Bölüm-21-

5.9K 300 59
                                    

Nur'un ağzından

Yeşim hoca ile o gitmeden önce konuşuyorduk. Oğlunun hastalığı ile ilgili bir durum olunca izin almak zorunda kalmıştı. Ve bende onun yerine nöbet tutmayı kabul etmiştim. Neyseki bugün çok dersim yoktu ve fazla yorulacağımı sanmıyorum.
Onunla sarılıp gitmesini izledim. Biraz ileriye gittiğimde birkaç öğrenci yanıma gelip günaydın demişti. O sırada kapıdan çıkan kişilere gözüm takılmıştı. Bunlar Elif ve Mete'ydi. İkisini ilk defa yan yana görmüştüm. Neden bilmiyorum ama onlara bakmak istedim. Ya da ona...bilmiyorum.

Kapının yanına gidip onları izledim. Birkaç tur atıp bir banka oturmuşlardı. Elif çok mutlu görünüyordu. Onun güldüğünü gördüğümde aynı evde olan şey oldu. Kalbim bu aralar değişik atıyordu. Ve ben korkuyordum. Fazla gülüşüyorlardı. Zil çaldığında kapıdan doğruldum. Bahçeye çıkıp öğrencilere içeri geçmelerini söyledim. Sağıma baktığımda hala oturup gülüştüklerini gördüm. Kaşlarımı çattım. Elimi yumruk yaparak yanlarına yürümeye başladım.
-duydunuz mu bilmiyorum ama öğrenci zili çoktan çaldı.
Dedim.
İkiside kafasını çevirip bana baktı.

Mete'ye baktım.
-özür dileriz hocam duyamadık.
Dedi.
İkiside ayağa kalktı.
Elif'e baktığımda gözlerim biranlığına dudaklarına kaydı. Ne yapıyordum ben böyle? Elif sanırım anlamıştı çünkü Mete'nin koluna dokunup
-hadi geçelim artık içeriye
Dedi.
Başını yere eğip Mete ile yanımdan geçerek içeri girdiler. Herkesi içeri geçirip biraz dışarıda beklemeye başladım. Zaten ilk dersim boştu. Sonra kantine inip bir kahve alarak dışarı çıktım.

-Tenefüste-

Kapıda ellerimi birleştirip duvara yaslandım. Öğrenciler zombi gibi sınıflardan çıkmaya başlamışlardı bile. Derin bi nefes aldım. Gene onları görmüştüm. Niyeyse o kadar kişi içinde o dikkatimi çekmeyi başarıyordu. Birşeyler konuşuyorlardı. Sonra Mete yukarıya çıktı. Elif ise lavaboya geçti. Geçerken beni gördüğüne eminim ama gözlerime bakmamıştı. Bende arkasından lavaboya geçtim. Gülümseyerek saçlarını düzeltiyordu. Sağına hafif kafasını çevirip bana baktı.
-a şey arama mı yapacaksınız. Eğer öyleyse çıkabilirim.
Deyip kapıya yürümeye başladı. Elimi omzuna koydum.

-gitmene gerek yok arama falan yapmıyacağım.
Gözlerime masumca bakıyordu. Tekrar aynanın karşısına geçip saçını düzeltmeye devam etti.
Yutkundum. Acilen bir şey uydurmam lazımdı.
-Ben sadece...elimi-
-elinizi mi yıkayacaksınız?
Dedi aynadan bana bakarak.
-e.evet elimi yıkayacağım tozlandı da...
Musluğu açtıp biraz sabun aldım.
-hem sen niye şaşırdın ki buna?
Saçını yapmayı bırakıp bana döndü.

-sonuçta burası öğrenci tuvaletiydi.
-yakındı diye girdim herhalde Elif.
İsmini söylemek bi tuhaf gelmişti bana.
-anladım... neyse
Dedi.
-kendine bir arkadaş bulmuşsun. İyi anlalıyor musunuz bari?
Niye sordum ki ben bunu banane hem. Değil mi.
-sanırım Mete'den bahsediyorsunuz. Ve evet baya iyi birisi. İyi anlaşıyoruz.
Dedi.
-güzel iyi anlaşmanıza sevindim.
-Hocam
Kafamı ona çevirip ne oldu manasında başımı salladım.
-suyu boşa akıtıyorsunuz.
Başımı ellerime çevirdim. Hemen suyu kapattım.

-Ben gitsem iyi olur arkadaşımı bekletmeyeyim..
Dedi.
Elif, yanımdan sessizce gülerek geçip çıktı.
-orkodoşomo boklotmoyoyom! Aman neyse... aynaya dönüp kendime baktım.
-hiç fena değilmişim bende ha
Deyip güldüm.
Sonra ciddi bir surat takınıp dışarıya çıktım.

Bu bölümü önceki bölümün devamı diye sayalım. Yarına güzel bir bölüm sizi bekliyor...♥♥ iyi geceler.

Just a Teacher | Tamamlandı |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin