Not Like Most Love Stories (NL)

44. Hospital Day

Emily's POV:

'Heb je vandaag lekker geslapen?' vraagt Noah plagend en ik kijk hem geïrriteerd aan. 'Je moet echt je bek houden.' zegt Naomi en ze komt naast het bed staan. 'Gaat het nog?' vraagt ze en ik haal m'n schouders op. 'Ze hebben me iets gegeven, ik heb echt geen idee wat het is. Maar ik voel m'n onderlichaam niet meer.' zeg ik en ze kijkt vragend naar ma. 'Verdoving ofzo.' 'Ofzo?' vraagt Naomi en ik moet lachen. 'Zal ik Aiden halen aangezien ze zo gaan beginnen.' zegt Ma. 'Nee, dacht het zwaar niet.' zeg ik en ze kijkt me vragend aan. 'Waarom niet?' 'Ben je serieus?' vraag ik en ze vouwt haar armen over elkaar. 'Hij is anders wel de vader.' 'Ja, maar waar was hij al die tijd? Precies.' zegt Angelo in m'n plaats en ma kijkt hem boos aan. 'Er mogen sowieso maar twee mensen in de kamer.' zegt Noah en Naomi geeft hem een geïrriteerde blik. 

'Wie wil je in de kamer?' vraagt Angelo en ik kijk naar Maggie. Ze zit op het bed en speelt met haar pop. 'Ik denk dat Angelo en Ma het best kunnen blijven.' zeg ik en Naomi zucht diep. 'Ik wil ook blijven!' zegt ze klagend en ik pak haar hand vast. 'Jij bent de eerste die ze mag zien zodra ze er zijn.' zegt Ma vrolijk en ze knikt. 'Ik hoop het maar.' 'Kom, we gaan de andere uitleggen.' zegt Noah en hij neemt Naomi mee naar buiten. Voordat ze de kamer verlaten geeft Naomi me snel een knuffel. 'Ik ben in de gang.' zegt ze en ik glimlacht naar haar. 'Angelo, wij moeten even praten.' zegt Ma en ik kijk haar vragend aan. Ze lopen beide naar de gang en ik zie Aiden op het bankje voor de deur zitten, net als Aaliyah, Maddy, Keisha, Zara, Hailey en Harper. 

Ik zucht diep, want ik kan niet wachten totdat deze twee kleintjes er eindelijk zijn. Vandaag is de dag dat ze eindelijk op de wereld komen, na alles wat er is gebeurd. De laatste drie dagen waren dood saai. Er was letterlijk niks te doen. Ik mocht nergens naartoe en iedereen moest gewoon naar werk, dus was ik grotendeels van de dag alleen. Ma probeerde me soms over te halen, zodat Aiden de kamer in kon, om te praten. Blijkbaar was hij al die tijd gewoon in het ziekenhuis. Ik had niet verwacht dat hij zou komen, maar toen ik hoorde dat hij in de gang zat wist ik niet wat ik moest doen. Moest ik met hem praten? Nee, want dan zou alles weer goed komen. Zo gaat het altijd. Of nou, zo ging het altijd. Hij wist precies wat hij moest zeggen om me pijn te doen of te laten geloven dat het hem speet.  Ik snap niet waarom hij hier is, aangezien het hem niet boeit. Ik hoop gewoon dat hij niks gaat flikken zodra ze er eindelijk zijn. Dan kan ik gewoon verder gaan met leven, net als hij.. 

Angelo's POV:

Ik loop achter ma aan naar de gang en zie alle meiden aan een kant zitten, met tegenover hun Aiden. 'En?' vraagt Maddy en ik zucht diep. 'Ze doet moeilijk.' zeg ik en ze moeten lachen. 'Doet het pijn?' vraagt Harper en iedereen kijkt haar vragend aan. 'Hebben ze haar al verdoofd?' vraagt Keisha en ik knik. 'Deels, ze willen haar zo naar de operatie kamer brengen.' legt ma uit en ze knikken. 'Ik hoop dat alles goed komt.' zegt Hailey en Aaliyah knikt. 'Zou één van jullie haar willen opvrolijken, ze is een beetje down. Oh en ze mag niet in slaap vallen.' zegt Ma en ik kijk haar vragend aan. Ze was helemaal niet down.. Aangezien Maddy achter Jessica aanrent, gaat Aaliyah naar binnen. Ik loop naar ma toe die iets verderop in de gang staat. 

'Waarom zei je dat?' vraag ik en ze haalt haar schouders op. 'Anders gaat ze stressen over ons gesprek.' zegt ze en ik kijk naar m'n telefoon. Het is al vijf uur. 'Nou ik wou je spreken omdat we iets gaan regelen.' zegt ma en ik kijk haar vragend aan. 'Ik wil dat Aiden in jou plaats gaat.' zegt ze en ik kijk haar met grote ogen aan. 'Fuck no!' 'Angelo Lewis, taalgebruik!' zegt ze corrigerend en ik rol met m'n ogen. 'Waarom wil je hem er zo graag bij hebben?''Hij is wel de vader.' zegt ze zuchtend en ik ga zitten op één van de stoelen. 'Jij als vader zou moeten begrijpen hoe belangrijk dit is. Je moet bij de geboorte van je kinderen zijn als ouder.' zegt ze wijs en ik zucht diep. 'Je weet goed wat je tegen me kan gebruiken.' zeg ik plagend en ze glimlacht naar me. 'Natuurlijk, ik ben je moeder.' 'Wat was je van plan?' vraag ik en ze gaat naast me zitten.