Just a Teacher | Tamamlandı |

Bölüm-24-

Selamlar! umarım bölümü beğenirsiniz. Olaylar hakkındaki düşüncelerinizi yazmayı unutmayın. Buarada bugüne kadar attığım tüm bölümler arasında favoriniz hangisiydi? 💙💙💙

Nur'un ağzından

Öğlen arası olduğunda arabaya binip Elif'i beklemeye başladım. Onu gördüğümde gülümsedim. Kalp atışlarım hızlanmıştı resmen. Arabaya bindiğinde kemerini takıp bana döndü.
-Merhaba Nur hocam
Deyip güldü.
-Ben sana göstericem Nur hocayı.
Dedim. Arabayı çalıştırdım.
-anlamadım?
-hiç!
Gideceğimiz yere sürmeye başladım.
-ee Mete ile arkadaşlığınız nasıl?
-çok iyi! Tam benim kafamdan birisi.
Dedi önüne bakarak.
-o çok belli...
-kıskandın mı?
-kim ben mi? Yok artık. Kıskanmadım tabiki. Ama erkeklere fazla güvenme. Özellikle bu yaşlarda.
-kıskanmadım tabiki diyorsun bide

Sipariş verip beklemeye başladık. Başımı dışardan ona çevirdim. Elleri çenesinde gülümseyerek bana bakıyordu.
-Elif?
Hala öyle bakıyordu. Kollarımı masaya yerleştirip hafif öne eğildim.
-seni öperim
Sırıtıyordu.
-öpsene bi
Garson siparişleri getirince gözlerini kırpıştırdı. Yanakları yine pembe olunca iç çektim.
Garson gidince ona baktım.
Gözlerini kaçırıp tabağa baktı.
-öyle durma ama şimdi yemek yerine seni yiyeceğim. Gerçi sen öpmemi istiyordun neyse onu akşama hallederiz.
Deyip göz kırptım.
-Hı?
Sesi bir kedi yavrusunun ki kadar tatlı çıkmıştı.

Yemeği bitirdiğimizde saate baktım. 20 dakika vardı daha.
-okuldan sonra seni benim evime götüreyim mi?
-malesef bugün olmaz. Ablam gelicek bugün.
Dedi.
Başımı salladım.
-bende o zaman annemde olurum. Seni de görürüm hem.
Dedim.
Gülümsedi.
-Bir gece kalacaklar. Zaten çok az görüşüyoruz bir de az kalıyorlar.
Dedi yüzünü asarak.

Masanın üstündeki elinin üstüne elimi yerleştirdim.
-neden peki?
-İşleri yüzünden. Ama hiç görmemekten iyi değil mi.
Başımı sallayıp gülümsedim.
-yarın gelebilirim ama evini görürüm hem.
-ona fırsat kalır inşAllah.
Yanakları utandığını ele veriyordu hemen.
-ya deme şöyle utanıyorum ben tamam mı?
-ama böylede çok tatlısın ne yapabilirim hoşuma gidiyor.
Sessizlik olmuştu.
-acaba cumartesi mi gelsen. Cuma nöbetçiyim yorgun oluyorum.
Kaşlarını çattı.
-gelmiycem bak!

Arabaya binip okula sürdüm. Saatler sonra okul bitmişti artık. Elif'i evine bırakıp annemin yanına geçtim. Anneme Elif ile sevgili olduğumuzu açıklamamıştım daha. Elif içeri geçince bende kapının yanına gidip zile bastım. Kapı seslice açılınca korkmuştum. Annem gülüyordu.
-Yoksa Elif'le sevgili mi oldunuz!
Diye bağırdı.
-hoşbuldum anneciğim. Evet oldukta sen nerden öğrendin?
-odaklandım, düşündüm ve hissettim. Hadi gel içeri gel!

Koltuğa geçip uzandım.
-Kızım
-efendim?
Yanıma gelip koltuğun kenarına oturdu.
-Elif sana güveniyor biliyorsun değil mi?
Başımı salladım.
-ona bundan sonra daha çok sahip çıkman gerek. Tabi bende. Bu zamana kadar evde hep yanlız olduğunu düşün. Yıllardır sevgiye aç olarak büyümüş.
Oturdum. Annemin elini tuttum.
-bundan sonra hep benimle olacak o. Koruyacağım da bakacağım da.
Anneme sarıldım.
-onu çok ama çok seviyorum ben ya.

Yoksa yarında mı bö...:D