Bölüm-43-

3.3K 178 17
                                    

Bu şarkıyı ilk defa gördüm. Zirâ Hayley'i de öyle. Ama hoştu dinlemenizi tavsiye ederim.

Züleyha'nın ağzından

Masaya geçtik.
Gülcan su servislerini yapıp mutfağa girdi.
-Buyrun lütfen...
Dedim.
Cem anne-babası ve kardeşiyle buradaydı.
Artık düğün için tarihler konuşulmaya başlanmıştı. Bugün de onun için bir araya gelmiştik. Kesin bir tarih almalıydık. İlkbahar yaklaşırken bu daha da kolay olacaktı. Zeynep'in içindeki heyecan ve mutluluğu görüyordum. Çeyizindeki her şey hazırdı. Hiç bir eksiği yoktu. Arada yaptığımız konuşmalarla birlikte akşam yemeiğini sonlandırdık. Oturma odasına geçip Meral hanım ve eşiyle sohbet etmeye başladım. Çünkü diğer üçlü aralarında konuşup eğleniyor gibiydiler.
__________
Kahvemi alıp önümde ki sehpaya koydum.
-kiminle konuşuyorsun sen bakiyim?
Zeynep Cem'in koluna yavaşça vurdu.
-Cem...
-okuldan bir arkadaşım abi.
-hmm adı ne peki?
-söylesem de tanımayacaksın ama olsun, Melis'le konuşuyorum.
-pekii.
Meral hanıma döndüm.
-hangi okula gidiyordu?
-şu aşıklar parkının dibindekine. (Bir dostumun dediği okula baktım. Resmen ağzım açık kaldı :D görünüşü falan bayaa iyiydi. Fakat kitaptaki okul bu kadar lüks değil :)
-Deryacığım.
Kafasını telefondan bana çevirdi.
-Okulunda Elif Talhan diye birini tanıyor musun?
Başını olumlu anlamda salladı.
-evet. O 11. Sınıfa gidiyor.
Gülümsedim.
__________

Arabalarına binmelerini izliyorduk. Başımla selam verdim. Demir kapıdan çıkıp köşeyi döndüklerinde Zeynep'e döndüm. İçeriye geçip kapıyı kapattım.
-Anne.
-efendim kızım?
-sende buaralar birşey var. Ve ben ne zaman söyleyeceksin merak ediyorum.
Suratı ciddi bir hâl aldı.
-birşey olduğunu da nereden çıkardın?
Odama çıkmak için merdivenlere yöneldim.
Önüme geçip birşey söylememi bekledi.
-kızım...
Başını salladı.
Derin bir nefes alıp ona baktım. Kararlı duruşunu devam ettirdi. Elini tutup benimle birlikte yukarıya çıkardım. Odamın kapısını yavaşça aralayıp ışığı yaktım. Kapıyı kapatıp yatağımın yanındaki çalışma masasına yöneldim. Bu sırada Zeynep beni dikkatlice izliyordu.

Sandalyeyi geriye çekip oturdum. Yatağımın kenarına oturup masaya ellerini koydu. Çekmeceden günlüğü çıkardım. Elif'le ilgili olan yazıları açıp günlüğü onun önüne koydum. Bir bana birde önünde sayfalara baktı. Başımla işaret ettim. Eline alıp okumaya başladı.
-ismi Elif miydi?
-Kızım...Ben onu buldum.
Başını hızla kaldırıp bana baktı.
-ne?
Sessizce konuştu.
-ablamın bundan haberi yok değil mi?
Başımla onayladım.
-Anne, ablam öğrenirse ne tepki vereceğini biliyorsun.
-biliyorum ama..ne yapayım işte merak ediyordum kendisini. Arzu geçenlerde kaza yaptığında ismini söylemişti. O zamandan beri her gece yastığa başımı koyduğumda aklıma geliyordu. Yaşananlar gözümün önünden gitmiyor.
Elimin tersiyle gözümü sildim.

-kendi kızına çarpmak...Kadere bak.(Aklıma RTE geldi :p)
Uzanıp günlüğü aldım. Kapağını kapatıp çekmeceye yerleştirdim.
Kapı biranda açılınca ikimizde oraya döndük.
-Ben geldim.
-Hoşgeldin ablacığım.
Günlüğü çekmeceye koyup ayağa kalktım.
-Hadi aşağıya inelim.
-Ben çok açım. İşim şimdi bitti bende direk buraya geldim yemek vardır diye.
Yanına ilerleyip sırtına elimi koydum.
Mutfağa ilerleyip birşeyler hazırlattım. O mutfakta yemeğini yerken bende kahve yapmaya karar verdim.
Zeynep mutfağa girip bize baktı.
-ben yatıyorum size iyi geceler.
Bardağı alıp masaya oturdum.
-tamam kızım.
Arzu'nun yanına yaklaşıp şakağından öptü.
Aynı şekilde yanıma gelip öptü.

-Şirket yoğunmuydu?
Ağzını silip sandalyeye yaslandı.
-Hemde bayağı bir yoğundu. Dosyaları hazırlayıp belgeleri imzalamakla uğraşmaktan iki saat daha şirkette kaldım. Zaten bunun yüzünden geciktim yemeğe.
_______
Masayı kaldırıp oturma odasına gittim. Arzu olduğu koltuğun başına kafasını yaslamış bir şekilde uyuyordu.
Uykusu hafif olduğu için yavaş hareketlerle koltuğa uzanmasını sağladım. Huzursuzca kaşlarını çattı.
-şhh...
Elimi ensesine götürüp uyanmaması için ovdum. Yüzü tekrar normal bir hâl aldığında geri çekilip yukarıya çıktım.
Örtü alıp aşağıya indim. Örtüyü açıp üstünden tutarak boynuna kadar çektim. Kahverengi saçlarına küçük bir buse bırakıp gülümsedim.
Odamın önüne gelip derin bir nefes aldım. Kapıyı ses çıkmaması için özenle açtım. Tekrar kapatıp dolabın önünde durdum.
Üstümü değiştirip yatağa girdim.
                          -sabah-

Arzu'nun ağzından

-Anneciğim.
-efendim annem?
Bir süre ses gelmesini bekledim ama gelmemişti.
Gözlerimi aralayıp etrafıma baktım. Annemlerdeydim.
Ne ara uyuduğumu hatırlamıyorum bile. Yattığım yerden doğrulup gerindim. Telefonumu elime alıp saate baktım.
-Günaydın!
Telefonu cebime koyup ayağa kalktım.
-Günaydın.
-kahvaltı hazır ablacığım.
-tamam geliyorum.
-peki.
Lavaboya girip kapıyı kapattım.
Birkaç dakika sonra tekrar koridora çıktım. Mutfağa ilerlemeye başladım.
-onu bende görmek istiyorum.
-bugün-
Mutfağa girdiğimde susmuşlardı. Kulak misafiri olduğumu anlamışlardı.
-çayı getireyim ben.
Sandalyeyi çekip oturdum.
-ilk defa bu kadar uyudum.
Dedim.
-haftasonu diye uyandırmadım seni.
-Aynen zaten çok yorgundun.
_________

Kahvaltıdan sonra oturma odasında kendi başıma oturup duyduğum şeyleri düşünüyordum.
-kendi kızına çarpmak...kadere bak.
-onu bende görmek istiyorum.
-bugün-
Açıkçası şüphelenmiştim.
Kimden veya neyden bahsettiklerini bilmek istiyorum. Annemle Zeynep içeri girip oturduklarında dikkatim daldığım yerden kafamı kaldırdım.
Sordum;
-Bugün bir yere gidecek misiniz? 
Zeynep gözlerini annemde gezdirip tekrar bana baktı.
-Annemle ev için birşeyler bakıcaktık.
Kafamı anneme çevirdim.
-Her şey tam değilmiydi?
-Tam. Tam tabi ama, işte Zeynep süs falan almak istiyor. Onu iyi bildiğim bir yere götüreceğim. Bir arkadaşımın yerine.
Ayağa kalktım.
-anladım. Neyse bende eve gideyim.
-tamam kızım.
Zeynep'te arkamdan geldi.
paltomu giyip aynada kendime baktım.

Saçlarımı paltomun içinden çıkardım.
-Görüşürüz ablacığım.
-Görüşürüz...




"Nerde bende o yürek
Yardan cayacak."
Birde bu satırları Sezen Aksu'dan dinliyorum.

Size iyi geceler bana iyi içmeler :'| 

Sonra ki bölümde görüşmek üzere.

Just a Teacher | Tamamlandı |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin