HABIBA DJELI ❤️

Onderweg naar Dubai

De deurbel gaat af en Redouan neemt dan ook gelijk het eten aan wat is besteld. Ik zit ondertussen geduldig te wachten op de bank met een glaasje water in mijn hand. De geur van het eten verpreid daarom zich al snel in de hele woonkamer. "Ik heb echt honger snel ! Zit je het te eten in de gang ofzo ?". "Hahah nee habiba ik kom eraan". Samen zitten we voor de tv de schotels te eten. "Dus we hebben alles voor vertrek zometeen toch?" Vraagt Redouan aan me terwijl ik wat kip eet. "Ja koffers staan klaar boven om naar beneden gehaald te worden door je. Paspoorten heb ik in mn tas". "Saffi dan spring ik zo nog ff in de douche en dan kunnen we langzaam vertrekken". Het eten ruim ik af terwijl Redouan naar boven gaat. Waarna ik even het huis verder opruim. Zo veel zin in de vakantie dat ik heb. Weg van Nederland, stress en regen. Met mn hoofd ben ik allang in het vliegtuig lekker een filmpje aan het kijken, maar zover zijn we nog niet.

Nadat Redouan alles heeft gedaan en de koffers in de auto worden gezet door hem, kleed ik me snel om in een joggingset. Buiten wordt het langzaam aan ook donker. Alle lichten in het huis doe ik uit en sluit het huis af. Ik loop richting de auto en neem plaats. "Alles opslot ?" Ik knik "ja alles is uit en opslot heb jij alles bij wat je nodig hebt ?" Hij rijdt aan "ja nu jij in de auto zit ben ik compleet". Ik glimlach en stuur ondertussen naar mijn moeder een berichtje dat we onderweg zijn naar het vliegveld.

De auto parkeren we en plaatsen de koffers op de kar. Eenmaal bij de incheckbalie aangekomen, worden onze koffers ook meteen meegenomen. Niet veel later lopen we ook voorbij de douane en gaan hand in hand richting de businesslounge waar we rustig aan het wachten zijn tot we mogen boarden.

Op de achtergrond hoor je onze vlucht worden omgeroepen en al snel staan we op. Terwijl Redouan nog een stukje fruit in zijn mond stopt loop ik al naar de terminal toe. De gang voelt super lang voor mijn gevoel maar loop de stewardessen tegemoet die bij de ingang staan. Mijn boardingpass laat ik haar zien en wordt begeleid naar mijn stoel. Links van mij hoor ik de stem van Redouan. "Ahw moet ik toch naast je zitten hier? Pff dacht eindelijk ff naast een onbekende te kunnen zitten in complete rust". "Hahaha ga man beter naast mij dan een andere vrouw". Het tussenscherm doe ik dan ook direct omlaag en verander mijn sneakers naar sloffen. Wat te drinken wordt aangeboden en ik ga zitten terwijl ik mijn tas opberg en mijn telefoon aansluit aan de lader.

Mijn hand pakt Redouan vast en kijkt me aan. "Ik zou met niemand anders deze dingen doen dan met jou". Hij geeft een kus op mijn hand en kijkt wacht tot we gaan opstijgen.

Dan horen we de omroep gedaan worden dat we klaar zijn voor vertrek. Hier begint het dan onze huwelijksreis.