Not Like Most Love Stories (NL)

88. I Think It's Time

Aiden's POV:

'Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik haar niet wil?' vraag ik en ze zucht diep. 'Jij vond het ook niet leuk als Isaac helemaal aan me vastgeplakt zat. Ik wil haar hier niet meer hebben.' zegt ze geïrriteerd en ik laat mijn armen naast mijn lichaam zakken. Waarom praat ze over hem? 'Ik kan haar moeilijk niet binnenlaten en Lucas wel.' zeg ik en ze haalt haar schouders op. 'Je wilt haar gewoon in de buurt hebben, of niet soms?' vraagt ze geïrriteerd en ik schud mijn hoofd. 'Emily, doe niet zo. Je weet dat ik haar niet wil.' 'Dan waarom wil je dat ze hier komt?' de spanning is hoog, zoals altijd als we een discussie hebben. 'Omdat ze de vriendin is van een vriend!' Mijn stem is harder dan ik wil, maar Emily lijkt het niet te boeien. 

'Ze zit achter jou en je geld aan, waarom begrijp je dat niet?' vraagt ze zuchtend en ik kijk haar vragend aan. 'Hoe weet jij dat?' 'Oh dus je beweert dat je haar niet wilt, maar nu neem je het voor haar op?' vraagt ze geïrriteerd. Ik zucht diep en loop naar haar toe, maar elke stap die ik naar voren doe, doet zij achteruit. 'Ik wil haar niet.' zeg ik voor de duizendste keer. 'Ja maar je wou haar wel!' schreeuwt ze gefrustreerd en ik zucht diep. 'Vroeger, in het verleden.' zeg ik snel en ze lacht even. Valentino begint te huilen, waardoor Emily naar de babykamer wilt lopen, maar ik hou haar tegen. 'Ga aan de kant Aiden.. Ik heb hier nu echt geen zin in.' 'Emily alsjeblieft.' smeek ik en ze rolt met haar ogen. 

'Je bent al vaker de mist in gegaan, dus waarom zou je het dit keer niet weer doen?' vraagt ze bot en ik kijk naar de grond. 'Als je dit keer weer iets flikt Aiden.. Ik zweer ik ben dan klaar met je.. Waag het om met haar wat te doen..' zegt ze zacht en ik doe een stap naar achter. Het voelt alsof ik een klap tegen mijn gezicht krijgt, maar het is gewoon Emily die weer vuur naar me spuugt. 'Ga aan. De kant.' zegt ze geïrriteerd en ik ga zuchtend tegen de muur leunen. Emily loopt langs me en net wanneer ik haar arm vastpak om haar tegen me aan te trekken gaat de deurbel. 'Ga maar met hem praten.. Ik heb er geen zin in.' zegt ze en ze loopt verder naar de babykamer. 

Zuchtend loop ik naar de voordeur en trek het rot ding open. Lucas kijkt me geïrriteerd aan en loopt naar binnen. 'Je wou praten.' zegt hij kortaf en ik knik. 'Oké, dus. Alena is niet zomaar een ex.' zeg ik en hij lacht even. 'Nee, dat weet ik nu wel.' zegt hij bot en ik kijk hem vragend aan. 'Laat me raden, ze heeft je een bullshit verhaal vertelt?' vraag ik en ik hoor een deur achter me opengaan. 'Het is niet bullshit, ik weet nu precies wat voor monsters jullie zijn.' zegt hij boos en ik kijk van Emily naar Lucas. Hij lijkt boos, nee woedend. Wat heeft ze hem vertelt? 'En jij.. Je bent de ergste van allemaal. Haar dwingen om een abortus te plegen, zodat je met deze flikker kan zijn!' snauwt hij naar Emily. Wat? Ik kijk naar Lucas, die boos naar mij kijkt, en dan weer naar Emily die met open mond ons aanstaart. 'Je wou je eigen kinderen niet weghalen, maar wel iemand anders dwingen om abortus te plegen?!' Lucas zijn stem vult de net stille ruimte. 'Dat is niet waar!' schreeuwt Emily naar hem en hij begint te lachen. 

Hij wilt op haar aflopen, maar ik hou hem tegen. 'Emily, ga naar de kamer.' zeg ik en ze kijkt me met grote ogen aan. 'Nu.' zeg ik strikt en ze loopt snel naar de kamer. Ik weet nu al dat ze daar later wat van gaat zeggen, maar ik commandeer haar liever dan dat Lucas haar aanraakt. 'Jij bent ook echt erg bro! Vreemdgaan, terwijl je zo een mooi meisje voor je had! Hoe kon je allemaal beloftes doen, die je toch niet nakwam!' Hij is woedend, maar waarom? Waarom gelooft hij haar, zonder ons ook maar iets te vragen? 'Ik praat tegen je!' schreeuwt hij naar me en ik zucht diep. 'Ik weet niet wat ze heeft gezegd, maar-' 'Kop dicht! Ik weet genoeg.' zegt hij hard en hij wilt weglopen. Ik pak zijn arm vast, wat me een klap tegen mijn wang oplevert. 'Ik hoef je nooit meer te zien!' snauwt hij naar me en ik duw hem weg. 

Emily's POV:

Waar hebben ze het allemaal over? Ik probeer zo min mogelijk geluid te maken, zodat ik kan horen wat ze zeggen. Totdat ik Aiden hoor kreunen van pijn, met kort daarna een harde knal op de grond. Ik open de deur en zie dat Aiden en Lucas vechten. 'Lucas Aiden Stop!' ze kijken allebei naar mij en zuchten diep. Aiden klimt van Lucas af en wilt hem omhoog helpen, maar Lucas slaat zijn hand weg en staat zelf op. 'Klaar met jullie.' zegt Lucas boos en hij verlaat het appartement weer. What the fuck was dat? 'Gaat het?' vraag ik en Aiden knikt. Ik loop snel op hem af en kijk naar zijn rode wang. Het is al een beetje opgezet, dus trek ik hem mee naar de keuken, waar ik snel ijs uit de vriezer pak, voor tegen zijn wang.