7.VAGON | Tamamlandı,Düzenleniyor |

D Ö R D Ü N C Ü B Ö L Ü M

Sabah erken uyanıp kahvaltı yapıktan sonra hazırlanmaya başladık.

Fahriye'de hazır olunca önce bana Urfa Balıklı Göl'ü gezdirdi.

Mart ayında olamamız sebebiyle havalar sıcaktı. Buda bize güzel bir enerji veriyordu. Urfa gerçekten de her şeyiyle insanı kendine hayran bırakacak bir şehirdi. Tarihi evleri, sıcak ınsanları, ağır baharatlı yemekleri bile onu ayrı kılıyordu. Güzel bir gezintinin ardından kafede kahve içip sırada ki iş ilanlarına göz gezdirmeye başladık.

"Bakıcılık diyor. Yapabilir misin?"

"Çocuk ise beni çok zorlamaz sanırım."

"Bir gidip öğrenelim o zaman. Hem belki işi alırız da?"

Beraber kalkıp iş ilanının olduğu eve gittik. Burası bir şirketti. İçeri girip danışmaya yöneldik.

"Merhaba. Biz Asaf Mirza Karabulut için gelmiştik."

"Randevunuz var mıydı?"

İş ilanını gösterince ayağa kalkarak onu takip etmemizi istedi.

"Siz burada bekleyin Asaf Mirza bey birazdan gelecek."

Koltuklara oturup beklemeye başladık.

"Bu Asaf Mirza Karabulut acaba şu Urfanın yarısına sahip olan Haşmet Karabulut'un oğlu mu?"

"İkisini de tanımıyorum desem?"

Kapı açılınca içeri bir adam girdi.

"Merhaba Hoş geldiniz. Ben İlker, Asaf Mirza önemli bir iş için çıkmak zorunda kaldı ben arkadaşı ve ortağıyım ben yardımcı olayım."

"Merhaba. Ben Ahlem Aktaş. Bakıcı ilanı için gelmiştim."

"Anladım Narin için geldiniz siz. Buyrun."

Dosyamı uzatarak oturdum.

"3. Sınıfta bırakmışsınız ama sanırım Psikoljik Danışmanlık ve Rehberlik okuyormuşsunuz."

"Öyle olması gerekiyordu. Evet."

"Anladım. Temiz bir geçmişiniz var gibi görünüyor. Aileniz yokmuş sanırım."

"Tek yaşıyorum burada."

Dosyayı kenara bırakarak arkasına yaslandı.

"Bakın sizinle açık konuşacağım Ahlem hanım. Siz şuan tuttuğumuz 4. Bakıcı olacaksınız. Narin biraz hasta bir kız. Kendisi 5 yaşına yeni girdi. Annesi yok.Babası Urfanın soylu ailelerinden Karabulut'ların tek veliahtı. Dolayısıyla ailesi Narin'in üzerine titriyor. Narin kalp hastası. Bu sebeple de özel bir bakıma ihtiyacı var. Amcası, yengesi, babannesi vs herkes üzerine titrer. Ama gelin görün ki paranın çözemeyeceği sorunlar var. Tutulan her bakıcıyı kaçırdı. 2 senedir de tek kelime etmez. Anlayacağınız tamamen sevgiye ve ilgiye muhtaç bir kız. "

İstemsiz gözlerim dolmuştu.

"Elimden geldiğince ona yardım ederim. Bende kimsesizim sonuçta anlarım onu."

"Babası Asaf Mirza hem yakın dostum hemde ortağımdır. Kızının üzerine titrer. Onun için de tek önemli şey kızıdır. Eğer yaparım diyorsan son kez sizi deneyeceğiz Narin için. Çünkü sizde olmazsa başka bakıcı bakılmayacak."

"Ben Narin ile tanışmak isterim."

"2 hafta falan deneme sürecince eve gidip gelirsin. Ha bu arada neden evde o kadar insan varken bakıcı buluyorlar dersen. Belki bir ihtimal yüzü güler diye. Maksat onunla oyun arkadaşı olmanız. Ona hizmet edecek bir sürü insan bulunurdu yoksa."

"Elimden ne gelirse yapacağıma dair şüpheniz olmasın. "

Oradan ayrıldıktan sonra beraber eve geldik.

"İşi bulduğuma sevindim ama kız için çok üzüldüm ya."

"İnşallah sen ona iyi gelirsin de kız biran önce toparlanır. Hem baksana paranın çözemeyeceği sorunlar varmış hayatta. Kız resmen varlık içinde yokluk çekiyor."

"Hasta olmasına mı üzüleyim, annesini hiç tanıyamamış olmasına mı bilemedim doğrusu. Tek istediğim ismi gibi Narin olan o kıza yardım etmek."

"Ben inanıyorum sana sen bununda üstesinden geleceksin inşallah."

"İnşallah be canım inşallah."

Akşam eve gidince akşam yemeği hazırladık beraber. İlk maaşımı da aldığım için eve gelirken tatlı almıştım. Her ne kadar bir süre bu evde kalacak olmam beni rahatsız etse de bir yandan da mutlu ediyordu. Rabbime ne kadar hamd etsem azdı. Yıllarca çektiğim sıkıntıların karşılığı olarak iyi bir dost , çok güzel bir aile vermişti bana. İnşallah işide tam anlamıyla elime alırsam her şey çözüme kavuşurdu.

Rabbim, en zor zamnında sesimi duyup beni burada bile kimsesiz bırakmayan Allah'ım sana ne kadar teşekkür etsem az. Bunca sene çektim zorlukların karşılığı olarak Rabbim bana böyle bir lütufta bulunmuştu. Seni çok seviyorum Allahım.