HABIBA DJELI ❤️

Henna at home

Van Yassine die me wakker schud open ik mijn ogen. Van mijn diepe slaap ontwaak ik en wrijf in mijn ogen. "Hoe laat is het ?". Op het randje van mijn bed zit Yassine "3 uur s'nachts sta op Redouan staat buiten op je te wachten". Hij loopt mijn kamer uit en ik draai me nog heel even om. Hoe moe ik ook ben verzamel ik alle energie en verander mijn pyjama naar een trainingspak. Mijn sleutels pak ik en loop zachtjes de deur uit. Vanuit het raam in de portiek zie ik Redouan al buiten zijn auto staan. Door de hoog lopende frustratie van vanmiddag leek me het beste om gewoon naar huis te gaan.

Van het geluid van de deur die ik open kijkt hij omhoog. "Labas ?". zegt hij. Terwijl ik zijn autodeur open zeg ik "zullen we niet hier op straat erover praten". We rijden naar een paar straten verderop en parkeren. "Dus we weten beide denk ik waarom ik zo laat nog naar je toe ben gereden ?". "Ja je deed echt...". "Ik deed zo om je iets duidelijk te maken, volgende keer als we ruzie hebben moet je je volwassen opstellen. Niet gelijk het huis verlaten ja?". Om verdere ruzie of wat dan ook te vermijden ben ik stil, daarnaast ben ik doodmoe en wil ik verder slapen. Ondertussen hangt hij met zijn arm naarachter en haalt een tas tevoorschijn. "Om het goed te maken". De tas krijg ik op mijn schoot en open deze. Een nieuwe telefoon tref ik aan, wanneer ik deze eruit haal en de tas op de grond wil neerleggen pakt Redouan de tas van me. "Er zit nog iets in schatje".

Een goudenketting met een hartjes hanger daaraan vast. Op de achterkant onze trouwdatum gegraffeerd. "Ik wilde deze eigenlijk geven op onze bruiloft, maar dan moest ik afwachten of je nog wel met me wilde trouwen die dag". Ik lach om wat ik te horen krijg en bekijk de ketting die in mijn handen ligt. "Hij is echt prachtig". Ik draai me om naar Redouan "ja de bruiloft gaat gewoon door hoor". Hij trekt me wat dichterbij zich en geeft me een kus. Snel word ik terug naar huis gebracht en probeer ik de laatste paar uurtjes te slapen.

Na de stressvolle ochtend kleed ik me om en wordt ondertussen het huis voorbereidt op mijn henna dag. De dichtsbijzijnde familie komt vandaag over de vloer en de hennaya is ook onderweg. Yasmina en ik zitten beide in mijn kamer waar ik wordt opgemaakt door haar. "En hoe voel je je? Je gaat deze week gewoon trouwen mijn beste vriendin een getrouwde vrouw". "Ja weetje nog dat we aan deze dag vroeger altijd dachten. Met wie we zouden eindigen en hoe onze bruiloften eruit zouden zien. Nu is het gewoon zover". Terwijl Yasmina door mijn kast zoekt voor wat makeup trekt ze de rode tas die ik van Younes had gekregen eruit. "Heb je deze van Redouan gehad wauw mooi hoor vriendin".

Via mijn spiegel kijk ik naar haar. Alles wat met Younes te maken had, had ik weggestopt. Dit omdat het loslaten van de spullen me nog te veel pijn dit destijds. Mijn mislukte huwelijk dat je niet eens en huwelijk mag noemen heb ik achter me kunnen laten. De tijd met Younes heb ik afgesloten, ik ben hem altijd loyaal geweest helaas was dit niet wederzijds. "Je mag hem hebben Yas, ik ga die nooit dragen is mijn kleur niet". Ik wil het niet over hem hebben, niet in de week dat ik mijn sprookjeshuwelijk heb met een man die mij alles maar dan ook echt alles geeft wat ik nodig heb. Nadat mijn makeup als haren zijn gedaan komt ook de hennaya binnen met verdere tafel decoraties.

Het laatste bezoek komt ook binnen en de henna wordt aangebracht. Er wordt gezongen en gedanst. Ik lach als nooit te voren en geniet van dit moment intens. Mijn voeten en handen zitten helemaal vol met de prachtige henna en ook Yasmina als mijn moeder worden door de hennaya gedaan.

Foto's en video's worden gemaakt van hoe ik eruit zie, dit alles gaat door tot de late uurtjes als dan ook iedereen mijn huis verlaat. Yasmina daarintegen blijft slapen bij me. We ruimen het huis op en gaan naar de badkamer waar zij me helpt de gedroogde henna van me af te halen.

We besluiten nog gezellig een filmpje te kijken en gaan dan slapen. Morgen hebben we een dagje vrij helemaal voor ons alleen.