Chapter 12 - Save by Luna AGAIN.
*BANG*
Tumigil ang paghinga ko.
Tumigil na ata ang tibok ng puso ko ng wala akong maramdaman na sakit mula sa baril na hawak niya. Pagdilat ko agad na tumama sa paningin ko ang nalaglag na baril at sira na ang nguso nito. Asintado.
Agad akong nanginig sa takot at saya na buhay po ako. Agad akong napapunas ng luha ko. Putang ina ganito pala lasa ng kamatayan.
Fuck! Pangalawang buhay ko na ba ito? Mas umagos pa ang luha ko ng makita ang babaeng tumulong sakin nung nakaraan. Siya ito. Alam kong siya yun ang presensiya na nagbibigay sakin ng sekyuridad na ligtas na ako. Alam kong siya yun hindi dahil sa naka black na naman siyang jacket at hood pero ramdam ko talaga eh. Nakagat ko ang ilalim na labi ko at hinayaan ang luha kong tumulo. Humihinga pa ako.
Nakakabakla na. Pero salamat.
"Luna. I didn't expect you here. Interesting." nakakaloko pero nakakatakot na saad ng babaeng gusto na akong tapusin tinignan niya pa ako ng nakakaloko. Agad akong napayuko di pa din makagalaw dito. Madilim na nga ang lugar dumidilim pa sa dalawang ito.
Luna? She is Luna.
But how come na magkakilala sila? Reaper din ba si Luna? Damn. Kung inisip ko na si Vana etong babaeng ito. Reaper si Vana? Takte maling mali! Napaka imposibe hindi to si Vana tama na ang pag iisip na siya ito! Napakadaming pumapasok sa utak ko ngayon. Pero mas nayayanig na buhay pa ako at kailangan kong magpasalamat sa taong ito.
Ang mga impormasiyon na alam niya. Ang ngise niya. Ang mga sinabi niya ukol sa krimen. Argh.
Masiyado akong mababaw para sabihin na si Luna ang isang to ng wala man lang solidong ebidensiya.
"Stop crying." napakalamig ng boses niya na parang pumapatay. Napakagat ko ang ibabang labi ko ng tumapat siya sa pagitan namin dalawa ng gusto akong patayin. Nanginginig pa rin ako sa takot. Salamat.
"Rhea spare him."
Luna?
Rhea?
Why does their name sound so fucking familiar. Damn it!
"Why would I? He conclude that I killed those scientist. Which is true. Now that he knows a lot about it he must be killed." nagtayuan na ang mga balahibo ko sa takot pero nakaharang si Luna sa harap ko at ramdam ko na di niya ako papabayaan sa ngayon. Sana. "Why Luna? Are you..."
"Stop Rhea. Just damn spare him or fight with me until you touch him. Yun naman gusto mo hindi ba?" di ko alam pero napanatag na ang loob ko sa sinasabi ni Luna. Pero bakit? Bakit niya ako tinutulungan? Damn nakakabakla na to ng sobra! Tsaka nag bigay ng kuryosidad na gusto siyang labanan ni Rhea? Baka nga mga sindikato ang mga babaeng ito. Tang ina sa isang raid sindikato na pala ang hinahabol ko kung ganon?
Hawak hawak ni Luna ang baril niya na parang wala lang iyon. Reaper din siya. Sa mundo nila mahirap na magkakakilala lalo na mga may harang sila sa mukha. Dahil sa nakikita ko ngayon may harang na ang mukha ni Luna at nakakatakot na ngite iyon.
Di ko nga magawang tignan. Kahit na madilim ay nagbibigay ito ng takot sa sistema ko.
"Woah. I didn't expect this Luna. Damn. You just fired my favorite pistol then now you want to fight me to free that fucking guy!" naramdaman ko na hinila ako patayo ni Luna at kagaya ni Rhea sobrang higpit ng hawak niya sa braso ko at kinaladkad ako patayo ng walang pasabi. "Interesting." saad niya pero may halong galit at pagkaloko na mas ikinatatakot ko.
BINABASA MO ANG
Luna Morais (REVISING)
ActionThis is my reaper story. I am a killer: a reaper in two world of norms and underground society. I didn't want this life that gave by my father a former reaper of the same clan I belong. But someone gave me reason to embrace being a reaper and protec...