The Chosen Ones [NL]

Hoofdstuk 13: Deurknop

Feline

Het was een onrustige nacht, maar ik werd pas echt wakker na een reeks nare dromen. Toen ik wakker werd, leek de ring om mijn vinger, die ik 's nachts wel bleef dragen, een warme gloed uit te zenden. Ik haalde diep adem en haalde mijn handen door mijn gezicht, waarna ik zachtjes het tweepersoonsbed wat ik met Nessa deelde verliet. 

Om de nachtmerries te verdrijven, liep ik naar de badkamer om mijzelf kort op te frissen. Zoals gewoonlijk was tijdens een missie was een van ons wakker om de wacht te houden. Ik knikte daarom kort naar Kieran, wiens ogen in de duisternis op leken te lichten. Hij knikte kort terug. 

Het was pas nadat ik flink wat water in mijn gezicht had geplensd dat ik de gitzwarte hemel zag. Verbijsterd bleef ik staan. De maan scheen fel en wierp een blauwe gloed over de binnenplaats van het kasteel en de stad die aan de voet van de berg lag. Maar er was geen ster te zien. Geen enkele. Dat kon nooit veel goeds beloven.

Hoewel de nachten duister en onrustig waren, leek het erop dat de dagen zonder problemen voorbij gingen. Katherine mocht dan gespot zijn nabij de stad, ze liet zich niet zien. Dat was een opluchting. Zolang Katherine zich niet in de buurt van het kasteel waagde, zouden we allemaal nog veilig zijn. 

Er had zich nog geen moment voorgedaan om naar de hoogste toren van het kasteel te gaan. De toren waar de rode gloed vandaan kwam. Maar daar kon nog wel eens verandering in komen. Er waren alweer drie dagen voorbij gestreken. Iedere dag was er wel een georganiseerde activiteit, aansluitend met een uitbundig diner en, uiteraard, een avond vol muziek en dans. De avond nadat Katherine was gespot, had ik gedaan alsof ik mijn enkel had verzwikt om zo onder het dansen met de gardekapitein uit te komen. Waarschijnlijk doorzag hij mijn leugen, maar hij had de eerst volgende vrouw bij de arm genomen en was ongestoord verder gegaan. 

Inmiddels had Kayla de aandacht van Aides getrokken. Gisteren had ze met hem door de tuinen gewandeld en toen ze daarvan terug was gekomen, had ze er verwilderd uit gezien. Ze wilde niet veel loslaten over die ontmoeting, behalve dat ze de volgende avond na het feest nog een persoonlijke ontmoeting met hem had. In zijn vertrekken. Iets waar ze natuurlijk de hele dag over opschepte tegen iedereen die ze vinden kon. 

Binnen onze groep leek iedereen opgelucht te zijn toen het einde van de avond dan eindelijk aanbrak. Nessa en ik hielpen haar in een van de vele extravagante jurken die haar garderobe rijk was. Extravagant, maar losjes. Iets wat makkelijk uit te trekken was. Op speciaal verzoek van Kayla zelf, overigens. De lust stond al in haar ogen tijdens het feest zelf, waarbij ze haar ogen amper van de koning des doods af kon houden. Wat de man ook in haar los had gemaakt, hij had goed op haar ingespeeld. Misschien wel iets te goed. 

'Verwacht me maar niet meer terug vanavond,' had ze grijnzend tegen Nessa en mij gezegd toen ze met de jongens, die haar escorte waren, weg was geglipt.

'Die meid is veel te vol van zichzelf,' had Nessa hoofdschuddend gemompeld. 

Inmiddels waren Kieran, Falcon en Adrian teruggekeerd. Crane had het kortste strootje getrokken en moest op wacht blijven bij de vertrekken van Aides. Het drietal dat wel terug kwam naar onze kamers, was flink aan het grijnzen. Nessa keek alleen maar geïrriteerd op van het boek dat ze bemachtigd had, waarna ze haar benen op de bank drapeerde zodat ze de bank voor zichzelf had.

De jongens kwamen bij ons zitten. Falcon plofte naast mij neer op de bank. 

'Als je jaloers bent op Kayla, Feline, dan kunnen we vast wel iets regelen,' zei hij, waarbij hij zijn wenkbrauw uitdagend aankeek.

Ik keek hem strak aan en liet de onrustige haard verder oplaaien. Heel even liet ik mijn vuur spreken. Falcon zag dat.

'Heb je het over jezelf, Falcon?' vroeg ik.