7.VAGON | Tamamlandı,Düzenleniyor |

O T U Z D Ö R D Ü N C Ü B Ö L Ü M

Ertesi sabah Bora ile Ahlem'i aramaya koyulduk. Öğle namazına kadar gidebileceği Oteller, Pansiyonlar ne varsa bakındık. Çünkü şehir dışına çıkış yapmadığına dair İlker bilgi edinmişti. 3 koldan onu arıyor, nerede olabileceğini bulmaya çalışıyorduk. Öğle namazı vakti Camiye girip  Bora ile namaz kıldık. Ahlem  bir kardeşi olduğunu öğrenince ne tepki verecekti acaba? Kafamda dönüp duran br ton soru vardı ama benim tek istediğim onu bulmaktı.

Günümüzü her yeri dolaşarak geçirmiş Urfayı alt üst etmiştik fakat onu bulamamıştık.

AHLEM'DEN DEVAM

Bugün haftasonu olduğu için Kuran kursunda günümü çocuklarla geçirmiştim. O küçücük kalplerine en güzel sevgiyi Allah sevgisini aşılamak bambaşkaydı. Eve dönerken Fahriyeyi arayıp bir şeye ihtiyacı var mı diye sordum.

"1 ekmek ve meyve suyu alırsan çok sevinirim."

"Tamam güzelim 10 dakikaya oradayım."

Telefonu kapatınca markete girip meyve suyu ararken İlker'i gördüm. O beni görmemişti ama ben onu görmüştüm. Hızlıca reyonlardan birinin arkasına saklanıp çıkmasını bekledim. Beni görürse her şey ortaya çıkardı.

Biraz bekledikten sonra meyve suyunu alıp çıktım marketten. Aceleyle eve gelip içeri girdim.

"Ne o arkandan atlı mı kovalıyor yavrum koşuyorsun?"

"İlker , aynı marketteydik."

"Ne! Ay görmedi demi seni."

"Yok hayır görmedi son anda fark ettim."

Kanepeye oturup başımı ellerimin arasına aldım.

"Ne zamana kadar böyle kaçacaksın."

"Farklı şehirde bir yaşam kuracak gücü bulana kadar."

Oflayarak yanıma oturdu.

"Sen sevmiyor musun kızım bu adamı oda seni seviyor ya anası ne derse desin tut elinde bas nikahı."

"Hıhı sonra annesi ile arası benim yüzümden iyice bozulsun demi."

"Of Ahlem of."

"Af de Af , of deme."

Ellerimi yıkayıp yemek masasına oturdum.

ASAF MİRZA'DAN DEVAM

Canım ne bir şey yemek istiyordu ne de başka bir şey yapmak. Bahçede kafamı dinlemek için oturduğum sıra evde ki çalışan Şule kahvemi getirdi.

"Afiyet olsun Asaf bey."

"Teşekkür ederim Şule, ellerine sağlık."

Gidecekken arkasını dönüp bana baktı.

"Şey Asaf bey."

"Noldu?"

"Ben size bir şey söyleyeceğim ama doğru olur mu bilmiyorum."

"Neymiş o?"

Çekinerek etrafına baktı.

"Otur bakalım."

Karşıma oturup gözlerime bakamdan konuştu.

"1 ay önce Ahlem hanim gitmeden önce yani. Siz hepiniz dışarıdayken Ahlem hanim gece biraz geç saatte buraya geldi. Evde sadece anneniz Safiye hanim vardı. Sizi sordu olmadığınızı söyleyince gitmek için kapıya gidince anneniz konuşmak istedi."

"Ee sonra."

"Sonra Ahlem hanım ile oturdular. Ben sesler yükselince merakıma yenik düşüp dinledim çok özür dilerim."

"Bırak şimdi özürü ne konuştular."

"Anneniz Ahlem hanıma çok ağır konuştu. Betül hanim hakkında hiç doğru olmayan şeyler söyleyip onun sizin yüzünüzden vefat ettiğini söyledi."

"Ne!"

Kan adeta beynime sıçramıştı.

"Birde sizden uzak durmasını, size başka bir gelin isteyeceğini söyledi. Ahlem hanıma çok ağır konuştu Asaf bey. Çok fazla hemde. Ağlayarak gitti Ahlem hanim. "

"Bunları bite geç anlattın Şule."

"Korktum."

"Merak etme bir şey yapamaz."

Oflayarak ayağa kalkıp sinirle içeri gittim.

"Anne!"

Herkes bana dönünce sinirle annemin önünde ki sehbayı devirerek gözlerine baktım.

"Noluyor oğlum?"

"Siz karışmayın baba."

"Anne ne dedin Ahleme! Senin yüzünden mi terk etti beni bizi bırakıp gitti.!"

"Aynen öyle doğruları anlattım."

"BETÜL BENİM YÜZÜMDEN Mİ ÖLDÜ!"

Gülerek ayağa kalktı.

"Bir nevi evet , o işe gitmeseydin ölmeyecekti."

"Anne yeter! Asla duydun mu beni! Asla bir daha senin tuzağına düşmeyecek asla hayatımı mahvetmene izin vermeyeceğim! Beni 1 kez daha zorla evlendiremeyeceksin."

Sinirle evden çıkıp arabaya bindim. Neredesin Ahlem. Kafanda kim bilir bana karşı neler kurdun, neler düşündün, ailem dağılmasın diye bizden vazgeçtin. Nerdesin.

Camiye gelerek namaz kıldım. Beni başka bir şey sakinleştiremezdi yoksa. Ağlarken tek yaptığım dua etmekti.

"Allah'ım, bana bahşettiğin bir hediye varsa oda Narindir. Ahlem ise emanetin olduğunu düşündüğüm 2. İnsan. Betüle nasıl sahip çıkıp koruduysam, onuda gözüm gibi koruyup seveceğim. Yarabbi, kalbime koyduğun bu sevgiyi Yetim bırakma. Onu bana bağışla, Ahlemi bana kader yaz."