TEACHER | yoonmin

5- Yeni bir iş ve yeni insanlar

Her okul günü olduğu gibi bu sabaha da ilk olarak asla susmayacakmış gibi çalan alarmımı kapatarak başlamıştım. Banyoya gitmiş, üzerimi değiştirmiş, geriye kalan paramı yanıma almış ve çantamı da sırtıma taktıktan sonra sanki hiç bu evde bulunmamış gibi sessizce dışarıya çıkmıştım. Bugün normalde çıktığım saatten daha erken çıktığım için sokaklarda hiç öğrenci bile yoktu, sadece nadiren bir araba geçiyor ve sonra sokak tekrar sessizleşiyordu. Bu kadar erken çıkmamın nedeni ise çalışabileceğim yarı zamanlı bir iş bulmak istememdi çünkü annem zaten uzun süredir çalışmıyordu, babamla da fazla iletişim kuramıyorduk bu yüzden elimizde olan paramız da hızlı bir şekilde tükeniyordu. Okul çıkışından sonra çalışabileceğim bir yer bulabilseydim benim için çok iyi olurdu bu yüzden okul yolunun sokağından çıkarak birçok kafenin bulunduğu bir sokağa girmiş ve içlerinden birinin camında belki ilan asılıdır diye düşünerek tek tek tüm kafelerin camlarına bakınmaya başladım.

Saat çok erken olduğu için hiçbir kafe açık değildi ve görünüşe göre hiçbiri şu anda eleman aramıyordu fakat ben yine de bakınmaya devam etmiştim. Daha hızlı olmaya çalışarak etrafa bakındığımda kafelerden birinin camında asılı olan kağıdı fark edince oraya doğru yaklaşmış ve tam olarak kafenin önünde durmuştum.

Tam zamanlı kadın eleman aranıyor.

Hem tam zamanlı çalışacak zamanım yoktu hem de kadın değildim bu yüzden bu sokağın karşı tarafındaki kafelere adımlayıp onlara kısaca göz gezdirmeye çalıştım. Üşümeye başlamıştım ve okul saatimde yaklaşıyordu bu yüzden son birkaç kafeye bakacağımı ve hemen okula gideceğimi söyleyerek kendi kendime konuşurken bir tane daha ilan asılı olan kafenin önünde durmuştum.

Garson ve temizlikten sorumlu olacak birilerini arıyoruz.

Kafenin ismine bakarak aklıma kazırken kafenin içerisine doğru bakmış ve tekrar okul yoluna dönerken kafenin tam anlamı ile nerede olduğunu unutmamak için etrafa iyice bakınmıştım çünkü daha sonra buraya gelerek kafeden sorumlu olan kişi ile konuşacaktım. Şansım varsa yarı zamanlı olarak burada işe başlardım ve bu sahiden benim için güzel bir şey olurdu.

Okul yoluna tekrar girdiğimde diğer herkesten hızlı olmaya çalışarak okula ulaşmıştım, uzun süre sokakta kalmak parmaklarımın donmasına neden olmuştu ve ben soğuktan burnumu hissedemiyordum. Sınıfıma çıktığımda neredeyse herkes sınıftaydı, Jihoon da buradaydı fakat sırada oturmuyordu bu yüzden bir de sırama oturabilmek için kimse ile muhabbete girmeme gerek kalmamıştı.

Ders zilinin çalmasını beklerken sıkılarak parmaklarım ile oynamaya başladığımda çok geçmeden Jihoon'da sıraya oturmuş ve sırtını iyice geriye yaslayarak bacağını sallamaya başlamıştı.

"Birkaç gündür hiç eğlenceli geçmiyor bu okul, sence de öyle değil mi? Eski havasını kaybetmiş gibi, çok sade gelmeye başladı her şey." Resmen karşıma geçmiş benimle oynuyordu, babasına güvenerek bir şeyler yaptığını çok iyi biliyordum fakat artık gerçekten yeterdi. "Beni rahat bırak."

"Kime güveniyorsun? Şu yeni gelen öğretmene mi? Güvenme bence Yoongi çünkü en son güvendiğinde neler olduğunu en iyi senin bilmen gerekiyor. Hafızam bu sıralar biraz kötü de ne olmuştu ona sen hatırlıyorsun değil mi? Ah, bir dakika. Doğru ya, okuldan atılmıştı. Bayağı yazık olmuştu adama değil mi Yoongi." O zamanlar asla hatırlamak istemediğim, hayatımın en berbat zamanlarıydı. "Senin yüzünden olmuştu!" Konuştuğumda gülerek başını iki yana sallamaya başlamıştı, benim suçum olmayan bir şeyi benim suçummuş gibi göstermeye çalışıyordu çünkü bu olay benim için gerçekten çok kötüydü. "Hayır, biz onu uyarmıştık ama o sana yardım etmeye devam etti. İşinden olması senin suçun Yoongi, çok kötü bir çocuksun sana yakın bir zamanda ceza vermemiz gerekecek sanırım."