Luna Morais (REVISING)

Chapter 56

Chapter 56

I woke up seeing how handsome my boyfriend is kahit na may mga sugat ang mukha niya. Natutulog siya and everything is perfect him hugging me and it is still midnight. Tinignan ko lang siya scared to wake him up at bumalik kami sa realidad. "I love you Zy." bulong ko. Naramdaman ko ang mas paghigpit ng yakap niya. He's awake? Damn."Sorry nagising kita."

"Sorry." naramdaman ko ang paghalik niya sa nuo ko kaya mas lalong umagos ang luha ko. Napailing ako at inalis ang mga luha habang ang mga labi niya ay nasa nuo ko.

"Ayos lang. I just miss you." I bite my lower lip. Dumilat siya at ramdam na ramdam ko ang lungkot na sinisigaw ng mga mata niya kaya agad kong hinawakan ang mukha niya at pinag dikit ang nuo namin. I miss my boyfriend. Damn. Ayoko ng nakikita ko siyang malungkot. Nagkamali ba ang sulat ko at naging malungkot ang sinabi kong masaya? "Shhh. Andito na ako. Wag ka ng malungkot." ngumite ako pero pumikit lang siya. What's wrong Zy?

"Fuck." napayuko ako para matago ang lungkot. Kasi kinakain na ako ng lungkot. Nag aalala na ako sakaniya. "Zy... Please ibalik mo na si Zywon." ngumite ako hiding the pain inside me cause it hurts telling him that. I'm scared to hurt him. I'm scared to loose him. Is he scared too of loosing me?

Did I just really borrow him? Can't I have him for myself?

I felt his arm tightened. "Mon amour je suis désolé." ano daw? Lumayo ako ng onti at dinampian ang mga sugat sa muka niya ng mga daliri ko. "Je ne te mérite pas." ano ba yung sinasabi niya?

"Pwede mo bang sabihin sa lengguwahe na alam ko?" pero umiling lang siya. Lumapit ako sa mukha niya at hinalikan ang bawat sugat na nakikita ko. Pero naramdaman kong nabasa ang mga labi ko ng halikan ko ang pisngi niya. Tsaka ko nakitang umiiyak siya. "Hey... I'm here. Shhhh." I smiled at him tsaka ko pinunasan ang mgs luha sa mata niya. Nakita kong umigting ang panga niya kaya sa isang mabilis na galaw ay pinangababawan ko siya. Baka kasi nakokonsensiya siya sa ginawa niya kanina.

"V-vana." nakatingin lang siya sa mga mata ko at nalulungkot talaga ako kapag malungkot siya. Pinadausdus ko ang mga kamay ko sa dibdib niya sa mga braso niya at tsaka ko hinawakan ang mga kamay niya. Kagaya ng ginawa niya kaninang marahas iyon. "S-sorry fuck! Russel is right-" I kissed his lips gently and God knows how I miss this lips. I hold his hands on the top of his head para mas mahalikan ko siya. I licked his lips softly.

At kagaya ng ginawa niya kanina ibinaba ko ang halil ko sa panga niya. I really want to taste this jaw. At iba na ang nagiging epekto nito sakin. "V-Vana."

"Shhhh." tinignan ko ang mukha niya at mariin lang itong nakatingin sakin. Huminga ako ng malalim ng makita ko kung gaano kalungkot ang mata niya. Tinungkod ko ang kamay ko sa dalawang gilid niya.

"Sorry ah." napakurap ako at biglang umiling. Ayoko ng ganito. Di naman niya kailangan magsaorry ang ksilangan niya lang gawin ay bumslik na sa dati.

"You don't need-"

"Please let me say sorry." napahawak ako sa mga labi ko ng makita ko kung paa siya umiyak sa harapan ko. Di ko ito kayang tignan kaya ang nagawa ko na lamang ay umiwas ng tingin sakaniya at bumuntong hininga. Tinignan ko ulit siya at ang likod ng kamay miya ay nakaharang sa mata niyang patuloy na umiiyak. Inalis ko ang kamay na iyon ng isang kamay ko habang ang isa naman ay nakatungkod.

"I'm here Zy." pinunasan ko ang mga luhang tumutulo sa mata niya. "I love you." hinalikan ko ang nuo niya. Tsaka patuloy na pinupunasan ang mga luhang tumutulo sa mata niya.

My Zywon

Humihikbi lang siya habang nakatingin sakin at ako ay patuloy na nakatingin sakaniya at pinupunasan ang mga luha niya. It kills me seeing you like this Zywon. It kills me. So please stop crying babe.