Never Forgotten

CHAPTER 6

Pagpasok ko sa kwarto ni syra ay gising na siya. Nakangiti siya sa akin. Mukhang masigla na uli siya di tulad kahapon na para siyang lantang gulay.

"Thank you ate, i miss you" sabi ni syra na ikinalambot naman ng puso ko, nasa iisang bahay lang kami pero parang ang layo namin sa isa't isa, kaya mula ngayon ay babawi na ako sa kanya. Hinalikan ko siya sa noo at sinubuan ng pagkain. Binuksan ko rin ang TV at naghanap ng cartoons.

Pagkaubos ng kinakain niya ay pinainom ko na siya ng gamot. Medyo maayos na rin daw ang pakiramdam niya.

"Ate pwede pakiabot yung barbie ko dyan sa may cabinet"  sabi ni syra

Hinanap ko naman ang barbie niya at inabot sa kanya. Pinatay ko na rin ang TV dahil parang gusto niya na maglaro na lamang ng barbie.

Hinubaran niya ang barbie, naka dress kasi ito, tinanggal niya ang damit. Akala ko ay papalitan niya ng damit kaya tinanong ko siya

"asan yung ipapalit mo na damit niya?" tumingin naman siya sa akin na parang nagtataka

"hindi ko papalitan damit niya ate, gagawin ko sa kanya yun ginawa sa akin ni tito justin"  pagkasabi ni syra nyan ay agad naman ako kinilabutan at kinabahan, ang bilis ng kabog ng dibdib ko, alam kong hindi ko magugustuhan ang malalaman ko pero hinayaan ko lang si syra na ituloy ang gagawin niya.

Tinusok niya ang maselang bahagi ng barbie. At hinahaplos din niya ang dede nito. Sobrang sakit. Para akong sinasaksak ng paulit ulit habang pinanonood siya, hindi ko matanggap na naranasan niya yon mula sa demonyong justin na yon.

Mas lalo akong nagulat nang dilaan ni syra ang leeg at dibdib ng barbie. Sinasabunutan niya din ito habang tinutusok ang pang ibabang maselang bahagi ng katawan. Hindi ko napigilang umiyak at yakapin ang kapatid ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko, iyak lang ako nang iyak. Hindi ko matanggap, hindi ko maisip na sa murang edad ng kapatid kong walang ka malay malay sa ganon ay pinagsasamantalahan pala siya ng asawa ng nanay ko.

"ate bakit ka umiiyak? naglalaro lang naman kami ni tito pag ginagawa niya yon, sabi niya laro daw iyon i enjoy ko lang daw kahit masakit"

Mas naiyak ako sa sinabi ni syra. Putangina mo justin para pag samantalahan ang kapatid kong walang laban. Ipinapangako kong mabubulok ka sa kulungan dahil sa kamanyakan at katarantaduhan mo. Sa ngayon babantayan ko muna nang maigi si syra. Hindi pa ako pwedeng mag report sa police. Wala pa akong sapat na ebidensya. At wala pa akong lakas ng loob na kalabanin ang isang Dela Fuentes. Lahat napapatumba nila. Lahat ng gusto nilang mapa patay, mapapapatay nila. Ayaw kong madamay ang kapatid ko.

Kung kami ngang magkapatid ay ginaganito niya, paano pa kaya si mommy? Malamang ang mga pasa at galos na nakikita ko madalas kay mommy ay dahil kay Justin.

Umiiyak pa rin ako hanggang ngayon. Awang awa ako sa kapatid ko, punong puno ng galit ang puso ko.

"Syra, kailan ginagawa ni tito yan? Diba palagi ka namang binabantayan ni nanay zen?" tanong ko sa kanya

" Kapag po wala kayo ni mommy. Hinihiram po niya ako kay nanay zen sinasabi niya na siya ang magpapaligo sa akin" sagot naman niya

" kapag inaya ka pa niya uli maglaro, sumigaw ka at tawagin ako ha? tska hindi na ako papayag na gawin niya yon sayo, palagi na kitang babantayan"

Alam kong naguguluhan si syra sa sinasabi ko. Ayoko na ipaliwanag pa sa kanya dahil baka hindi niya pa ako maintindihan sa ngayon. Pinatulog ko na muna uli siya para makapag pahinga at saka naman ako bumaba para kausapin si nanay.

"nay, sino po ang nagpapaligo kay syra?" tanong ko kay nanay zen na nag huhugas ng plato sa lababo

"minsan ako, minsan naman ay si sir justin, nag pprisinta siya na magpaligo kay syra e para daw makabawi sa bata dahil lagi siyang busy" sagot naman ni nanay.