"Kaç dakikadır böyle koşuyordum bilmiyorum. Arkamda ise beni yakalamak için gelen 2 adam vardı. Ayaklarımda derman kalmamıştı artık. Korkuyordum. Aslında bu kaçtığım çocukluğumdu, gençliğimdi, bendim. Kendimden kaçıyordum. Her şeyi beni ben yapan her şeyi bırakıp kaçıyordum. Geri asla dönemeyeceğim limanlara, hiç bilmediğim şehirlere, tanımadığım insanlara kaçıyordum. İnsanın en çokta kendinden kaçması canını yakıyordu. Nereye kaçarsan kaç, nereye gidersen git tek başına kalınca kendine bile söyleyemediğin gerçekler yüzüne vuruluyordu. Nereye giderseniz gidin dönüp dolaşıp geleceğiniz yer gene kendinizdir."
Ahlem Aktaş (24)
"Korkunun ecele faydası yoktur derler ya çok doğru bir sözmüş. Varlık içinde de olsa insan canından çok sevdiğine gelince hiçbir şey yapamıyormuş. Önüne dünyaları da sersen gene elin kolun yetmiyormuş işte. Yine hüsrana uğrayan sen oluyormuşsun. Bu gerçekle yüzleşmek ise beni üzen en zor şeydi. İnsan çoğu zaman bu kadar varlığın içinde yapayalnız kalıyor. Hiç beklemediğin biri nasıl olurda her şeye yetebilirdi?"
Asaf Mirza Karabulut (26)
Mantık hataları kitap basılırken düzenlenecektir. Kötü eleştiri yapanlar uyarılmadan engellenecektir.
BURAYA YAZIYORUM EĞER SAYFAM DA KİTAP TANITIMI YAPARSANIZ DİREKT ŞİKÂYET EDİLİP ENGELLENECEKSİNİZ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
7.VAGON | Tamamlandı,Düzenleniyor |
ChickLitŞanlıurfa'nın soylu ailelerinden olan Karabulut'ların varlık içinde yüzmesine rağmen kızını iyileştirmek için hiçbir çare bulamayan oğulları Asaf Mirza'nın tesadüfen karşılaştığı bir kadın ile yaşadığı soluksuz aşk ve hayat hikayesi. "Bazı insanlar...
