POHEO 21

2.8K 139 135
                                    

Chapter 21

Was

   

"Hello?"

"Aalis na lang kami at lahat hindi ka pa rin nagpapakita. Nasaan ka na ba?!" asik ni Lorna sa kabilang linya, kulang na lang ay bugahan ako ng apoy.

Nailayo ko naman nang konti yung phone sa tenga ko dahil halos mabingi na ako sa pagsigaw niya. She's totally mad now, huh?

Hilaw akong napangisi. "I'm still with my... Uh..." Napalingon ako sa katabi ko ngayon na mukhang walang pakialam sa paligid. "...Friend?"

"Why do you sound confused, C?" nanghihinala niyang tanong. "Are you sure it's a friend? Is it a he or a she? 'Yung totoo?"

Napatikhim ako. Mukhang napapansin na ni Ghunter ang mga kilos ko kaya tumigil siya at napalingon sa akin.

"Is there something wrong?"

There he goes again with his confused look. That confused face but irritated at the same time. He couldn't really hide it, huh?

On the other hand, halos mabitawan ko naman ang aking phone nang biglang tumili si Lorna sa kabilang linya. I could hear Wendy, too!

"Lalaki iyan, noh?! Oh, my gosh! Hindi lang basta lalaki pero..." And they squealed again! Darn it!

Dahil doon, napansin kong parang palapit nang palapit ang kanilang boses sa paligid. Only to find out na nasa likuran na namin sila!

I was stunned seeing them in front of me now with their malicious facades. They're like squealing internally I must say! Heck. I'm doomed.

Uminit naman ang aking mukha nang napalingon si Ghunter sa kanila. His face turned into a grim face and then looked at me again. There's a hint of question right there.

Ugh! Nakakahiya!

"L-Lorna! Wendy!" hilaw kong bati sa kanila.

"Yes, Coleen?" ngisi sa akin ni Wednesday.

They were obviously mocking me!

Dahil humarap ako sa kanila ay nasa likuran ko na si Ghunter. Ramdam ko ang presensiya niya sa aking likod nang mukhang lumapit na siya sa amin.

"Dapat sinabi mo agad sa amin na may date ka pala. We'll totally understand!" Lorna said as she leaned closer to me to whisper. "Only if you introduce him!"

Napaatras naman ako nang konti sa paglapit niya kaya hindi ko sinasadyang bumangga sa dibdib ni Ghunter.

Man, that was very... hard.

Pinamulahan ako ng pisngi sa naisip. Hinawakan niya ang balikat ko para alalayang umayos ng tayo nang tumabi na siya sa akin. Nakita ko kung paano namilog ang mga mata ng dalawang kasama namin nang ilahad niya ang kanyang kamay sa kanila.

"Ghunter," he introduced himself. "Sorry for interrupting your time. I took her out for lunch because we just have many things to catch up. Hope you didn't mind."

I couldn't believe he's apologizing! Really, it's not his responsibility, alright? He didn't need to take all the blame!

"W-Wala 'yon! We don't mind, right, Lorna?" siko ni Wendy sa huli.

Freaking Romance in Progress (Double Trouble Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon