Not Like Most Love Stories (NL)

93. Welcome To Spain!

Emily's POV:

'Ik kan niet geloven dat we met z'n alle naar Spanje gaan voor een weekje.' zegt Grace opgewonden en ik glimlach naar haar. 'Hoezo niet, Noah en Naomi houden hun bruiloft daar.' zegt Aiden en ze haalt haar schouders op. 'Ja, maar alsnog.' 'Zo gaat het altijd bij ons.' ze glimlacht naar me en we lopen naar onze plekken. Mijn hart begon al sneller te kloppen toen we hadden ingecheckt, maar nu. Nu word ik ook nog eens misselijk. 'Goedemiddag.' Een stewardess glimlacht naar me en zwaait naar Valentino, die daardoor vragend naar mij kijkt. Ik glimlacht naar de stewardess en loop naar mijn plek. Noah en Naomi zijn al twee dagen eerder vertrokken, maar dat is niet erg ofzo. Ze moeten namelijk nog de laatste dingetjes regelen. 

'Het is maar twee uurtjes.' zegt Aiden die naast me komt zitten. 'Alsnog.' Hij grinnikt en pakt mijn vrije hand vast. Met de andere hand hou ik namelijk Valentino vast. 'Er gaat niks gebeuren Em.' Zegt Hailey die langs ons, naar haar plek loopt. Jayden glimlacht naar ons loopt dan snel met Jordan, achter Hailey aan. Zodra iedereen op zijn plaatsen zit, voel ik het toestel meteen trillen. Ik grijp de armleuningen vast en adem diep in en uit. 'Rustig aan.' Aiden legt zijn hand op die van mij en knijpt er zachtjes in. 'We hadden al vertraging, dus waarschijnlijk willen ze meteen weg.' Zijn stem kalmeer me een beetje. Gelukkig heeft hij ook zijn hand op de mijne gezet, want daardoor word ik bijna altijd kalm. Ik knik en probeer kalm te blijven terwijl we stijgen. 

'Aiden, kunnen we even praten?' Angelo is opgestaan en staat bij onze rij. 'Oké, waarover?' 'Niet hier.' zegt hij snel en ik kijk hem vragend aan. 'Oh.. Uhm.. Let even op, ik ben zo terug.' Hij zet Noraily in zijn stoel en loopt achter Angelo aan. Gelukkig slaapt Noraily nu, anders zou ze waarschijnlijk huilen. Het is duidelijk dat ze Aiden over mij zou kiezen, maar Valentino zou waarschijnlijk mij kiezen. Altijd als ik zo denk voel ik me schuldig. Dan voelt het alsof ik een favoriet heb en alsof de ander me niks boeit, maar ik hou van allebei. Ik weet het zelf ook wel, maar zal het nooit hardop toegeven: Valentino is mijn favoriet en Noraily die van Aiden. 

Waar gaan ze over praten? 'Papa?' Valentino wijst naar Aiden's plek, waar Noraily nu ligt. 'Papa is even weg baby, ga maar slapen.' Hij drukt zijn hoofd tegen mijn schouder en doet zijn oogjes dicht. Ik kijk naar Noraily die op een hele rare manier lijkt te slapen. Ik ga met mijn hand over Valentino's rug en wacht totdat hij dan eindelijk slaapt. Als ze slapen heb je nergens last van. 'Dames en heren er kan een beetje turbulentie plaatsvinden.' Ik probeer kalm te blijven, maar het lukt totaal niet. Het toestel gaat best wel heftig op en neer, waardoor Noraily wakker schrikt. 'Papa.' zegt ze zielig en ik pak haar hand vast. 'Papa!' schreeuwt ze verdrietig. Ik zet Valentino op mijn rechter been en trek Noraily op mijn linker. 'Shh.. Papa komt zo.' Ze begint te huilen en ik probeer ondertussen kalm te blijven.

Valentino begint ook te huilen en ik kan ook wel huilen. Waarom doen ze elkaar altijd na! 'Shh.. Niet huilen, het komt goed.' zelfs mijn eigen stem beeft. Aiden rent snel onze kant op, terwijl het toestel nog heftig heen en weer gaat. Sommige mensen gillen zelfs van angst. Hij komt snel zitten en pakt mijn hand vast. Zijn riem zit niet eens vast en hij pakt meteen mijn hand vast. 'Papa..' Noraily stopt langzamerhand met huilen, dus Valentino ook. Hij pakt Noraily van mijn schoot af en zet het op zijn eigen. 'Doe je gordel om.' zeg ik en hij grinnikt even. Ik kijk hem streng aan, waardoor hij het snel doet. 'Ik ben er, ik had niet weg moeten gaan. Sorry.' Ik haal mijn schouder op en doe mijn ogen dicht, hopend dat de turbulentie stopt. En ja hoor, de turbulentie stopt. Het toestel vliegt verder, alsof er nooit iets is gebeurd. 

Angelo's POV:

We stappen uit en lopen richting de bagagebanden, maar om daar te komen moet je door een lange hal met allemaal kleine winkeltjes. 'Papa mag ik een Barbie?!' Maggie wijst naar een pop in een etalage en ik schud mijn hoofd. 'Misschien later, nu niet Maggie.' Ze zucht en kijkt verslagen naar de grond. Grace kietelt haar, waardoor ze begint te lachen. 'We halen er wel eentje op de terugweg oké?' Maggie knikt en rent dan naar Isadee toe. 'Welke band is van ons?' vraagt Emily en ik kijk naar de andere. We versperren de hele weg, met onze grote groep, maar het kan me geen shit schelen. 'Geen idee.' 'Band drie.' zegt Hailey en ze kijkt naar het bord. 'Oké, let's go!' We lopen achter Hailey aan naar band drie.