Luna Morais (REVISING)

Chapter 60

Chapter 60

Days passed and I'm still trying to be okay cause it's really hard to loose a friend. To loose him. To loose Archie Fernandez and until now weeks passed di ko pa rin matanggap. I'm still asking myself why do I have to live and him being dead?

Di ako ganun kapabigat naman at lumalabas pa rin ng kwarto. Maybe mag uulit ako ng grade 12 but I don't want to go out of the mansion. Ang gawi ko lang ay sa loob nito at mukhang nakakaramdam naman sila na gusto kong mapag isa o kaya si Archins lang. Even him no.

Wanna know the truth? The pain is more severe than break up. It hurts to loose a friend in that way. Pinunasan ko ang luhang tumulo sa mata ko ng maramdaman ko si Archins na isinampa ang mga kamay sa kama ko. Napa upo agad ako at hinaplos ang ulo niya. "Iniwan na niya tayo eh." all I can do is to cry or be mad about life. If I can just sacrifice myself but he just did. Lahat na binigay niya sakin.

His life.

His eye.

Archins.

Kung iisipin isa lang naman akong mamamatay tao eh. May mas magagawa at may mas future siya sakin. Damn. He just left his friend here alone. Niyakap ko si Archins at inaalala ang mga alaalang meron kami.

Simula ng hinabol niya ako para hulihin pero dahil sa weak siya at malakas ako ay I end up helping ko him sa mga nambugbog sakaniya. Hanggang sa lumipat siya sa school na at sinabing magkaibigan kami. Sa mga magkasama na mga araw namin. Tang ina lang.

"Wala ng manlilibre sakin ng snack at lunch. Di na ako papasok." binitawan ko na si Archins at binagsak ang katawan sa kama ko at tinignan ang kisame. "Infairness Archie ang linaw ng mata mo ah. Pero sana pati isa pinalitan mo na rin para parehas na malinaw at parehas ng kulay. Nakakatakot din tuloy tignan. Di na akong mukhang anghel Archulit." napangite ako sa naisip ko at inisip kung andito siya ay ano ang sasabihin niya.

"Vanungit napaka dami mong arte. Mukha ka parin anghel di magbabago yun." natutuwang sagot ko rin sa sarili ko at natawa. Tumawa lang ako ng tumawa.

"Gagong gago ka na Vana. Ang aga mong nabaliw." napailing na lang ako at ngumite.

"You have to be okay Vana. You have to find a heart donor to your scientist mom that is a part of the president of scientist's family tree. And of course Vana that is also part of your mother side. And now you know why you don't have a middle name." medyo abnormal ang buhay ko talaga siguro kaya ako abnormal din. Ako abnormal? Damn.

"Ivanita Dakkota Rodriguez Morais." AHHHH. Napangiwi ako ng marinig ko ang pangalan ko. "Mahaba masiyado kung isusulat ko yun ng buo. Ivanita nga tinatamad na ako kaya naging Vana mahaba a nga yun para sakin eh kung pwedeng V na lang ang palayaw ko eh." narinig ko ang pagtahol ni Archins kaya nilingon ko siya. "Diba? Buti ikaw ah Archins Morais Fernandez ka lang." nakakainggit onti lang ang isusulat niya kung ganun.

"Eh mas mainggit ka sakin Cheryll Tyler lang."

"Masipag ako magsulat kaya ayos lang ako sa Merlin Avery Bridges." nakangite silang pareho na papunta sa harap ko kaya nilingon ko sila ng nagtatanong kung anong ginagawa nila dito. Ito ang unang pagkakataon na papasok sila sa kwarto ko 2 weeks simula ng namatay si Archie. Ang sakit namang sabihin nun.

Umupo si Cheryll sa higaan ko habang si Merlin ay nakasandal sa pader at naka krus ang mga brasong nakatingin kay Cheryll. Kaya nilingon ko si Cheryll sa harap ko at nakangite sakin. "Bakit?" hindi yung dating ngite niya pero masaya siya.

"Namiss ka lang namin. How are you?" sagot ni Merlin kaya nagkabit balikat ako at binagsak ulit ang katawan sa kama at tumingin sa kisame.

"Breathing. Kayo ba?" nagkatinginan silang dalawa na parang may sasabihin sila pero di nila masabi sakin.