Just a Teacher | Tamamlandı |

Bölüm-17-

Selam! Aslında bugün atmayacaktım ama bazılarınız çok özlediğini söyledi sizler için atıyorum ^-^ ♥♥ neyse oy verirseniz çok motive oluyorum. İyi okumalar.

Nur'un ağzından

Dersim 10/A'yaydı. Yoklama alıp derse başladım. Fakat bugün bir sesi hiç duymadığımı farkettim.
-evet arkadaşlar şimdi herkes bu soruyu defterinde çözüyor.
Kalemi masaya bırakıp onun sırasına yürüdüm. Kollarını göğsünde birleştirmiş önüne bakıyordu. Elimi masasına koyup ona yaklaştım.
-Elif bir sorun mu var? Niçin çözmüyorsun?
-bir sorun yok
Tavırları biraz sinirimi bozmuştu.
-o zaman tahtadaki soruyu çözmende de bir engel göremiyorum.
-memnuniyetle...
Kalkması için geri çekildim. Ayağa kalkıp masadaki kalemi aldı. Tahtanın önünde durdu. O çözerken yanına gidip baktım. Birkaç saniye sonra bana dönüp kalemi uzattı. Elini tutup sessizce
-seninle konuşacağım.
Dedim.
Elim eline değince yüzü bir tuhaf oldu. Hemen elini çekip sırasına ilerledi.

Zil çaldığında herkes çıkmaya başlamıştı. Bende eşyalarımı toparlıyordum. Elif'in çıktığını gördüğümde ona seslendim.
-Elif! Gel buraya.
Arkasını dönüp masama geldi. Bir yandan çantama kalemleri koyup bir yandan ona bakıyordum.
-Akşam seninle konuşacağım Elif.
Gözlerini devirdiğini gördüm. Sonra ise başını salladı arkasını dönüp gidiyordu. Kolunu tutup bana bakmasını sağladım.
-Ayrıca bu ukala tavırların hakkında da konuşacağız!
Arkamı dönüp sınıftan çıktım. Hiç böyle bi kız değildi. Çantamı koluma geçirip yukarıya çıktım.
                      -akşam okul sonrası-
Arabaya bindim bugün birkaç saat erken çıkmıştım dersim yoktu. Havaya baktığımda yavaş yavaş bulutlanıyordu. Yağmur yağardı belki. Arabayı çalıştırdığımda telefonum çalmıştı. Emir'in olduğunu gördüm.
-off yine mi!
Aramayı kabul ettim.
-efendim Emir?
-nasılsın prenses?
-iyiyim de, prenses olmak için biraz büyük değil miyim sencede?
-belki ama benim prensesim olmak için değil.
-ya onun için hazır değilsem?
-ahh peki...Sana kesinlikle kabul edeceğin bir şey yapacağım.
-ne! Herneyse trafikteyim kapatıyorum.
Bişey demesini beklemeden kapattım. Sonrasında ise annemin evine sürmeye başladım.

-Buyur hoşgeldin kızım.
-hoşbuldum anneciğim nasılsın?
Sarıldıktan sonra ayrılıp içeri geçtim.
-saol kızım çok şükür. Gel seninle konuşalım bi.
-olur annem
Koltuğa kendimi bıraktım.
-ohh çok iyi geldi.
-yoruldun değil mi okulda. Bekle sana bişeyler yapmıştım getireyim de onlardan yersin.
Dedi mutfağa giderken.
-seni bile yerim(nurun gerçekte boz ayı olduğunu söylemiştim sanırım :d)
Birkaç saat sohbet edip birşeyler yedik.
-ya anne bende kabul etmiyeceğim ki zaten sadece kendisi zorluyor biraz. Bide az önce gelirken " Sana kesinlikle kabul edeceğin bir şey yapacağım." Dedi.
Annemin kaşları çatılmıştı.
-Allah Allah küfür ettirmesin beni. Sen ona bakma açıkça söylersin. Hatta bugün söyle.
-olmaz bugün Elif'in yanına gidic-Aa ben onu unuttum. Umarım evdedir.
-niçin gidecektin ki?
-bana çok garip davranıyor.
-ne yapıyor mesela?
Elime bi tane pastayı aldım.
-sanki benle bir sorunu varmış gibi. Çok kızgın onu sabah lavaboda gördüm. Ağlamıştı. Sorduğumda ise beni tersledi. Derstede aynısını yaptı.
Anneme döndüğümde gülümseyip başını sallıyordu.
-ne oldu?
-hiç. Ha buarada Elif senin sandığından daha çok seviyor seni. Fakat... neyse onun yanına gittiğinde sorarsın.

Saate baktım.
-aslında şimdi gitsem iyi olur.
Ayağa kalkıp camın yanına gittim. Tam o sırada evden çıktığını gördüm. Kapıyı kilitliyordu.
-aa işte gidiyor. Anne ben kaçtım ona yetişmem lazım.
Dedim kapıya koşarak.
-koş koş
Sonra bişeyler söyledi ama anlamamıştım.
-ne dedin!
Diye içeri bağırdım.
-güle güle!
Arabaya bindiğimde o köşedeydi. Biraz ilerledim. Yağmurda yağmaya başlamıştı.
-nereye gidiyor şimdi bu yağmurda? Hasta olacak.

Bu bölümü bitiriyorum burada. Çünkü diğer bölümde çok güzel şeyler sizi bekliyor. 
Spoiler: Elif ve Nur'un arasında birşeyler başlayacak ;)

O yüzden biraz kısa oldu. Neyse siz heyecanlanın biraz mskkskskks bb