Not Like Most Love Stories (NL)

79. The First Meeting

Emily's POV:

'Goedemiddag.' zegt Pa. Ik weet dat ik heb gezegd dat ik niet met hem zou afspreken, maar hij wou de tweeling perse zien. Dit keer is hij wel hierheen gekomen, met Roano. Nu zitten we in het restaurant van het hotel, voor lunch. 'Hey, hoe gaat het?' vraag ik en Roano geeft me een knuffel. 'Gaat goed met jou?' 'Ook goed.' zeg ik en we gaan weer zitten. 'Dit zijn Noraily en Valentino.' zeg ik en ik wijs ze allebei aan. Papa komt meteen naast hun zitten, terwijl Roano naast me komt staan en lijkt te stralen. 'Ze lijkt op jou.' zegt pa dan en ik moet lachen. 'Klopt, maar hij lijkt echt op zijn vader.' zegt Roano en ik knik. 'Ik heb helaas geen cadeaus voor jullie, omdat het zo last minute ging.' zegt Pa vrolijk en ik haal mijn schouders op. 'Hoeft ook niet.' zeg ik en hij zucht diep. 

'Natuurlijk wel, ik wil ook wat halen voor mijn kleine neefje en nichtje.' zegt Roano opgewonden en ik glimlach naar hun. 'Zullen we naar het winkelcentrum gaan?' vraagt Pa dan en ik kijk hun met grote ogen aan. 'Ik weet niet of dat zo een goed idee is.' zeg ik zenuwachtig en Roano slaat zijn arm om mijn schouder. 'Kom op, dan gaan we daar wat eten.' zegt hij vrolijk en ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet, ik kan niet zomaar weggaan.' 'Je bent met ons, er gaat niets gebeuren.' zegt pa en ik kijk naar de kinderen. Ik ga hier zo veel spijt van krijgen.. 'Is goed, maar ik moet wel op tijd terug zijn. We gaan uit eten met z'n alle.' zeg ik en ze knikken. 'Komt goed.' zegt Roano en hij rolt de kinderwagen deze kant op. 

Aaliyah's POV:

'Sorry dat ik zomaar kom.. Maar ik moet met iemand praten.' zegt Naomi haastig. Ik geef haar de mok met thee en ga naast haar op de bank zitten. 'Maakt niet uit, wat is er?' vraag ik en ze ademt diep in en uit. 'Ik weet dat we elkaar nog niet zolang kennen, maar ik wil Emily niet lastigvallen en de andere werken vandaag allemaal.' zegt ze snel en ik kijk haar onderzoekend aan. Wat is er met haar aan de hand? 'Oké, wat is er?' vraag ik en ze kijkt me eindelijk aan. Haar ogen zijn helemaal rood van het huilen. 'Alles oké?' vraag ik en ze knikt. 'Noah.. We waren dus naar zijn ouders.. En.. En zijn vader wilt niet dat we trouwen.' 'Wat?! Jullie hadden alles al gepland toch?' vraag ik en ze knikt. 'Ik heb het afgezegd.. Ik wil niet dat hij een fucked up relatie overhoud met zijn vader.' zegt ze snikkend en ik zucht diep. 

'Ik denk dat dat nu al vast is.' zegt Lorenzo, die blijkbaar meeluisterde. 'Waar is Noah nu?' vraagt hij aan Naomi en ik kijk haar aan. 'Ik heb geen idee. Ik heb hem niet meer gesproken sinds gisteren.' zegt Naomi die snel haar tranen wegveegt. 'Dante slaapt, ik ga Noah zoeken. Tot later.' zegt Lorenzo en hij geeft me snel een kus. 'Oh, oké.' zeg ik en Lorenzo verlaat ons huis. 'Maar waarom heb je afgezegd? Wil je niet meer met hem trouwen?' vraag ik en ze schud haar hoofd. 'Niet als hij daardoor een slechte relatie krijgt met zijn vader.' 'Hou je niet meer van hem dan?' Ze kijkt naar de grond, waarschijnlijk weet ze het diep van binnen wel, maar wil ze het gewoon niet zeggen. 'Natuurlijk hou ik nog van hem.. Alleen.. Ik wil niet tussen hun band komen, ze hebben een hele goede band.' zegt ze snel en ik haal mijn schouders op. 

'Dan zou hij je niet af moeten keuren. Noah houd van je, dat is goed te zien. Vanaf het begin al. Ik denk niet dat hij je zomaar laat gaan.' zeg ik en ze haalt haar schouders op. 'Hij moet het maar doen.' zegt ze snikkend en ik zucht diep. 'Nogmaals sorry dat ik naar jou kom hiermee.' zegt ze snel en ik schud mijn hoofd. 'Maakt niet uit, maar waar slaap je nu dan?' 'Bij Emily en Aiden's appartement. Aangezien ik daar toch dagelijks moest zijn voor controle.' zegt ze en ik knik. 'Ik ga maar weer eens, bedankt.' zegt ze en ik geef haar snel een knuffel. 'Het komt wel goed.' fluister ik in haar oor en ze geeft me een zwak glimlachje. 'Fijne avond.' zeg ik en ik doe de deur achter haar dicht. Hopelijk komt alles goed.. 

Noah's POV:

'Peter doe rustig.' zegt Ma om hem te kalmeren. Peter Smits. 'Hoe kan je zulke dingen zeggen over mijn verloofde?!' roep ik naar hem maar het lijkt hem niks te doen want hij begint te lachen. 'Verloofde? We waren er allemaal bij toen ze het gisteren heeft afgezegd! Maar wat verwacht je van een buitenlander!' roept Peter naar me en mijn ogen worden groot. 'Dus dat is de échte reden, je bent gewoon een fucking racist!' schreeuw ik naar mijn vader en hij rolt met zijn ogen, alsof het niks is. 'Noah Smits, let op je taalgebruik. Je praat wel tegen je vader!' zegt ma streng, maar mijn ogen zijn gericht op Peter. 'Je hebt haar nooit gemogen, maar ik hou van haar! Waarom zie je dat niet?!' roep ik en hij staat woest op. Hij loopt mijn kant op en geeft me één platte hand in mijn gezicht.