LACİVERT 2 * texting

*46*

Kızların ısrarıyla her zamanki kafeye gidiyorduk. Amaçlarını anlamıştım diğerleriyle bir araya getirip yüzleşmemizi istiyorlardı. Ortada yüzleşecek bir şey yoktu. Ben onlara hiçbir şey yapmamıştım. Ben zararın en büyüğünü kendime verdim. 

"Düzelecek göreceksin." 

"Boşuna gidiyoruz ben kimseye bir şey yapmadım." "Biliyoruz o yüzden gidiyoruz zaten."

"Yapsan bile biz senin arkandayız." Elif ve Gülnaz yanlardan Ada arkadan sarılmıştı. Sevgi yumağı şeklinde kafenin önünde dikiliyorduk. "İçim hiç rahat değil girmeyelim bence." Geriye doğru bir adım atıp bekledim. Bu kapıdan bir gün böyle sıkıntılı halde geçeceğimi hiç düşünmezdim. "Tamam bekleyelim biraz ama içeri gireceğiz." Derin bir nefes alıp ilk önce onların girmesini bekledim. Aradan geçen iki dakika sonra Ada kapıdan çıkıp hafif gülümsedi. "İçeride yoklar." Kaşlarımı kaldırdım.

"Nasıl yoklar?" Dudağını büzdü. "Bayağı yoklar işte." "Ama Gülnaz buradalar dedi." Tekrar dudağını büzdü. Tuhaf bir hali vardı. "Olsun girip bir şeyler içelim." "Ceyla gidelim ya ben oturmak istemiyorum." Onu dinlemeden kapıyı açıp içeri girdim. "Ceyla," Ada'nın lafı askıda kalmıştı. Grup her zamanki yerinde oturmuş keyifle sohbet ediyordu. Elif ve Gülnaz onlara ayrılan yerde yerini almıştı. Bir sandalye boş kalmıştı sadece o da Ada içindi. 

Hiçbiri beni fark etmeden konuşmasına devam ediyordu. Ali'nin yanında oturan sarışın kız kahkahayla gülerken öne doğru eğildiğinde nefes alamadığımı hissettim. "Sakin ol." "O kim?"

"Haberimiz yoktu burada olduğundan." "Yanındaki kim?" "Ceyla hadi gidelim." Elif ve Gülnaz yerinden kalkıp bize doğru gelince hepsinin dikkati dağılmış bize doğru dönmüşlerdi. 

"Hasiktir." Kerem başındaki şapkayı çıkarıp ifadesizce yüzüme baktığında içimin daha çok acımaya başladığını hissettim. Titreyen elimi boynuma götürüp hiç çıkarmadığım kolyenin zincirinden tutup hızla çektim. "Boynun kanıyor deli misin sen!" Kolye elimden yere düşerken Ali yerinden kalkıp hızla bana doğru gelmeye başladı.

"Ceyla," Elimi kaldırıp Ali'ye doğru uzattım. Burada daha fazla kalmanın anlamı yoktu, yoluna dahi sapmayacağım bir yerdi artık burası benim için. 

Bir yara kapanmadan yerine yenisi açıldı. 

Lacivertin öyküsü bitti şimdi sıra siyahta.

#