Chasing That Probinsyana |COMPLETED|

Final Chapter: False Alarm

Vhaon Lopax's POV

One week and two days had passed ever since that day of Cristina's departure and I'm happy to say that I'm getting better as days passes by. I was wrong to think that my life has come to an end, that I have to leave this amazing world so early but thanks to God, I'm still here. I'm still alive.

Hindi ko rin lubos akalaing ganoon ang totoong nangyari. Napag-alaman ko nalang mula sa mga pamilya ko na hindi naman talaga sumalpok papunta sa akin ang isang truck dahil buti nalang at napigilan pa ng drayber ang mabilis na paggalaw nito sa pamamagitan ng swerteng pagpatigil ng makina dahil kung hindi daw ay totoong patay na talaga ako ngayon. Ayon pa sa akin ni Tita Caye, sinabi sa kaniya ng Doktor na nawalan lang ako ng malay sa araw na iyon dahil sa ilang mga araw na wala akong tamang kinakain at walang maayos na pahinga dahil sa pag-aalala. Yet I can say that I'm already fine now and I'm paying so much attention to my health recently.

"Totoong ayos ka lang ba talaga?" Pagtatanong ng isang babaeng nakaupo ngayon sa harapan ko na masasabi kong taglay na niya ang kagandahan na hinihiling ng karamihan na magkaroon. Just by her looks, I know she can capture everyone's attention especially men.

Napangisi ako sa kaniya saka napangiti.

"Yeah. I feel a lot better now. Thanks."

Nandito kasi kami sa isang coffee shop. And to think I am the only one invited her here because I have something to discuss with her.

"That's a good news." She said with a glimpse of an elegant smile. I grinned. This is crazy, she's really pretty. She naturally is even without using makeup today.

"So may I know what you really want to discuss with me?" She added as she took a sipped with her frappucino that I ordered earlier.

I put down my coffee infront as I heaved a sigh. "It's about your Tita. You know that she owned the great flower shop here in our place. Gusto ko sana ng delivery. At dahil wala na din naman akong oras para makipagkita o makapunta manlang sa shop niya ngayon ay baka ikaw nalang ang---"

She raised her hand to stopped me.

"Na ako nalang ang magsabi sa kaniya? Nah. No worries. It's fine with me. Ano-anong mga bulaklak ba?" Tugon pa niya sa akin.

I immediately reached for my pocket and get the brown folded paper then I handed it to her. Nakasulat na doon ang lahat ng mga bulaklak na gusto kong bilhin sa flower shop ng Tita niya. Six arrangements of daisies and asters. Bouquet of chrysanthemum and carnation fragrance with mix nemesia and forget-me-not.

She smiled.

"Wow! Ang gaganda ng mga flowers na napili mo. Kailan ka pa mahilig sa mga bulaklak Babe Vhaon?" Banggit pa sa akin ni Henize sabay taas ng isang kilay niya.

Si Henize nga ang kausap ko. Ewan ko lang pero may pagka-maldita pa din ang tono ng pananalita niya sa akin ngayon at makikita parin sa mukha niya na gustong-gusto niya parin ako pero wala na akong magawa pa, kailangan ko lang siya ngayong araw.

Natatawa nalang akong napailing dahil sa pagbanggit niya ng Babe Vhaon sa akin, ang nakahiligan na niyang itawag sa akin nung target ko palang siya.

"I did some research last night. That is why. Nga pala, I want those flowers to be delivered today exactly at six. I already texted you the address." I told her with a pleaded tone.

Napatingin ulit siya sa papel na hawak niya bago ibinalik ang titig sa mga mata ko.

"Ooh--okay, fine. Mamaya pagkauwi ko ay pagsabihan ko si Tita Levia para mabilis na maihanda niya at ng mga staff niya ang mga kakailanganin mo."