HABIBA DJELI ❤️

De bruiloft

Ik open mijn ogen en kijken elkaar aan in complete stilte. Redouan glimlacht en streelt mijn wang "je bent echt prachtig, een poppetje weetje dat". Nog even ben ik stil, in mijn gedachtes speelt er te veel rond. Hij heeft een groot verleden met veel dames maar, is ook de beste vriend in zowel de werk branche als privé van Yassine. Alleen om die 2e reden maakt het mij niks uit, de laatste paar dagen heeft hij alles laten vallen om voor mij er te zijn. Ik glimlach en loop naar zijn armen. "Zina dit heb ik altijd willen doen samen met jou, jij verdiend iemand die er alles aan doet om je te beschermen".

Niet veel later zet hij me thuis af en brengt de takchita van Yasmina naar haar huis. Deze lag immers de hele avond nog in mijn auto. Ik besluit te douchen en te slapen. Mijn hoofd moet even leeg worden en mijn rust pakken. De volgende ochtend ben ik vroeg wakker, vandaag is de bruiloft van Yasmina's nicht een dag waar we met zijn alle naartoe hebben geleefd. Ik zou eigenlijk ook mee gaan met de gorja, maar deze heb ik afgezegd. "Yas als je het niet erg vindt, kom ik alleen naar de bruiloft ja?". Even zit er een brok in mijn keel. "Maakt helemaal niet uit safi, neem je tijd deze ochtend en middag. Ik wacht op je in de hal bij het Paleis, dan gaan we samen de zaal in". We sluiten het gesprek af en ga ontbijten. In de bruloft heb ik diep van binnen wel zin, haar familie is mijn 2 familie, zo voelt het tenminste.

Mijn telefoon gaat af en kan gelijk aan het nummer zien dat het van het politiebureau afkomstig is. "Zusje inoe labas". Hoor ik met een schorre stem. Opgelucht haal ik adem van Yassine's stem en voel de tranen weer opkomen. "Wollah dit is allemaal door mij Yassine sorry,sorry,sorry!". "Hey luister naar me ik moet vandaag nog even blijven voor verhoor, Redouan's mannen hebben voor een goede verklaring gezorgd. Dan mag ik als het goed is morgen naar huis". Ik ben even stil en Younes moet hij wel naar de gevangenis, of is hij ook vrij. Deze vraag die rond gaat in mijn hoofd durf ik niet hardop uit te spreken. "Younes gaat de bajes in habiba djeli. Blijkbaar waren ze nog op zoek naar hem voor een of andere drugs kwestie. Die man heeft zijn zaken gewoon niet op orde, dat is wat je ervan krijgt". Ik loop te ijsberen door het huis tot dat ik die zin hoorde. Ik sta stil en voel een traan langs mijn wangen lopen. "Maar ik moet gaan we mogen niet te lang bellen safi? Maak je niet te veel zorgen. Beslama  hayati". Younens gaat dus echt vast komen te zitten, maar de reden ervoor is niet door mij. Maar waarom voel ik me dan toch schuldig tegen over hem.

Een paar uur gaan voorbij en ik trek mijn takchita vast aan. Gelukkig heb ik de makeup en haar styliste ver van te voren geboekt. Ik loop naar de spiegel en doe de gouden riem om vol met steentjes. Deze plaats ik om mijn middel boven op mijn lichtblauwe takchita. De jurk valt net over mijn schouders, de armen voorkant, achterkant en kleine sleep zitten ook vol met steentjes en borduursels. Mijn haren heb ik van te voren gefohnd zodat deze lang zijn en de haarstyliste alleen een simpele krul erin zet. De deurbel gaat van het portier "ja hallo maak is open". Aan de stem hoor ik dat het Redouan is. De zoemer gaat af en ik maak de voordeur open. In een witte blouse, creme kleurige blazer en pantalon, met daarbij licht bruine leren schoenen staat hij aan mijn deur. Zijn haren zitten met gel en een frisse opscheer in plek en zo te zien heeft hij zijn baarde ook laten doen.

"Wauw je bent echt prachtig in die jurk". Ik zie een grote glimlach van zijn gezicht af komen. "Maar waar ga jij naartoe met je pak en frisse kapsel?". "Je denkt toch niet dat je alleen naar die bruiloft hoeft te gaan toch, daarnaast is het in 1 zaal heb ik gehoord. Dus we kunnen samen ook genieten ervan. "Met een verbaasde blik kijk ik hem aan, oke maar je moet me dan nog wel afzetten bij dit meisje". Ik laat de adres gegevens zien. "Zij gaat mijn makeup en haren even doen ja?". "Safi geen probleem". Samen verlaten we het huis. De achterkant van mijn takchita houdt Redouan vast op de trap zodat ik niet val. Niet veel later zitten we samen in de auto onderweg naar de bruiloft.