Just a Teacher | Tamamlandı |

Bölüm-60-

Işıl Saranoğlu. Geçici bir karakter....

Keyifli okumalar gü ze limm...

Arzu'nun ağzından

İnternete girip piano listemi açtım. Oynat düğmesine bastıktan sonra tekrar önüme dönüp ellerimi direksiyona sardım.
Trafik lambasına baktığımda altında Elif'i beklerken gördüm. Sanki buraya doğru bakıyordu ama beni görmemiş gibiydi. Tepkisi öyle gösteriydu.
Göğsüme ağırlık çökmüş gibiydi. Onu birkaç gün önce gördüğümde itiraf etmem beklenmedik birşeydi.
En azından benim için.
O an herşeyi söyleyip bitirmek istemiştim sadece.

Kendimi çok rahatsız hissediyordum.
-of.
Parmaklarımı enseme götürüp yarayı ovdum.
Kalbim dışarıya çıkacak gibiydi. Saçımı düzeltip ona baktım.
Karşıya geçmişti bile.
Arkadan gelen bir kadın ona sarılınca merakla onları izlemeye başladım.

Yüzünü görmek için iyice eğildim. Şaşırmış gibiydi. Ardından yanlarına Nur geldi. Onun hakkında "istemeden" birşeyler araştırmıştım.
Camı yarısına kadar indirip duymaya çalıştım. Tek anladığım kadının Elif için kızım demesiydi.

Bu beni sinirlendirmişti.
Yani sanırım.
Öyle hissediyor gibiyim.
Elim bir an için kapı koluna gitti. Fakat çabucak vazgeçtim. İyi mi yoksa kötü bir karar mı bilmiyoruma ama yinede seçmiştim işte.

Tekrar sarılmıştı.
İçim bundan hoşlanmış gibi değildi.
Onlar arabaya bindiğinde kadına bir süre uzaktan baktım. Işık yanınca soluma dönüp onların arabasını yakalamaya çalıştım.
Pek de zor olmamıştı.
Mesafeyi koruyarak takip etmeye devam ettim. Niye takip ediyordum ki? Yine ani bir karardı.

Sağa döndüklerinde arabanın yavaşladığını duydum. Köşede bekleyip ne yapacaklarını bekliyordum.
İkisi de inip aynı eve girmişti. Arabayı oraya yaklaştırıp sağ tarafta ki camı indirdim.
Unutmamak için evin numarasını kaydetmeliydim.
Telefonu çıkartıp kapıya zoom yapmıştım. Düğmeye bastığımda flaşın açık olduğunu görünce farketmiştim. Telefonu hızla koltuğa bırakıp camı indirdim.
-Allah kahretsin...

Gaza basıp oradan tüymek istedim hemen. Dikiz aynasından bakmak istemedim bile.
Hızlı hızlı nefes alış verişlerimi kontrol altına aldığımda rahatlamıştım. Anneme gidecektim. 

******

-hadi afiyet olsun kızlar.
-size de.

-beğendin mi Arzu?
Kafamı sallayıp gülümsemeye çalıştım.
Pek beceremiyorum sanırım bu ifadeyi.
-Biliyordum beğeneceğini. çünkü ben yaptım.
Annemle gülüşüyorlardı.
Çatalımı batırıp lokmaları ağzıma götürmeye devam ettim.

-Abla.
-hmm?
-sen bir değişik duruyosun sanki.
Hemen cevap vermiştim.
-hayır aynıyım Zeynepçim. Yorgunum.
-çoğu zaman yorgunsun. Bu kadar işkolik olmana gerek yok.
-alışkınım ben.

Yemekten sonra oturma odasına girip koltuğa kendimi bıraktım.
Dirseğimi koltuk kenarına koyup elimi yanağıma dayadım.

-daldın.
-ne?
Soluma dönüp Zeynep'e baktım. Masaya gazoz bırakıyordu.
-birkaç dakikadır dalmış durumdaydın. Ne düşünüyordun bu kadar?
-bilmiyorum. Sadece dalmıştım o kadar.

Bildirim sesi gelince elimi cebime uzattım.
-dur bana geldi.
Tekrar elimi koltuk kenarına koydum.
-Cem mi?
-ah hayır Elif'le konuşuyorum.

Annem içeri gelince bana bir bakış atıp karşımıza oturdu.
Kumandayı eline aldığında tekrar soluma baktım. Mesajlar okunmuyordu zaten.
Boğazımı temizleyip bekledim.
Ağzımı açtım fakat sonra sormaktan çekindim.
Bana ne oluyordu bilmiyorum.
Annem bir anda konuştu.
-ne diyor kızım. İyi miymiş? 

-anneciğim...sonra da söyleyebilirim. Ortamı bozmak istemiyorum.
-söyle Zeynep konuşun annemle.
Bardağı elime alıp birkaç yudum içtim. Boğazımı yakmıştı asit.
-peki...
Biraz daha içtim.
-bugün garip bişey yaşamış onu anlatıyordu.
-hayırdır inşallah ne olmuş kızım?
-okuldan çıkıp eve yürürken bir kadın ona sarılıp Deren diye sesleniyormuş. Kızı sanıyormuş falan. Korkmuş biraz...
-şoför gitmemiş mi yani!

Annem bunun hakkında konuşurken bardağı kafama diktim.
Boğazıma kaçınca elimi ağzıma götürüp öksürmeye başladım.
-yavaş iç kızım.
O kadını takip edeceğim yarın. İçimde kötü hisler var.

                          -ertesi gün-

Şirketten çıkış saatim onun eve dönüş saatiyle neredeyse aynıydı.
Görünmemek için arabayı uzağa park etmiştim. o kadın  biraz sonra bir arabadan inip okulu gözetlemeye başlamıştı.

Öğrencilerin çıktığını görünce arabayı çalıştırdım.
O da öyle yapmıştı.
Annemin arabasının sol tarafa gittiğini görünce bekledim.
Kadın arabanın arkasından gidince bende ilerleyip daha arkadan sürdüm.
Resmen evine kadar arabayı bırakmamıştı. Yine aynı köşede durup arabadan indim. 

Bir ağacın arkasından ona baktım. Elif inip çantasını açtığı sırada şoför gitmişti.
Kadın kapıyı açıp Deren diye bağırdığında hızla arkasını döndü.
Birşeyler konuşuyorlardı. Sinirlenmişti kadın. Ellerini sinirli bir biçimde saçlarına götürdü. Sonra parmağını ona doğrultu. Onu kapıya doğu sıkıştırıyordu.
Duvar dibinden giderek daha da yaklaştım.

-delirtme beni! Sen benim Deren'imsin. Şimdi bin şu arabaya evimize gideceğiz. Hadi benim güzel kızım. Hadi dedim.
-bakın daha kaç kere söyliyeceğim ben o-
Elinde sanki birşey var gibiydi. Fakat olsa bile karanlıktan göremiyordum.
-eh yeter be!

Topuklularımı umursamadan oraya koştum. Elif'in önüne geçip sağ kolumu ona siper etrim.
-ne yaptığını sanıyosun sen?
-kızımı ait olduğu yere götürmeye geldim. Çekil önümden be!
-kapa çeneni ve defol git. Çünkü o benim kızım.

-nereden senin kızın? O benim Deren'im. Hadi gel kızım gidiyoruz.
-sen anlamadın galiba dediğimi. Buradan ve kızımdan uzaklaş diyorum sana.
Yanımdan geçmeye çalışınca kolundan tutup arabasında ittirdim.
Ellerimi boğazına götürüp iyice arabaya arabaya yapıştırdım.
-bana bak gerizekalı sana uzaklaş dedim. Anlıyo musun? Senin kızın her kimse o Elif değil.

Ellerini koluma koyan Elif ayırmayı beceremiyordu bile. Ama dokunması tuhaf hissettirmişti.
-boğacaksın onu! Bırak artık! Önüme dönüp kadına baktım. Yüzünün rengi çoktan koyulaşmıştı.
-dediğimi anladın mı? Yoksa devam edeyim mi?
Kafasını sallayınca ellerimi çekip soluma baktım.
-sen-bir anda gözleri korkuyla açılmıştı- hayır!

Yüzüme yediğim darbeyle kalbimin çarptığını daha çok hissettim.

Yazmayı bırakamadım ya bir an skskmsksk

Soru ve yorumlarınızı bekliyorum mucuk :*

Hayırlı sabahlar buarada:D