HABIBA DJELI ❤️

Vakantie time

Na opstijging van het vliegtuig lig ik languit in mijn stoel. Hoewel ik mee intens verheug op de reis en vakantie, voel ik me ook heel moe. Als ik naar links van me kijk zie ik Redouan rustig een filmpje kijken en wat eten. Ik glimlach alleen al als ik naar hem kijk, vlinders in mijn buik als ik denk wat hij allemaal voor me over heeft en had. Niet veel later val ik dan ook in slaap en kan nog voelen hoe de deken over me heen wordt getrokken.

Als ik wakker wordt zie ik hier en daar wat licht naar binnen schijnen door de geopende ramen in het vliegtuig. Redouan is nog in een diepe slaap en de stewardess loopt meteen naar me toe om wat drinken aan te bieden. Terwijl ze mijn water inschenkt vraag ik haar hoelang de vlucht nog duurt, nog 2 uur laat ze weten. Voelt als een eeuwigheid voor mijn gevoel. Richting de badkamer loop ik waar ik een snelle douche neem. Ookal is dit de eerste keer dat ik in een vliegtuig een douche neem voelt het best normaal. Het slot houd ik wel constant in de gaten, snel afgedroogd en schone kleding loop ik op mijn sloffen terug naar mijn stoel. Daar zie ik Redouan dan ook weer rechtop in zijn stoel wat ontbijt eten. "Goedemorgen zina, ik heb wat eten voor je ook laten komen". "Dankjewel". Mijn spullen stop ik terug in mijn tas en eet rustig wat op.

Wat later bereiden we ons voor op de landing van de vlucht en zie ik uit het raam het vliegtuig landen. Na een lange vlucht zijn we er dan eindelijk. Het vliegtuig lopen we uit naar de bagageruimte. Terwijl Redouan de koffers regelt loop ik wat verder en kijk het vliegveld rond. Dubai heeft de mooiste plekken, architectuur en vibe. Het voelt net als een sprookje als je er bent. Met een kar vol koffers lopen we richting de huur auto's waar we alles inladen en richting het hotel rijden. Hier en daar wat foto's en video's genomen rijden we de ingang binnen. De deur wordt geopend door de werknemer van het hotel en onze auto regelen ze verder af. Glinsterende palmbomen, glimmende tegels, gouden kroonluchters en grote ramen zijn te bevinden in het en rondom het hotel.

We checken in en onze koffers worden meegenomen naar de kamer. Voor de deur staan we als Redouan het pasje scant. "Yallah ga je de deur nog openmaken of wil je op de gang slapen ?". "Hahaha rustig rustig eh, ben je dr klaar voor ?". "Jahaa maak nu maar de deur open Redouan, ik wil de kamer zien". Na 100 jaar opent hij dan ook eindelijk de deur en is het eerste wat ik zie een groot bed met daarachter een balkon. Links van me bevind zich de badkamer die van vooral marmer is gemaakt. Het uitzicht over de hoge gebouwen en zee maakt het af. "En heb ik het goed gedaan met de boeking mevrouw ?" Ik knik terwijl ik nog wat rondloop. "Ja heel erg mooi is het". 

"Ik neem even een snelle douche en dan kunnen we wat ergens gaan eten". Hij loopt de badkamer in en ik ga op het balkon zitten. Het uitzicht bewonderen en intens genieten van dit alles.