CHASING CARS (JIBEA)

40 - CONVERSATION

JIA POV

Kararating ko lang sa Casa De Leon, inihatid ako ni Miguel and umalis din siya afterwards. I take a look on my watch, sakto lang ang dating ko. Its 5:00 pm gaya mg napagkasunduan.

Pagpasok sa loob, mapapahanga ka na lang sa ganda ng lugar. Simple sa labas pero magarbo sa loob. Yung disensiyo, alam mong pinag-isipan.

Alam kong pang mayaman ang Casa De Leon, pangalan pa lang ng lugar alam mo nang may dating na. Pero hindi ko inexpect na ganito pala ito.

Expected naman na maganda ang architecture kasi engineer ang family. Yun ang strength nila at visible naman sa makikita sa lugar.

Busy ang mata ko sa paghanga sa mga designs habang naglalakad papasok kung saan ay may pagtitipon at nagkukumpulan ang mga bisita.

Yung iba ay familiar faces mula sa Parleon company. Yung ibang mga kasamahan ko sa company ay naroon na rin.

Aa soon as makita nila ang presensiya ko, they welcomed me with all smiles for the celebration. Kaya naman ay sinuklian ko rin ito ng masayang ngiti.

Dumako ang tingin ko kay Bea at tumingin siya sa akin saglit pero binawi din naman agad. Feeling ko nga parang inirapan pa ata ako.

May kausap din kasi siya na katable niya. Maganda ang katabi nito pero mukhang makadikit daig pa linta.

Pero dedma ko na lang na hindi niya ako pinansin at pumunta na lang ako sa mga kasamahan ko. Sa iisang table lang sila magkasama at may bakante pa rito.

Nagsisimula na rin silang magkainan.
Kung kaya ay hindi na rin ako nagpahuli. Kumuha na rin ako ng food at sumabay na rin sa masarap na kainan at may kasamang kwentuhan.

Yung upuan ako ay paharap sa table nila Bea kaya kita ko kung ano ang ginagawa niya at mga lumalapit sa kanya.

She was with an unfamiliar woman. I have no idea kung sino ang katabi niya na nakasiksik pa talaga sa kanya. Nakahawak rin ito sa braso niya at ang lapit ng mukha nito sa kanya. Hindi uso ang distansiya sa kanila.

"Eh ano naman sayo kung magkalapit sila?" (biglang singit ng utak ko)

Pero hindi ko naman ito binigyang pansin. Nagpatuloy na lang ako sa pag-enjoy sa pagkain. Pero yung atensiyon ko ay hindi maalis sa table nina Bea kasama ang babaeng daig pa ang unggoy kung makakapit.

Well, dalawa lang sila sa table, ang lapad din ng space kung tutuusin pero sobra namang clingy yung girl. Though, mukhang enjoy din naman si Bea.

Naputol ang atensiyon ko kay Bea at sa kasama nito sa table ng magsalita ang katabi ko. She was starting the conversation with much praise for the Parleon group.

I just listen to her and nodded in agreement kasi totoo naman lahat ng mga sinabi niya ablut the company. Napaka makatao ng Parleon, kaya sila pinagpapala.

After 30 minutes ay nagsalita ang dad ni Bea sa gitna kaya lahat ay sa kanya nakatingin. He was thanking those who came for the thanksgiving dinner.

He never fails to mention also the partnership of their company with mine bago matapos ang speech niya. Before he leaves the center stage, he wished everyone to enjoy the rest of the day.

Inilabas na rin ang mga inumin para sa lahat. Nagsimula na naman ulit ang masayang tugtugan. Balik kwentuhan ang lahat.

Hindi ko inasahan na pupuntahan ako ng dad ni Bea. He was already walking rowardsy direction kaya naman tumayo ako para salubungin siya.

MR. DE LEON: "I am glad that you came Ms. Morado. Welcome to Casa De Leon."

He started the conversation sabay lahad ng kamay niya at may kasamang ngiti na napaka welcoming at heartwarming. Kaya tinaggap ko ang inilahad niyang kamay.