IM ON YOU<3 [ON GOING]

CHAPTER 17

Mae P.O.V

Ang sama sama niya!

Kasalukuyan nasa bench ako sa garden.

Nag papahangin.

Aaminin ko umiyak ako nung oras na sinabe niya yun sakin.

Kung para sainyo magaan lang yung sinabe niya para sakin masakit yun tagos eh,hindi naman kase kayo ang nasa sitwasyon ko.

Napaka sama niya,kung hindi naman paracto kila Mama at Papa hindi ko siya pag titiisan no!

Anong akala niya? Na e-enjoy ko trabaho ko?! Sus,hindi no!

Kung pwede lang ako umalis dito ginawa kona.

Wag siya mag alala pag may pasok na tatakas ako at mag hahanap ng panibagong trabaho.

Bakit akala niya ba hindi ako na-bubwisit sa muka niya?! Oo gwapo siya pero nakakainis din no!

Ang sakit pa mag salita,ano akala niya sakin?! Manhid?! Aba! Sieaulo ba siya?.

Kakainis..kanina pako nandito halos isang oras na.

Nilalanghap ang sariwang hangin,at pinapanood ang pag sayaw ng mga bulaklak na sumasabay sa ihip ng hangin.

Gumagaan na tuloy pakiramdam ko.

Hanggang ngayun iyak parin ako ng iyak,kanina kahit hindi ko pinupunasan luha ko,kusa siyang natutuyo dahil sa hangin.

Masama ba kaseng mag alala? Alaga ko siya kaya nag aalala din ako,sana naman maisip niya din yun.

Ang sakit kaya natulog ng nakabaluktot sa labas ng kwarto niya,ang lamig oa ng aircon nila naka todo wala manlang akong unan at kumot tiniis ko yun akala ko kase kakain siya pag nagutom pero,sus miyo..ang sarap pala ng tulog niya samantalang ako? Nag papakahirap!

"Kakainis!" Sigaw ko,natigilan naman ako ng makita ko ang kamay ni Ashton! At binibigay sakin ang panyong hawak niya,hindi ko naman iyon tinanggap,naramdaman ko naman na tumabi siya sakin kaya tumalikod ako.

Akala ko ba ayaw niya ko makita? Bakit siya pa nalapit?tss..

Abnormal!

"S-sorry" panimula niya,pero hindi ko parin siya hinarap.

"Sorry for what happend kanina,hindi ko na control ang sarili ko.."ani niya.

'Ed gusto niya nga talaga sabihin yun? Dati kino-control niya pero kanina hindi na ganun?'

"Im really really sorry,hindi ko sinasadya,ikaw kase yung una kong nakita kaya sayo ko nabuhos yung inis ko." Ani niya.

"Hindi parin valid reason yun!" Ani ko pero nakatalikod parin sakanya.

"I know! Okay fine! Nag break na kami kagabe ni Andy,nasaktan ako ng sobra,maybe na-depress ako for one day..kaya nag kulong ako sa loob ng kwarto at hindi na nakakain" ani niya.

"Galit ako skanya sa nagawa niya sakin,at alam kong alam mo yun dahil kasama kita nung gabing yun" dag dag niya pa.

Hindi parin ako sumagot.
Parang hinaplos ang puso ko,oo nga..ang sakit pa naman pag nawala sayo yung taong mahal mo.

"Please,talk to me..Im sorry,Im really really sorry..hindi na mauulit yun promise" ani niya at nakahawak sa braso ko..pilit na hinaharap ako sakanya,pero hindi naman yung marahas.

"Pleasee,patawarin mona ako..lahat gagawin ko,mapatawad mo lang ako" aniya.agad naman ako humarap.

"Seryoso?tss,ang drama mo!" Sigaw ko sakanya at ngimisi,nakita ko naman siyang natigilan kaya lalo akong natawa sa itsura niya.