HABIBA DJELI ❤️

Realiseren

Terwijl ik naar de grond kijk verzamel ik alle moed bij elkaar. "Ik moet je wat vertellen Redouan, ik heb hierbij echt je hulp nodig". Zijn vingers liften mijn gezicht omhoog en ik kijk hem aan. "Ja je weet dat je me alles kan zeggen toch?". "Ik, ik heb iets op een laptop staan wat heel persoonlijk is, die laptop heeft Nour momenteel in haar handen. Dit is de reden voor de ruzie die we net hadden". Aan zijn gezicht te merken beseft hij de ernst van de situatie. "Wat staat daarop dan? Heb je er privé foto's op staan, ik ga per direct regelen dat ze dat teruggeeft. Ik ga nu naar haar toe!". Shit nu denkt hij dit, maar aan de andere kant zou ik nog niet kunnen vertellen dat ik een plan heb gemaakt om mijn broer te verraden.

"Ik heb die laptop echt nodig Redouan, je moet hem echt terug krijgen". "Safi geef me je nummer dan kan ik je bereiken". Zijn telefoon haalt hij uit zijn broekzak en geeft hem in mijn handen. Ik zet die van mij erin en weg is hij. Ik hoop zo dat hij dit kan regelen. Ik ga zitten in de auto en denk aan Younes. Hoe zou het met hem gaan? Is hij veranderd hoe ziet het huis eruit. Ik mis hem nog elke dag, de foto van ons samen zit nog verborgen in mijn telefoon. "Ik mis je" zeg ik terwijl ik naar zijn glimlach kijk. Terwijl ik door mijn telefoon scroll voor even krijg ik een bericht binnen van Redouan. "Kom naar mijn huis ik heb het gehaald". Pff waarom van alle plekken persee in zijn huis. De auto start ik en rijd zijn straat binnen.

Ik bel aan en de deur gaat open. "Het ligt op tafel" zegt hij terwijl hij de deur achter me sluit. Op het keukeneiland staat de laptop geopend. Waarom staat deze open? Waarom is die aan? Zo onopvallend mogelijk loop ik er naar toe. Ik draai hem naar mij om en zie het hele dossier vol geopend op het beeldscherm. "Wanneer was je van plan om me dit te vertellen?". Hij komt aan de andere kant van het eiland staan en wijst naar de laptop. "Haat je je broer zo erg dat je hem wilt verraden bij de politie?! Hoe heb je dit uberhaupt kunnen verzinnen, in je hoofd kunnen krijgen". Ik kijk naar mijn ring om mijn vinger. "Heeft je zogenaamde man dit verzonnen? Terwijl hij mijn hand vast pakt trekt hij de ring van mijn vinger. "Kijk goed deze ring en dit zogenaamde huwelijk is nep. Heb je dat nog steeds niet ingezien? Hij gebruikt je alleen als hem uitkomt".

"Dit was de enige manier om terug te komen bij hem Redouan. De hele tijd volgen jullie me, nooit wordt ik met rust gelaten. Als ik met jou iets krijg kom ik in de problemen, als ik met Younes iets krijg gebeurd het zelfde. Op deze manier dacht ik dat ik er vanaf was". De ring legt hij neer en loopt naar me toe. "We gaan dit dossier vernietigen en deze laptop regel ik verder af. Ik ga je persoonlijk laten inzien hoe Younes werkelijk is, alleen dan ga je het inzien". "Ga je dit niet tegen iemand vertellen dan?" vraag ik bezorgd. "Nee dit is veilig bij mij tot de dood". Ondertussen zie ik hem de bestanden 1 voor 1 verwijderen. Daar gaat mijn maanden lange werk, op 1 druk op de knop weg.