Luna Morais (REVISING)

Chapter 62

Chapter 62

I hug Archins when they left. Kaya nagluto na ako ng brunch kasi di ko alam kung anong oras siya magigising. Naligo na muna ako and wore a big jacket and a shorts. Nag earbuds lang ako at nakikinig ng masayang musika para maiwasang malungkot. Nang maramdaman ko ang presensiya niya kaya nilingon ko siya at nginitian ng pagkalaki. Ang isang mata niya lang ang nakabukas at kinukuskus niya pa at parang ang sakit sakit ng ulo niya. Ano ba kasing itinurok ni Shay sakaniya?

Para siyang bata at gulo gulo pa ang buhok niya at ang nguso niyang nakanguso ngayon. Lumapit ako at tumingkayad para halikan ang labi niya. "Good morning."

"Ehhh?" nanlaki ang mata niya kaya ngumite ako ng pagkalaki laki. Pumunta na ako sa sa ref at kumuha ng chuckie at inilagay sa lamesa. Nakaupo naman na siya pero nakakunot ang nuo niya na tinitignan ako. "You're not mad?"

"You know me Zywon." I weakly smile at him.

"Sorry." umupo na ako sa harap niya at nilingon siya. Umiling na lang ako at sumubo na. The truth is I can't see the point of apologizing to a person we cannot change the fact that we made changes in our mistake that we caused. Maliit man o malaki. For
official na ayos na kay? Ganun?

Parang gulong lang kasi yan eh na kapag binutas it cause changed to the tires all you have to do is agapan iyon at tapalan ng tapalan ng tapalan hanggang matibay na ulit siya but in our situation napabayaan.

And I accept it already that he will have a family by his own without me. Minsan talaga hindi purkit mahal mo kayo sa dulo. May tamang tao pero maling panahon.

"Do you have plan for today?" I asked him. He told me he can help in the dishes so sumang ayon na ako.

"You're still wearing the necklace I gave." kinapa ko ito at ngumite. Tsaka patuloy magbanlaw ng mga plates.

"Of course. You're still Zywon." my Zywon I used to have. Naailing siya at ngumite pero kitang kita ang lungkot sa mata niya.

"Sorry ah."

"I love you too." nang aasar kong saad at binasa niya tubig galing sa faucet sakto sa mukha niya na halatang gulat na gulat. Natawa ako sa ekspresiyon niya dahil natulala siya pagkasabi ko nun. Pero the next thing I saw feel is may tubig ng pumasok sa bunganga ko at sa mukha ko at malakas na pag tawa na niya ang narinig ko. Niready ko ang baso na nahawakan ko. Humanda ka sakin ngayon Zywon Silva

"Paki ulit nga-" tumakbo na agad ako dahil alam kong babawi siya sobrang dami pa naman iyon. Madullas dulas na akong tumakbo sa pool area at nagplanong magtago sa isang gilid bago pa siya makalabas. Nakita ko ang paglinga linga niya. "Eh?"

Nang makatalikod siya sakin ay dahan dahan akong lumapit sakaniya at itinulak siya pero nakabig niya agad ako at parehas kaming nahulog sa pool. Tawanan lang kami.

"Bwisit!" nagtulak ako ng tubig sa mukha niya.

"Sabihin mo ulit!" bumawi siya hanggang sa lumaki ang water fight namin at talagang ayaw niya magpatalo. Basang basa na nga ako at tumataas na ang maluwang na jacket.

"Yah! Tama na!" I shouted. Parang nalulunod na ko sa mga tubig. Malakas pagpalo niya sa tubig kung ikukumpara sa pagpalo ko ng tubig sakaniya.

"Ulitin mo ngsarod." ipinikit ko ang mata ko at tinakpan ang mukha ko dahil patuloy pa rin siya sa pag hampas ng tubig papunta saakin.

"Zy naman! Isa!" di pa rin siya tumitigil. "Dalawa. Kasi naman sisipain kita." naramdaman ko ang pagtigil niya pero dahil alam kong may pagkasutil siya ay di ko pa rin tinatanggal ang mga kamay ko sa mukha ko. "Kasi-" naramdaman ko ang paglapat ng kamay niya sa balat ko. Nakahawak siya sa bewang ko. "Hmmh." tinakpan ko ang dalawa kong bibig ng ng maramdaman ko ang mga halik niya sa tiyan ko at ang pagbaba ng halik niya.