HABIBA DJELI ❤️

Rayan

Na wat bijgepraat te hebben met Yassine duik ik mijn bed in. Morgen zal er vast bezoek over de vloer komen en ik moet rust zeker nu pakken voor de bruiloft. Mijn eigen bed heb ik gemist en meteen val ik dan ook in een diepe slaap. Ik open mijn ogen en hoor de stofzuiger al aan. Lopend richting de woonkamer strek ik me uit. "Sbah el ghair habiba ino". Hoor ik mijn vader tegen me zeggen. Ik neem plaats aan de eettafel waar ik Yassine ook al zie eten. Mijn moeder daarintegen is gestresst bezig met schoonmaken. "Yallah yallah zometeen komen er 2 gezinnen bezoek schiet op allemaal !". Zo snel mogelijk eten we ons ontbijt en ga ik omkleden naar een simpele outfit.

Yassine en mijn vader zijn het huis uit gegaan en ik blijf over met mijn moeder, die ondertussen ook is opgefrist. "Labas hayati ik heb je zo lang niet gezien? Was het leuk samen met Yasmina ?". Ik knik en glimlach "ja super leuk yemma". Wat Yassine heeft vertelt waar ik was de afgelopen tijd weet ik niet. Dit allemaal laat ik me dan ook maar al te graag achter me. De zoemer hoor ik gaan en ik open de deur. Wat voelt als rijen vol vrouwen groet ik en kus ik 4 keer. Het hele huis is bomvol om alvast te vieren dat ik ga trouwen. Op de achtergrond is wat muziek te horen en de kamer vul ik dan ook met eten en drinken.

De hele middag komen en gaan er mensen en dansen we een beetje in de kamer. Terwijl de laatste gasten weggaan word ik gebeld door Yasmina. "Hey schat wat denk je om ergens te gaan eten met me ?" "Ik kleed me om dan wacht ik op je ja". Terwijl ik naar mijn kamer loop hang ik op en bekijk in mijn kast wat ik aan ga doen. Jurkjes, rokken alles ga ik af. Een pantalon broek met een body trek ik aan en doe mijn makeup opnieuw. Het appje dat Yasmina voor de deur staat krijg ik en ik geef aan mijn moeder door waar ik heen ga. Snel loop ik de deur uit en hoor Yasmina toeteren. "Yallah yallah !". Aan haar houding te zien wordt dit een gezellige avond.

Al zingend rijden we de parkeerplaats op en lopen we richting het restaurant. "Je maakt echt alles mee hè in je leven" zegt Yasmina. "Ja zeg dat wel met mij maak je geen saaie dingen mee in iedergeval". We lopen binnen en volgen de ober naar een tafel. Muziek draait en het is bomvol. Terwijl we onze bestelling hebben gedaan en ons drinken krijgen, zie ik vanuit mijn ooghoek een groepje mannen naar een tafel naast ons worden begeleid. Met één van hen heb ik ook meteen oogcontact, maar dit probeer ik zoveel mogelijk te ontwijken. Ons eten krijgen opgediend en ik hoor de man met zwarte haren en groene ogen smakelijk zeggen. "Dankjewel" zeg ik en ga verder in gesprek met Yasmina.

De hele avond praten we bij over van alles en nog wat. De groep mannen verlaat het restaurant wat eerder dan wij en we vragen de rekening van het eten. "Alles is al betaald voor jullie beide". "Door wie dan ?". Door de meneer die naast u zat de hele avond. De ober loopt weg en ik pak mijn spullen samen met Yasmina. "Hoezo betaald hij ? Hij kent ons niet eens". "Ja ik snap het ook niet Yas, maarja het zal wel dan". We lopen samen naar de auto en van achter hoor ik iemand iets zeggen tegen me. Terwijl Yasmina verder loopt draai ik me om. Tegenover mij staat dezelfde man als die in het restaurant bij ons zat. "Ik dacht laat ik me even voorstellen aan deze prachtige dame". Zijn hand steekt hij uit "Rayan". Ik schud zijn hand en voordat ik kan zeggen dat ik verloofd ben haalt hij zijn telefoon uit zijn zak.

"Zou ik je nummer mogen ? Je lijkt me echt een leuke dame om te leren kennen". Zijn witte glimlach en mooie ogen staren me aan. "Nee sorry, ik ga trouwen over een paar dagen". Hij kijkt naar mijn hand waar mijn verlovingsring om zit. "Ik had die ring nog niet opgemerkt eerder". Yasmina hoor ik me roepen ondertussen en ik rond het gesprek met hem af. Als ik niet ging trouwen had ik mijn nummer zeker gegeven. We stappen de auto in en rijden weg.

"Wie was dat ?". "Rayan heet hij, hij vroeg mn nummer". "En ? Wat heb je gedaan ?". Ik kijk haar een beetje vragend aan "hoe bedoel je en ? Ik ga toch trouwen, moet ik die geven dan, dan draaien we om nu?". "Hahahah nee ik bedoel ja, hij was niet bepaald lelijk". Ik rol mijn ogen en zet Yasmina af bij haar thuis. Even pak ik mijn telefoon en zie dat Redouan me een aantal keer heeft gebeld. Ik bel hem terug en hij neemt op.

"Hey" zeg ik vrolijk. "Hey !? Kifesh hey!? Wat zit je met mannen te praten op straat!". "Dat kan ik gewoon uitleggen voor wat doe je zo ?".

"Hij betaalt je fucking eten en je gaat daarna nog even met hem doodleuk op straat praten! Wollah al kom ik hem tegen het is klaar met hem knoop dat in je oren!". Aan de telefoon raasd Redouan door en door. Ik was om eerlijk te zijn ook niet bepaald aan het denken dat hij hier achter zou komen. Of dat hij hier boos om zou worden. "Redouan wollah je overdrijft ik ben alweer bijna thuis, je doet alsof ik met hem heb afgesproken ofzo!".

"Jij komt nu naar mijn huis toe, zo niet kom ik je zelf halen !".