Het echtscheidingsdocument geeft Redouan af en ondertussen kijk ik uit het raam. Toevallig lopen er een man en vrouw voorbij met een kinderwagen. Dit had ik kunnen zijn denk ik. Redouan zie ik terug naar de auto lopen en hij stapt in. "Het is allemaal geregeld, je bent van hem af". Een neppe glimlach geef ik hem en doe mijn stoel een beetje naar achter. Ik staar Redouan aan en kijk naar zijn gespierde arm die hij op het stuur heeft liggen. "Hahaha waarom kijk je zo?". "Ik weet niet waar je het over hebt" zijn handen streelt hij langs mijn wangen en we rijden terug naar zijn huis. De voordeur maakt hij open en ik loop naar binnen, mijn schoenen doe ik uit en ik plof neer op de bank. Een dekentje pak ik en leg deze over mij heen. Wat eten en drinken legt hij op de salontafel neer en komt dan naast me zitten.
"Rust uit hier en dan breng ik je vanavond weer naar huis safi?". Zijn handen haalt hij door mijn haren en kijkt me aan terwijl ik naar de tv kijk. Ookal heb ik net mijn hart gebroken opnieuw door dezelfde persoon, voel ik iets voor Redouan. Het is moeilijk te omschrijven maar ergens diep van binnen voel ik me weer als toen met hem. Mijn telefoon hoor ik afgaan en redouan neemt op. Aan het gesprek te horen is het Yassine die belt om te vragen waar ik ben. "Nee broer ik breng haar vanavond weer terug ja? Saf is goed spreek je later". Na wat te hebben gedronken ruim ik de tafel af en loop ik naar de keuken. De glazen leg ik op het eiland en vanuit mijn ooghoek zie ik iets glinsteren. Ik loop dichterbij en zie mijn trouwring liggen, deze had ik helemaal niet meer meegenomen nadat Redouan deze van mijn hand had gehaald. Ik pak hem op en houdt hem in het licht. Onze namen lees ik die er in gegrafeerd staan. Even zie ik die vrouw weer voor me. Ik draai me even om en laat een traan gaan. Deze veeg ik ook meteen weer weg en stop de ring snel weg in het zakje van mijn jurk.
"Wat denkje om ergens wat te eten? Durf je met me mee op avontuur?". Redouan staat op van de bank en pakt zijn pasjes en geld. "Ik ben nergens bang voor" zeg ik terwijl ik de laatste dingen opruim. Mijn jas doe ik aan en loop met hem mee naar de auto. "Waar heb je zin om te eten?". "Uhmm ik weet het niet sushi". We komen aan bij de Harbour Club en nemen plaats. Heerlijke sushi gerechten komen op tafel en ik geniet bij elke hap die ik neem. "Ik wil eigenlijk iets belangrijks bespreken met je". Hij houdt mijn hand vast en ik luister aandachtig. "Zoals je weet wil ik met je trouwen, ik wil je niet aan het lijntje houden en te lang wachten. Ik wil dit weekend je hand komen vragen met mijn ouders inshaallah".
Mijn handvragen ik ben vandaag gescheiden en Redouan wilt dit weekend mijn handvragen. Afwachtend op een reactie van mij kijkt hij me aandachtig aan. Hoe langer ik naar hem kijk hoe aantrekkelijker ik hem vindt. Zijn opscheer, strakke baard, leuke kledingstijl en prachtige ogen. Maar ook zijn grote armen die me keer op keer vasthouden als ik verdriet heb. Mijn lippen wrijf ik over elkaar heen en glimlach. "Ben je zeker van je zaak dit weekend dan?". "Wollah ik ben er dit weekend met mijn ouders we gaan trouwen houbi". Mijn hand kust hij en besteld wat zoetigheid meteen om het te vieren.
Ik zie het geluk van hem afkomen en hoe meer ik er aan denk, hoe meer ik vlinders voel opkomen. Is hij dan toch mijn mektab achteraf.
JE LEEST
HABIBA DJELI ❤️
RomanceWonend in Amsterdam met mijn broer Yassine en mijn ouders. Yassine is iemand uit het criminele milieu. Hij heeft een dominant karakter, met een kort lontje. De enige persoon waarvoor hij een zwak heeft ben ik. Habiba djeli is dan ook mijn bijnaam. ...