimizde koltuktaki telefonumun ışığının yandığını gördüm. Ekranı çevirip baktığımda Emir'in aradığını gördüm. Aramayı kabul edip balkona çıktım.
-Alo nur
-efendim
-nasılsın günaydın buarada.
-sanada günaydın,iyiyim sen nasılsın?
-iyiydim sesini duyunca daha bi iyi oldum.
Sonra ekledi
-seni şey için aramıştım bu akşam müsait misin?
-e-evet müsaitim niçin sormuştun?
-akşam seni kaçırabilir miyim bir yere?
-ben...tamam olur.
-güzel akşam 08:30 uygun mu?
-evet
-tamam o zaman akşam görüşürüz.
-hoşçakal.
Telefonu kapatıp cebime koydum.
İçeriye geçip mutfağa girdim. Annem tabağa kurabiyeler koyuyordu. Elimi uzatıp birtane almak istediğimde elime vurup bana kızmış gibi baktı.
-bunlar sana değil Elif'e.
-bari birtane ver
Ona dudaklarımı büzerek baktım. Kendimi ilk defa çocukça bişey yaparken buldum. Garip hissettim.

Anneme birkaç gün önce Elif ve ailesinin durumunu anlatmıştım. Öyle ki beni dinlerken gözleri dolmuştu. Hatta benden ne kadar saklamaya çalışsada birkaç damla göz yaşının aktığını görmüştüm. Elif'le bu denli ilgilenmesinin ya da ilgilenmek istemesinin sebeplerinden biri bu olabilir.
-kim aramıştı kızım seni?
-ha o mu? Emir aramıştı. Akşam beni almaya gelecek.
-öyle mi? Acaba niye?
Deyip göz devirdi.
-Anne...niye böyle diyosun şimdi sen?
-Emir'i pek sevmem ben Nur biliyosun. Her zaman başka bir kıza gidiyor o çocuk seni üzmesini asla istemiyorum.
Ellerini tuttum.
-biliyorum tabiki anneciğim zaten Emir'e aşık olduğumu söylemedim ben. Şuan sadece arkadaş gözüyle bakıyorum ona.
-onun ne gözle baktığı aşikar kızım. Neyse dikkatli ol tamam mı sadece bunu istiyorum senden. Kendine dikkat etmelisin.
Başımı salladım.
Yarım saat annemden çıkıp kendi evime doğru yol aldım. Arabadan inip binaya girdim. Kendi katıma vardığımda asansörden inip daireme girdim.

-Akşam-

Siyah dizimin altında biten bir elbise giymiştim. Dalgalı saçlarımı açık bırakıp sevdiğim küpelerden birini takmıştım. Emir geldiğine dair mesaj attığında aşağıya indim. Kapıdan çıktığımda yaslandığı arabasından kalkıp bana doğru yürüdü. Gülümsüyordu.
-muazzam olmuşsun Nur çok güzel görünüyosun.
-teşekkür ederim sende öyle
Deyip hafifçe güldüm.
-e hadi o zaman geç kalmayalım değil mi?
Deyip kapımı açtı. Arabaya bindiğimizde bir kere bana bakıp birşeyler diyecekmiş gibi oldu sonra önüne dönüp arabayı çalıştırdı.

Elif'in ağzından

Aysel teyzenin ricası üzerine-aslında baya ısrar etmişti-onunla birlikte balkonlarında oturmayı kabul etmiştim. Benim hep rahat olup olmadığımı ya da üşüdüm mü diye soruyordu. Aynı cevapları versemde sormakta ısrar ediyordu. Çayımız bittiğinde ayağa kalkıp çaydanlığı aldım. İkimize de doldurup yerime geri oturdum.
Gülümseyerek gökyüzüne bakıyordu.
-Aysel teyze
Seslenince bana doğru döndü.
-efendim kızım?
-ben teşekkür etmek istiyorum size. Bana o kadar yardım ettiniz o kadar iyilik yaptınız ki karşılığını veremem size. Sabah ve öğlen yaptıklarınız ya da daha önceki yaptıklarınızda mecburiyetiniz yoktu. Yinede beni korudunuz. Bana şu birkaç gün içerisinde yaptıklarınızı bana öz ailem bile yapmamıştı aysel teyze.

Söylediklerimden sonra Aysel teyze gözleri dolmuş bir şekilde ayağa kalkıp bana sarıldı. Benimde gözlerim onu görünce dolmuştu.
-ben zaten bir karşılık beklemedim ki kızım beklemiyorum da. Seninle ilgili Nur bana birşeyler anlatmıştı zaten. O da en az benim kadar seviyor seni. Hem ben seni kendi kızımdan ayırt etmiyorum artık. Burası başını sokabileceğin ikinci evin tamam mı?
-teşekkür ederim...
Ayrıldığımızda kolumla gözlerimi silip karşıma baktım.

Nur'un ağzından

Güzel bir şekilde yemeğimizi yiyiyorduk. Ben biraz gerilmiştim tabi.
-Nur artık zamanı geldi diye düşünüyorum.
Başımı kaldırıp ona baktım. Sağ elini cebine attığında içimden hayır hayır diye sayıkladım. Ayağa kalkıp yanımda diz çöktü. Kutuyu açıp bana tektaş bir yüzük uzattı.
-benimle evlenir misin?
Geçtiğim transtan çıkmamı sağlayan şey etraftaki insanların alkışlaması oldu.
Gülümseyerek gözlerime bakıyordu. Kim bilir kaç kıza demişti bunu? Ya ilk bensem? Kimi kandırıyorum Emir'i tanıyorum ve çıktığı kızlardan birkaçına bende şahit olmuştum.
Hala benden bir cevap beklediğini anladığımda nefes aldım. Başımı iki yana salladım. Tam kabul etmeyeceğimi söyliyeceğim sırada kendini konuştu.
-tamam tamam çok ani oldu ve şuan birşey söylemene gerek yok düşünebilirsin.
Masaya tekrar oturup bardağını havaya kaldırdı.
-Bir kaç güne kararını açıklarsan ikimiz içinde iyi olur.
Deyip göz kırptı.

Peki siz ne demesini istersiniz Nur'un? :D

Görüş ve yorunlarınızı bekliyorum♡♥♡