Not Like Most Love Stories (NL)

91. Another Talk

Aiden's POV:

'Aiden, kap even met zo dom doen.' Lucas trekt aan mijn arm en ik kijk hem geïrriteerd aan. 'Ze zei dat ze zwanger was en twee seconde later staat ze te drinken bij de bar!' snauw ik naar hun en ze zuchten diep. 'Je was zelf ook aan het drinken, dus doe niet zo raar.' Lorenzo gaat voor me staan, zodat ik niet weg kan lopen. 'Ja maar ik ben niet degene die een kind draagt!' 'Dus jij mag wel drinken, maar zij niet?' vraagt Noah mokkend en ik zucht diep. 'Ze zei dat ze zwanger was.' 'Misschien werd ze ongesteld.' zegt Jayden en ik rol met mijn ogen. 'Dus jullie zeggen dat ik overdrijf?' Ze knikken allemaal en kijken weer naar mij. 'Je bent een beetje hypocriet bezig.' zegt Lorenzo plagend en ik zucht diep. 'Jullie kunnen gaan, ze wachten waarschijnlijk.' zeg ik en ik loop snel langs hun, verder naar een park ofzo. 

Tot mijn verbazing lopen ze toch nog achter me aan. Maar ik negeer het gewoon. 'Kunnen we niet gewoon naar jou toe gaan?' vraagt Lucas uitgeput en ik kijk naar de grond. 'Ga maar, hier.' Ik gooi de sleutels zijn kant op en hij gooit ze terug. De sleutels komen keihard tegen mijn hoofd aan en ik kijk hem geïrriteerd aan. 'Kom mee.' zegt Noah en ik schud mijn hoofd. 'Ik heb er echt geen zin in.' zeg ik en Lorenzo haalt zijn schouders op. Hij pakt mijn arm vast en Jayden pakt mijn andere arm. 'Wat doen jullie?' voordat ik kan tegen stribbelen tillen Noah en Lucas mijn benen op. Ze dragen me zowat terug naar mijn appartement en ik zucht diep. 'Zet me neer, en ik ga mee.' zeg ik snel en ze laten me tegelijkertijd los. 

Met een harde knal val ik op mijn rug neer. 'Sorry.' zeggen ze zogenaamd verontschuldigend. 'Jullie zijn echt klootzakken.' zeg ik en ze lachen even. 'We weten allemaal dat je van ons houd.' zegt Noah en ik kijk hem schuin aan. Het is wel waar.. Maar alsnog.. 'Open de fucking deur.' zegt Jayden zuchtend en ik knik. Ik steek de sleutels in het slot en open langzaam de deur. Er liggen allemaal schoenen in de kleine hal, maar dat verwachtte ik al. 'Kom we gaan.' zegt Lorenzo en Aaliyah staat op. Iedereen groet elkaar en ze laten Emily en mij alleen achter. Zonder ook maar iets te zeggen loop ik naar de keuken en pak ik een glas. Is dat wel zo een goed idee? 

Wanneer ik klaar ben met water drinken loop ik terug naar de woonkamer. Emily is nergens te bekennen. Ik loop snel naar de slaapkamer en zie haar op bed zitten, in kleermaker zit, met haar gezicht naar de deur. 'Waarom zei je niet meteen dat je ongesteld was geworden?' 'Omdat ik het was vergeten.. Ik zat aan iets anders te denken.' Wat? 'Hoe kan je dat vergeten en aan wat zat je te denken?' ze kijkt me schuin aan en gaat anders zitten. 'Wie is Natasha?' vraagt ze snel en ik kijk haar vragend aan. 'Waarom ging je door mijn email?' 'Waarom heb je met haar afgesproken voor morgen en wie is ze?' vraagt ze nu wat strenger. 'Is dat de reden dat je loog over zwanger zijn?' 

'Ik loog niet, ik was nog niet ongesteld.' zegt ze geïrriteerd. 'Beantwoord de fucking vraag Aiden.' 'Ze is iemand met wie ik wat voor werk moet regelen.' zeg ik snel en ze lacht even. 'Dus koffie drink je met al je werknemers?' vraagt ze spottend en ik zucht diep. 'Het is voor een deal Emily, zodat Lucas bij me kan werken.' leg ik uit en ze kijkt me onderzoekend aan. 'Sinds wanneer gaat Lucas bij je werken?' vraagt ze nog een beetje gespannen. 'Het was een verassing.' Ze zucht diep en laat zichzelf op het bed vallen. 'Je dacht dat ik vreemdging, of niet soms?' Ze gaat weer rechtop zitten en kijkt ongemakkelijk naar haar handen, die plat op haar benen liggen. 'Misschien..' zegt ze zacht en ik zucht diep. 'Wil je überhaupt een kind Em?' 

Door mijn vraag kijkt ze me eindelijk aan. Ze knikt en loopt mijn kant op. 'Zeg het..' 'Ja.. Ik wil wel kinderen.' zegt ze snel en ze komt voor me staan. 'Maar?' Ze zucht diep en pakt mijn hand vast. 'Maar?' Ik trek mijn hand weg en ze kijkt naar de grond. 'Maar ik denk dat het te snel gaat als we nu al nog een kind nemen.' zegt ze zacht en ik knik. 'Oké.' Ik draai me om en loop naar de logeerkamer. 'Wat doe je?' vraagt Emily en ik ga op het bed liggen. 'Ik ga slapen.' zeg ik snel en ze hapt naar adem. 'Oh.. Oké.' zegt ze snel en ze loopt naar de woonkamer. Even later hoor ik de deur met een knal dichtgaan. Ik wil opstaan en achter haar aangaan, maar ik ben nog steeds boos. Waarom weet ik niet precies, maar ik ben gewoon nog boos.