Luna Morais (REVISING)

Chapter 34

Chapter 34 - Surviving with him with a touch

"One thousand one... One thousand two... One thousand three." Please Zywon! Please open your eyes babe. I'm sorry. I focus my mind CPR-ing Zywon and it's been a minute at napapagod na rin ako but I can't stop!

Zywon please wake up!

Zywon you have to open you eyes for me please.

I didn't know he can't swim and I found him unconscious in the mide of the sea. Kahit pagod na pagod pa ako ay agad akong nag CPR. And ilang minuto na di pa rin siya dumidilat. And I'm starting to worry about him but I can't stop!

I can't loose him with a same reason with him.

Napapunas ako ng mata ko dahil may tumulo duon ng umubo ubo siya ng tubig. "Babybossbabe." napahinga ako ng ilang beses at hinabol ko ang hininga ko sa pagod ng paglangoy

"I'm sorry if I just know-"

"Shhh." umupo na siya.

"Next time please tell me so I can aside it to my plans. You're making me worried Zywon! Kanina I told you to stay but you left! Now you didn't tell me you don't know to swim. What am I supposed to-"

Naramdaman ko ang malalim na paghinga niya dahil sa pagyakap niya sakin na di ko alam pero tumutulo ata ako. "Shhh. I'm soryy for making you worried babybossbabe. Masiyado akong naexcite sa pagyakap mo sakin nakalimutan ko tuloy. My bad." he slowly stroke his hands in my head that giving me comfort to calm down.

"Stop crying my babybossbabe. It hurts seeing you like this. Sorry- AWW!" agad akong kumalas sakaniya. Who said I am crying?

"I-I'm just leaking!" natawa siya pero pinunasan niya ang pisngi ko kaya napasinglot pa ako. Kitang kita ko ang pag aalala sa mukha niya sa mga nakikita niya pero natatawa pa rin siya.

"Fine my baby's eyes are leaking." na agad kong tumango. "Thank you for saving me." He kissed my cheeks before standing up.

Ehhh! Paano ako makakatayo? I feel my knees become jelly! What's happening to me?

Inilahad niya ang kamay niya na agad ko namang tinanggap para makatayo. " What's your plan?" tanong niya pero di ako makapag salita dahil sa halik niya sng nagawa ko lang ay ngumuso at tumingin sa mga sandals ko. Nararamdaman ko pa kasi ang init ng pisngi ko eh.

"A-ano-"

"I see you don't have plans. Masiyado ata kitang napakilig." inid akong lumingon sakaniya. Kailangan pa ba niyang sabihin iyan!

"W-who told y-you-"

"You never stutter. Vana is formal and have confidence in her words. But Zywon came." inaasar niya ba ako? Kasi sobra na ang lakas ng tibok ng puso ko sa ngayon.

"Stop. Shay already tracked us  for now we have to wait for them to rescue us."

"That's not a plan Vana what if someone's here like what I'm hearing now. Tsk kinikilig ka nga talaga. Come." di pa ako nakaka react bigla na niya hinawakan ang kamay ko at hinigit ito. Papasok sa mga kakahuyan.

Mali atang kiligin wala akong maramdaman. Dapat kasi di siya nanghahalik agad eh! Hmmft! "Stop pouting and focus Vana the footsteps are near us." napakunot ako ng nuo habang tinitignan siya na hawak hawak ang kamay ko at hinihila ako.

Kahit kinikilig tuloy ako ay binuksan ng free hand ko ang sling bag ko at kinuha ang baril duon. Ilang beses pa akong napabuntong hininga para pakalmahin ang sarili ko.