HABIBA DJELI ❤️

Tranen

De trap loop ik op stap voor stap, hoe meer ik bij de voordeur kom hoe erger ik moet huilen. "Hayati kom". Hoor ik van boven al, mijn moeder staat me al op te wachten bij de ingang van de voordeur. Ze helpt me met mijn koffers die ze in de gang rolt. Geen woord kan ik uitspreken het enige wat je hoort is het gesnik in combinatie van mijn tranen. Mijn moeder omarmt me en knuffelt me "yemma hoe heb je me dit aan kunnen doen?". We lopen binnen naar de woonkamer waar ik Yassine en Redouan samen tref in het bijzijn van schalen koekjes en thee.

Yassine zie ik opkijken en staat op hij loopt naar mij toe en omhelst me. "Ik wist dat je terug zou komen en je logisch ging nadenken". Hij kust me op mijn voorhoofd en loopt naar de keuken om mijn moeder te helpen. Met Redouan heb ik niks te bespreken, waarom hij uberhaupt op dit moment bij ons thuis is snap ik ook niet. Ik loop naar mijn kamer en sluit de deur achter me. Mijn koffers heeft mijn vader al in mijn kamer gezet en deze open ik ook meteen.

Mijn pyjama haal ik eruit en neem een uitgebreide douche. Kleed me snel om en loop terug naar mijn kamer, even zie ik nog de slaapkamer waar Redouan tijden geleden ook sliep toen alles nog normaal was in mijn leven. Na een snelle blik loop ik verder en sluit de deur achter me. Door het huilen en de stoom van de badkamer zijn zowel mijn wangen als ogen felrood. Mijn koffers maak ik leeg en stop mijn kleding terug mijn kast in. De laatste dingen haal ik eruit als ik op de bodem een doos zie van Chanel. Deze heb ik niet erin gestopt denk ik bij mezelf. Ik leg hem op mijn bed en zie dat er een envelop aan vast geplakt zit met een kaart erin.

"Habiba dit cadeau is voor jou als verassing aangezien we geen uitbundige bruiloft hebben gehad.
Jij verdiend de wereld maar dit is pas het begin ervan.
Younes".

Ik open de doos en zie een rode shoulder bag. Aan het gewicht voel ik dat deze gevuld is. De flap van de tas open ik en tref een envelop gevuld met geld aan. Verder in de koffer zie ik mijn favoriete parfum van YSL en een sieradendoosje van Tiffany & Co. Prachtige ronde oorbellen die ik meteen in mijn oren doe. "Deze doe ik nooit meer uit Younes tot mijn dood". Terwijl ik ze bewonder in mijn spiegel. Dit moest hij allemaal erin hebben gestopt toen hij in de auto aan het wachten was.

In mijn handtas zoek ik mijn telefoonlader terwijl ik deze leeggooi valt er een prepaid telefoon uit. Op de achterkant zit een notitieblaadje met de tekst alleen bellen in nood. De telefoon doe ik aan en tref maar 1 nummer aan. Dat nummer is zeker van Younes, alleen heb ik dat nummer nooit gezien.

Op mijn deur wordt geklopt. "Ben je wakker?". Snel ruim ik alles op en open mijn deur. Ik kijk Yassine aan en stap opzij zodat hij binnen kan komen. "Ik heb een nieuwe telefoon voor je gehaald met simkaart enal". Hij haalt de doos achter zijn rug vandaan en geeft deze aan me. "Dankje". Zeg ik en weg is hij. Ik installeer alles en besluit een serie te kijken waarbij ik in slaap val.