HABIBA DJELI ❤️

Wat is het plan nu ?

Het nummer probeer ik keer op keer te bellen maar dit zonder succes. Het gaat direct naar de voicemail. Een ander nummer van Nour heb ik niet tot mijn beschikking en zoals Redouan net al had aangegeven is zijn van de radar momenteel. Die fucking laptop heeft een back-up dat is nu wel duidelijk. Waar zou zij deze hebben bewaard op een usb misschien en dan thuis of ergens anders. De enige andere persoon die ik vertrouw met deze informatie is Yasmina. Zij was namelijk in de periode van mijn onderzoek aan mijn zijde. Ik Facetime haar en ze neemt op. "Salam vriendin labas ?". "Nee Yas er is echt een groot probleem wollah".

Ik ga zitten op het randje van mijn bed en leg haar de hele situatie uit. "Wejow wejow moet ik naar je toe komen? Wat gaan we doen ?". "Ja kom maar naar mij Yas en zeg tegen je ouders dat je hier blijft slapen". "Safi is goed ik kom er meteen aan". Ik hang op en doe mijn haren in een knot. Yasmina en ik hebben zoveel samen meegemaakt dat zij niet eens meer twijfelt of iets serieus of minder erg is. Zij komt meteen zonder iets maar af te vragen. Ik loop terug naar de woonkamer waar het bezoek zich bevindt en roep mijn moeder. Beide lopen we naar de keuken en vertel haar dat Yasmina blijft slapen en wij waarschijnlijk samen nog wat buiten gaan doen.

Niet veel later gaat de zoemer af het het portiek en ik open de voordeur. Met een grote tas gevuld met kleding en spullen loopt Yasmina naar binnen. De tas neem ik over en zij groet het bezoek. "Ik breng dit naar mijn kamer alvast ja". De deur sluit ik achter me en niet veel later komt Yasmina ook naar binnen. Ze gaat zitten op mijn bed en kijkt uit het raam. "Safi dus hier is mijn plan. Of we gaan naar haar huis toe en vragen waar ze is, of we gaan wat rondjes rijden in de hoop haar te vinden".

"Ja weetje wat het is Redouan's mannen zitten ook al er boven op. Hun zijn haar nu ook aan het zoeken". Mijn armen kruis ik samen met mijn benen en denk na. "Weet Redouan trouwens dat ze dit heeft gestuurd net?". "Nee ik heb hem geprobeerd te bellen maar neemt niet op". Yasmina zie ik opstaan en loopt naar de deur. "Kom we gaan gewoon wat rondrijden en dan kijken we. Hier binnen zitten schieten we niks mee op". We lopen beide naar de auto toe en ik rijd de straat uit.

"Kan je is Redouan bellen voor me". De telefoon pakt ze van mijn schoot en belt via de luidspreker. "Ja hallo ?". "Ik ben samen met Yasmina in de auto Nour heeft me net een bericht gestuurd". Terwijl ik alles aan Redouan uitleg kies ik ervoor om toch via de straat van Nour te rijden in de hoop haar tegen te komen. "We zijn al de hele avond bezig met haar te traceren schatje jij moet gewoon terug naar huis. Dit is geen werk voor jou". "Ja ja ik ga zo naar huis oke beslama". Ik parkeer de auto voor haar deur en stap samen met Yasmina uit. "Al opent haar vader haar moeder neef nicht het boeit me niet. Ze gaan zien wat er gebeurd als ze niet vertellen waar die hoer is!". Terwijl Yasmina zich helemaal voorbereidt kijk ik nog de straat nauwkeurig rond, geen teken van leven.

Ik bel aan en wacht tot iemand open doet. Na 2 min is de deur nog steeds gesloten. Ook brand er geen licht of horen we geluid van binnen komen. "Volgens mij is niemand hier man". Yasmina loopt terug richting de auto maar ik heb een ander plan. "Kom Yas volg me". Via de achterkant van het huis kijken we naar het balkon waar de deur op een kiertje staat.

Ik kijk naar Yasmina die met haar handen in haar haar zit "We gaan naar binnen klimmen".