HABIBA DJELI ❤️

Ongeluk

Hij duwt me terug op de bank. Hij ademt hard en zijn gezicht veranderd in een monster. "Luister door jou beland ik op het bureau, jij spreekt af met jongens die een slechte naam hebben en je laat je broer en bij betrokken raken, alweer!". Voor minuten lang begint hij te schreeuwen de woorden die naar mij worden gegooid zijn pijnlijk. Om het nog erger te maken gebeurd dit in mijn eigen huis, de plek waar ik me veilig voelde. Al snel weet ik op te staan en duw Younes aan de kant. Ik loop richting de keuken en hoor hem achter me aan gaan. "Younes hou op met schreeuwen het hele portier gaat je horen!". "Het boeit me geen ene flikker, ik geef om je zie je dat niet een keer!". Hij komt langs me staan en schreeuwt nog harder "jij bepaalt niet wat de fack ik doe ja, ik bepaal het ik niet jij vuile k3hba".

Ik trek de kast open en gooi borden op de grond. De scherven liggen in stukken en het is eindelijk stil. In complete stilte loop ik naar de voordeur. "Weetje wat jij mag doen Younes loop naar de hel! Ik houd niet van je we zijn uitelkaar! In deze 2 dagen heb je mij geen 1 keer mijn kant laten uitleggen. Kowed van hier koweeeeeed". Hij loopt het huis uit "is dit echt wat je wilt he, deze jaren gewoon weggooien na alles wat ik voor je deed?". "Jaaa zie je dat niet ben je blind nee ik wil niks met je te maken hebben". De deur gooi ik dicht en loop naar de keuken om alles op te ruimen. Vanuit het raam zie ik Younes wegrijden.

Snel bel ik Yassine "dit is de voicemail van 06...". Dan maar Redouan "ja hallo". "Waar is Yassine kan je hem bereiken?". "Hoe bedoel je kan ik hem bereiken hij zit nog vast, dat weet je toch?". "Nee Younes was hier net en door zijn woorden leek het dat hij ook vrij is". De telefoon hangt hij op en binnen 5 min is ook Redouan aanwezig. "Jij komt nu met mij mee de locatie waar Younes zich bevindt heb ik door gekregen. Ondertussen kijk ik op de klok en is het alweer ochtend uit de auto raam zie ik mensen onderweg naar school en werk. Waar ik onderweg naartoe ben is iemand die mijn leven kapot maakt. Dit samen met een persoon die altijd op de juiste moment aan mijn zij is.

Van een afstand zien we Younes op een hoekje bellen. Redouan stopt de auto spring eruit en rend door de rode stoplichten. "Ja wollah vandaag is het de laatste dag dat je daglicht ziet vriend". Younes schrikt van de onverwachte klap die hij ontvangt. Shit shit ik moet er ook heen. Ik ren de auto uit. Zonder op te letten ren ik over de wegen tot ik een auto hoor toeteren. Ik draai mij om en sta in shock te kijken hoe een auto hard in mijn richting rijdt. Ik bereid me voor op de klap die ik ga incasseren. Ik vlieg door de lucht, door de harde klap van de landing zie ik compleet zwart voor mijn ogen.