7.VAGON | Tamamlandı,Düzenleniyor |

O N A L T I N C I B Ö L Ü M

Gece yengem gelerek telaşla beni uyandırdı.

"Asaf Mirza, uyan yengecim."

"Yenge noldu?"

"Dur sakin ol bi. Narin'in biraz ateşi çıkmış ama korkma üşüttü sanırım."

Hızla odadan çıkarak Narin'in odasına gittim. Annem başındaydı.

"Noldu neyi var?"

"Bilmiyorum bayağı ateşi var."

"Ben bi doktoruyla konuşayım."

Doktoru ile konuşup içeri geldim.

"Kalbi ile alakalı bir şey olmayabilir ama emin değiliz dedi. Üzüntü ve stresten uzak tutun  eğer geçmezse yarın getirin dedi."

Yanına  oturup kollarıma aldım. Oda bana sarıldı sıkıca. Konuşamasa bile  gözleri ile bana her şeyi anlatabiliyordu. O güzel gözleri ve yorgun bedenini gördükçe kalbime bir mırzak  yarası açılıyordu. Gece boyu başında bekleyip hiç uyumadım. Sabah Ahlem'e mesaj atıp durumu haber verince erkenden bize geldi. Odaya girince dünden beri halsiz yatan kızım onu görür görmez ayağa kalkarak kucağına çıktı.

"Güzelim noldu iyi misin."

İkiside bir birine sanki yıllardır görüşmüyor gibi sarıldılar. Ahlem, Narin'e o kadar iyi geliyordu ki. Ahlem de onu gözü gibi koruyordu.

"İyi misin Balım?"

Narin evet anlamında başını sallayarak sarıldı.

"Ateşi düşmüş gibi keşke gece haber verseydiniz."

"Senide korkutmak istemedim. Oda zaten uyudu bütün gece."

"Sen uyumamışsınız ama."

"Baba olmak kolay değil tabi."

"Ben geldim sen istersen işe gidebilirsin. Bir şey olursa haber veririm ben sana."

Pek istemesem de kabul ettim. Hazırlanıp Narin'i öpüp çıktım evden. Nedense kendi ailemden çok güveniyordum Ahlem'e.

AHLEM'DEN DEVAM

Asaf Mirza  gidince bende Narin'in karnını doyurup ılık bir duş aldırdım. Buket abla da bana yardım etti. Narin'i 6 aya yakındır sürede tanıyordum ama içimde çok büyük yer edinmişti. İkimizde yalnızlılığımızı bir birimiz ile dolduruyorduk. Buket abla Hakan abi ile ufak bir işi olduğu için dışarı çıktı. Bende Narin'i  eğlendirecek oyunlar oynatmaya çalışıyordum. Safiye hanım da kapıdan bizi seyrediyordu. Bu kadının suçluymuşum gibi beni seyretmesi canımı sıkıyordu. Yinede görmemezlikten geldim. İçeri yanımıza gelerek yerde oyun oynayan bana ve Narin'e baktı.

"Torunumu kendine bağladın sayende senden başka kimse ile mutlu olmuyor."

Sakin kalmaya  çalışarak gözlerimi kapattım.

"İkimizde bir birimizi çok seviyoruz bundan başka da amacımız yok zaten."

"Senin gibi kenar mahalle kızının tek bir amacı olabilir o da para."

"Safiye hanım!" Oldukça sert ve iddalı çıkan sesimle sinirle ayağa kalkarak gözlerine baktım.

"Haddinizi aşmayın."

"Ne o yalan mı? Hayatın boyunca oturamayacağın evlerde oturuyorsun Asaf Mirza sayesinde. Yakında altına da bir araba oh mis."

Sinirden dolan gözlerimi es geçerek Narin'e döndüm.

"Güzelim ben bi lavaboya kadar girip geleyim."

Lavaboya girer girmez tuttuğum göz yaşlarımı serbet bıraktım. Söyledikleri ok gibi kalbime saplanmış, zoruma gitmişti. Elimi yüzümü yıkayarak şalımı da düzeltip çıktım. Asaf Mirza bugün umarım erken gelirdi. Lavabodan çıkınca Narin kapıda beni bekliyordu.

"Balım, sen ne yapıyorsun burada?"

Kollarını uzatarak kucağıma çıktı. Sıkıca boynuma sarıldı. Sanki o sarılınca daha çok ağlamak istiyordum. Bende ona sımsıkı sarılıp öptüm.

Akşam üzeri Asaf Mirza eve tahmin ettiğim gibi erken geldi. Bende bunu fırsat filip eve erken gitmek istedim. Ama Narin'e yemek yedirip gitmem daha uygun olurdu. Bende mecbur aile üyeleri ile yemeğe oturdum. Narin bir bana bir Asaf Mirzaya bakıyordu. Safiye hanım ise  sadece bana. Ama ölümcül bakışları ile.

Söyledikleri sanki beynimin içinde dönüp duruyordu. Narin ise yemek yemiyordu pek fazla.

"Babacım yemeğini yemen gerekiyor ama güzelim."

"Yiyecek tabi babası hem yemezse nasıl büyüyüp, iyileşecek."

Her ne kadar ısrar etsekte yemiyordu. Zorlasakta yemek istemeyeyince yatağına götürdük Asaf Mirza ile. Ateşi de biraz yükseliyordu.

"Doktora mı götürsek? Hâli hiç iyi gözükmüyor."

"Bencede saat geç olmadan götürelim."

Asaf Mirza arabayı hazırlarken bende Narin'i giydiriyordum. Narin onu giydirirken iyice kendinden geçerek bayıldı. Hep beraber hastaneye geldik. Doktoru ve hemşireler içerde iken bende Asaf Mirza'ya destek olmaya çalışıyordum. Söz konusu Narin olduğun da onun için akan sular duruyor, her şeyi unutuyordu. Bir süre bekledikten sonra Doktoru çıktı.